ေရးသူ-
စစ္ျငိမ္းဒီေရ(
မွတ္ခ်က္။ ။ အသက္ ငယ္ရြယ္သူမ်ား၊ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႕တတ္သူမ်ား၊ႏွလုံးေရာဂါသည္မ်ားႏွင့္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္သည္မ်ား မဖတ္ရူရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။)
လမ္းဆုံဆုိတဲ့ ေနရာက ကန္နံေဘး လမ္းသြယ္နဲ႕ ရပ္ကြက္တစ္ခု အတြင္းသုိ႕
၀င္ေရာက္ႏုိင္တဲ့ လမ္းမၾကီးႏွစ္ခု ဆုံေတြ႕ရာ ေနရာတစ္ခုပါ။ အဲဒီလမ္းဆုံဟာ
လူကုံထံ ရပ္ကြက္ရဲ႕ ေနာက္ပိတ္ဆုံး ေနရာ တစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ျခံ၀န္းမ်ား
သာရွိျပီး အိမ္အမ်ားစုဟာ ျခံေတြရဲ႕ အတြင္းမွာ ရွိပါတယ္။ လမ္းမီးတုိင္မွ မီး
အလင္းေရာင္ကုိ ခပ္လွမ္းလွမ္းက ျမင္ေတြ႕ေနရပါတယ္။ တေျဖးေျဖးနဲ႕ တစ္အုပ္စု
လုံး ဓါတ္မီးတုိင္ေအာက္ကို ေရာက္ရွိလာပါတယ္။ ဓါတ္မီးတုိင္ေအာက္ကုိ စ’ေရာက္
တဲ့ အခ်ိန္မွာ အသုဘအထုတ္အတြင္းက ညည္းသံကုိ လုံး၀ မၾကားရေတာ့ပါ။
(
ဒု-ေခါင္းေဆာင္) ေဟ့ ေျမၾကီးနဲ႕ ဒီဟာၾကီး မထိေအာင္ ၾကားခံႏုိင္မဲ့ ပစၥည္း
တစ္ခုခုကို အျမန္ ရွာၾက၊ အသံေတာင္ မၾကားရေတာ့ပါလား၊ ျမန္ျမန္
ဖြင့္ၾကည့္ရေအာင္၊ ေတာ္ၾကာ ဒုိ႕လက္ထဲေရာက္မွ အသက္ရူၾကပ္ျပီး ေသတယ္
ဆုိရင္ ငါတုိ႕အားလုံး အမွဳပတ္ေနအုံးမယ္ …
(
လူငယ္ တစ္ဦး) ဟုိျခံေရွ႕မွာ ခုံတန္းလ်ား တစ္ခုနဲ႕ တူတယ္၊ အဲဒီအထိ သယ္သြား
ျပီး ဖြင့္ၾကည့္ရေအာင္ …
(
ေခါင္းေဆာင္) အဲဒီ ခုံတန္းလ်ားကို သြားသယ္လုိက္၊ သူမ်ားျခံေရွ႕ လူအုပ္စုလုိက္
စုရုံးစုရုံးနဲ႕ ေတာ္ၾကာ ဒျမ လာတုိက္ထင္ျပီး ထ’ေအာ္ ေနလုိ႕ အကုန္လုံး ေျပး
ေနရအုံးမယ္၊ အသံဗလံ မထြက္ေစနဲ႕ သတိထားၾက …
လူကုံထံ ရပ္ကြက္တစ္ခုလုံး အိမ္ေမာၾကေနျပီး အရာရာ တိတ္ဆိတ္ေနပါ
တယ္။ လူငယ္ ေလး ..ငါးေယာက္တုိ႕က ဓါတ္မီးတုိင္နဲ႕ မနီးမေ၀း ျခံတစ္ျခံ
ေရွ႕ရွိ ခုံတန္းလ်ားတစ္ခုကို သြားေရာက္ သယ္ေဆာင္လာပါတယ္။ အသုဘ
ထမ္းစင္တြင္ အလွည့္က် ထမ္းရန္ တာ၀န္ယူထားသည့္ လူလတ္ပုိင္းအရြယ္
ႏွစ္ဦးတုိ႕က အေလာင္းကုိ အသုဘ ထမ္းစင္ေပၚမွ ခုံတန္းလ်ားေပၚသုိ႕ မ’ ျပီး
ေရႊ႕လုိက္ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူက ဒု- ေခါင္းေဆာင္အား …
“ဦး ……၊ ခဏေနအုံး၊ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ျဖစ္ထားတာေနာ္၊ ေတာ္ၾကာ
လူေတြ အားလုံး အေၾကာက္လြန္ျပီး ထြက္ေျပးေနအုံးမယ္၊ ခင္ဗ်ားရယ္
က်ေနာ္ရယ္ ၾကည့္ရတဲ့ လူေတြပဲ ဖြင့္ၾကည့္မယ္ လူငယ္ေတြ မၾကည့္ရဲရင္
မ်က္ႏွာလႊဲေနၾက”
(ဒု- ေခါင္းေဆာင္) ေအး ဟုတ္တယ္၊ ကေလးေတြ မင္းတုိ႕ မၾကည့္ရဲရင္
မ်က္ႏွာ လႊဲထားၾက …
ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦး အပါအ၀င္ လူၾကီး ဆယ္ဦးခန္႕နဲ႕ ၾကည့္ခ်င္ေသာ လူငယ္
ေလး … ငါးဦးခန္႕ အသုဘ ေခတၲတင္ထားရာ ခုံတန္းလ်ားနံေဘးတြင္ ၀ုိင္းလုိက္
ၾကပါတယ္။ ဓါတ္မီးတုိင္၏ မီးအလင္းေရာင္၊ လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီး သုံး … ေလးလက္
ရဲ႕ အကူအညီျဖင့္ အသုဘ အထုတ္ကို စ’ ျပီး ဖြင့္လုိက္ပါတယ္။ ဆူးရွ ျပင္းထန္းလွ
တဲ့ အရက္နံ႕ဟာ အားလုံးရဲ႕ နာေခါင္း၀ ေတြဆီ ၀င္ေရာက္လာပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္
လုပ္သူ၏ ေဒါသ ထြက္ေနေသာ စကားသံကို ၾကားရပါေတာ့တယ္ …
“ကဲ့ … အစ ကတည္းက ငါ မေျပာဘူးလား … လုံး၀ ေသေနပါျပီ ဆုိတာ …
မင္းတုိ႕ အားလုံး လက္မခံၾကဘူး … ၾကည့္ပါအုံး …. ခုတ္ထားတာမ်ား … ရစရာ
ေတာင္ မရွိဘူး … ေခါင္းေတာင္ ပ်က္လုမတတ္ … ရင္ဘတ္မွာ အေပါက္ေတြ
ဗလပြနဲ႕ …. လမ္းထဲက နားလည္တဲ့ လူၾကီးအားလုံးကေန ေသေနျပီလုိ႕ ဆုံးျဖတ္
ထားလုိ႕ သယ္လာတာ … ကဲ့ ေျပာပါအုံး ဆရာသမားတုိ႕ ေက်းဇူးရွင္တုိ႕ … ”
(ထမ္းလာသူ တစ္ဦး) ဟုတ္တယ္ဗ်ာ … အသားေတြလည္း ေအးစက္ေနတာဘဲ
…. က်ေနာ္ ေရခဲတုိက္မွာ အလုပ္ လုပ္ဖူးတယ္ … ဒီဟာမ်ဳိးက ေသသြားတာ နာရီ
ပုိင္းေလာက္ရွိတဲ့ အေလာင္းမ်ဳိး … က်ေနာ္တုိ႕ သယ္မလာခင္ ကတည္းက ေသ
ထားျပီးသား အေလာင္းပါ … ဒါဆုိ ခုနက ညည္းသံက ဘယ္ကလဲ … မ်က္စိေတာင္
လည္ေနျပီ …
(ဒု- ေခါင္းေဆာင္) ညည္းသံကုိ အားလုံး ၾကားရတာ … ေသတယ္ဆုိတာ က်ိန္းေသ
ေနမွေတာ့ မွာလုိက္တဲ့ ေနရာ အထိ ဆက္သယ္ၾကတာေပါ့ … ေတာ္ၾကာ အားလုံး
မထင္သလုိ ျဖစ္သြားမွာကုိ က်ေနာ္က စုိးရိမ္းလုိ႕ပါ … ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့လည္း အေျဖ
ရတာေပါ့ဗ်ာ …
(လူငယ္ တစ္ဦး) ကဲ့ … ကဲ့ .. အကုိတုိ႕ အခ်ိန္မရွိဘူး … ဒါၾကီးကုိ ျမန္ျမန္ျပန္ထုတ္
လုိက္ … မွာလုိက္တဲ့ ေနရာက ဘယ္နားမွာလဲ … ဒီဖက္လမ္းေတြက လမ္းက်ယ္ေတြ
… စစ္ကားေတြ ေမာင္း၀င္လာလုိ႕ ရတယ္ … မာရွယ္ေလာ ထုတ္ထားတာေနာ္ …
အေမးအျမန္းမရွိ အျပစ္ခံေနရအုံးမယ္ …
တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ေနေသာ သူတုိ႕အားလုံး လက္ထဲတြင္
တုတ္၊ ဓါးမ်ား ကုိင္ေဆာင္ထားေသာ္လည္း ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္ တုန္တုန္ရီရီ
ျဖစ္ေနၾကပါျပီ။ လူငယ္တစ္ဦး သတိေပးလုိက္ေသာ စကားေၾကာင့္ ျငင္းခုန္ေနသူ
အားလုံး အသုဘအေလာင္းကုိ အလ်င္အျမန္ ျပန္ထုတ္ၾကပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္
ျဖစ္သူက အေလာင္း ထမ္းသူမ်ားအား ပခုံးေပၚတြင္ တင္ျပီး မသယ္ေဆာင္ဘဲ
ေျမၾကီးမွ ေပါင္တ၀က္ေလာက္ ျမင့္ေသာ အေနအထားျဖင့္သာ မ’ျပီး သြားဖုိ႕
မွာၾကားပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ေရွ႕ေျပးအေနနဲ႕ အေရွ႕ကေန ၾကိဳျပီး သြားဖုိ႕
လူလတ္ပုိင္း အရြယ္ ႏွစ္ဦးနဲ႕ လူငယ္တစ္ဦးကို ေရြးခ်ယ္ပါတယ္။
(ေခါင္းေဆာင္) ……၊ …..နဲ႕ ေမာင္ ……တုိ႕ အရင္သြား၊ လက္ထဲက ဓါးေတြ
ေလာက္ေလးခြေတြ ငါတုိ႕ဆီမွာ ထားခဲ့၊ ပုဆုိးကို ျပန္ျပင္၀တ္လုိက္၊ မတုိေစနဲ႕၊
လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီး ႏွစ္လက္ေလာက္ ယူသြား၊ စစ္တပ္က ကင္းပုန္းေတြ ဒီလမ္းထိပ္မွာ
ရွိႏုိင္တယ္၊ စစ္တပ္နဲ႕ တည့္တည့္တုိးရင္ … အိမ္က စိတ္မႏွံ႕တ့ဲ အမ တစ္ေယာက္
… ေပ်ာက္ေနလုိ႕ လုိက္ရွာေနတယ္ ေျပာေနာ္ … ပီပီျပင္ျပင္ ေျပာေနာ္ … စစ္တပ္နဲ႕
ထိပ္တုိက္တုိးရင္ ထြက္မေျပးနဲ႕ သူတုိ႕ဆီ တည့္တည့္ေလွ်ာက္သြား … အမူအယာ
မပ်က္ေစနဲ႕ … မတတ္သာတဲ့ အဆုံး အဖမ္းခံရလည္း လုိက္သြား၊ လမ္းထိပ္ေရာက္
ရင္ ညာဖက္ ၾကည့္လုိက္ ကားမွတ္တုိင္နံေဘးမွာ အေလာင္းေတြရွိတယ္ေနာ္၊
အရမ္းၾကီး ေၾကာက္မေနနဲ႕၊ ခပ္လွမ္းလွမ္းက ၾကည့္ရင္ ျမင္ႏုိင္တယ္၊ ဓါတ္မီးနဲ႕
အေရွ႕ကုိ ၾကိဳထုိးျပီးသြားေနာ္၊ စစ္တပ္က ကင္းပုန္းရွိရင္ မင္းတုိ႕အေပၚ မသကၤာ
မျဖစ္ဘူးေပါ့၊ မင္းတုိ႕ ႏွစ္ေယာက္ ေရွ႕ဆုံးက ၾကိဳသြား၊ ေမာင္……. ကုိ
မင္းတုိ႕ ႏွစ္ေယာက္နဲ႕ ဓါတ္တုိင္ တစ္တုိင္ေလာက္ အကြာမွာ လုိက္ခုိင္း၊ သူက
ဓါတ္မီးနဲ႕ အခ်က္ျပရင္ ငါတုိ႕အားလုံး မင္းတုိ႕ဆီ လာခဲ့မယ္ … ငါ ေျပာတာကုိ
မေမ့နဲ႕ေနာ္ …
ေရွ႕ေျပးသြားသူ သုံးဦးအနက္ ေနာက္ပိတ္ဆုံး လူငယ္ႏွင့္ ဓါတ္တုိင္ ငါးတုိင္စာ
အကြာအေ၀းမွ က်န္တစ္အုပ္စုလုံး လုိက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတုိ႕ ေလွ်ာက္ေနရ
ေသာ လမ္းမွာ ဘတ္စ္ကား သြားေနၾက ကားလမ္းမမွ တုိက္ရုိက္ ခ်ဳိးေကြ႕ ၀င္
ေရာက္ႏုိင္ေသာ လမ္းမ်ဳိးပါ။ ဒါေၾကာင့္ ရုတ္တရက္ ေရွ႕ကေန လမ္းအတြင္း
သုိ႕ စစ္ကား တစ္စီးစီးမ်ား ခ်ဳိးေကြ႕ ၀င္လာ မလားလုိ႕ စုိးရိမ္းစြာနဲ႕ သြား
ေနရပါတယ္။
(ဒု- ေခါင္းေဆာင္) ကုိ …..၊ ဒီလမ္းထိပ္မွာ စစ္တပ္က ျပစ္သတ္ထားတဲ့
အေလာင္းေတြ ရွိေနေသးတယ္လုိ႕ ဘယ္သူ ေျပာတာလဲ၊ ေသေရာ ေသခ်ာ
ရဲ႕လား …
(ေခါင္းေဆာင္) ခင္ဗ်ားအိမ္ေရွ႕က ဆုိက္ကားနင္းတဲ့ …….. ေျပာတာ၊ သူကုိယ္တုိင္
ဒီညေန ေျခာက္နာရီထုိးေလာက္က ေသေသခ်ာခ်ာ ျမင္ခဲ့တာတဲ့၊ ကားမွတ္တုိင္
နံေဘးမွာ ေသေနတာက ငါးေလာင္းတဲ့ ဗ်ာ ….
(လူငယ္ တစ္ဦး) ဆုိက္ကားနင္းတဲ့ ကို…….၊ ဘယ္လုိ ျမင္ခဲ့တာလဲ၊ ေသေနတဲ့
လူေတြက ဆႏၵျပတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြလား ….
(ေခါင္းေဆာင္) မဟုတ္ဘူးကြ၊ …… ေျပာတာက၊ ဒီညေန ဒီဖက္က ဆရာ၀န္
တစ္ေယာက္ကို လာပင့္ခ်င္တယ္ဆုိျပီး သူ႕ ဆုိက္ကားကို အဌားေခၚလာတာ၊
အဲဒီအေလာင္းေတြ ျမင္ေတာ့ ဒီဖက္မွာ ေနတဲ့ ဆရာ၀န္ကို ေမးၾကည့္တယ္၊ အဲဒီ
ဆရာ၀န္အိမ္က ကားမွတ္တုိင္နဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ျခံကြ၊ ဆရာ၀န္က ေျပာျပ
တယ္၊ ကားမွတ္တုိင္မွာ ဘတ္စ္ကား ေစာင့္ေနတဲ့ မိသားစု တစ္စုလုိ႕ေတာ့
ထင္တယ္တဲ့ …. ဆႏၵျပတဲ့ သူေတြကုိ စစ္တပ္က ေသနတ္ျပစ္ေတာ့ … ဆႏၵျပတဲ့
သူေတြက မီးပြိဳင့္ဖက္ကေန ေျပးလာတာတဲ့ … ပထမ စစ္တပ္က မီးပြိဳင့္ထိပ္ကေန
လမ္းမၾကီး တေလွ်ာက္ ရမ္းျပီး ျပစ္ေနတာ … ကားမွတ္တုိင္မွာ ကားေစာင့္ေနတဲ့
အဲဒီလူေတြ တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္ လဲက်သြားတာ …. အခ်ိန္နည္းနည္း
ေလာက္ ၾကာေတာ့ စစ္ကားေတြ ေျခလ်င္ေလွ်ာက္ စစ္သားေတြ ဒီေနရာ
ေရာက္လာတယ္ … တစ္ေယာက္လား … ႏွစ္ေယာက္လား မသိဘူး .. လဲေန
တဲ့ အထဲမွာ မေသေသးဘူး .… စစ္တပ္က လွံစြပ္နဲ႕ ထပ္ထုိးသြားတယ္တဲ့
ရွင္းျပီလား …
(ဒု- ေခါင္းေဆာင္) စစ္တပ္က အေလာင္းေတြကို မသယ္ေသးတာ က်ိန္းေသဖုိ႕ပဲ
လုိတယ္ … ေနာက္မုိ႕ဆုိ ဒါၾကီးကို ျပစ္ဖုိ႕ ခက္မယ္ေနာ္၊ ေရွ႕ကေန ၾကိဳသြား
ေနတဲ့ ဟုိသုံးေယာက္ကို ခင္ဗ်ား ေသေသခ်ာခ်ာ မွာလုိက္ရဲ႕လား …
(ေခါင္းေဆာင္) လမ္းထိပ္ ညာဖက္က ကားမွတ္တုိင္နံေဘးကို ၾကည့္လုိ႕ပဲ ေျပာ
လုိက္တယ္၊ ဘယ္လုိပုံစံ ေသေနတယ္၊ ဘယ္ႏွစ္ေလာင္းရွိတယ္ ဆုိတာေတာ့
ေသေသခ်ာခ်ာ မေျပာလုိက္မိဘူး …
(လူငယ္ တစ္ဦး) ဟုိမွာ ဟုိမွာ … သူတုိ႕ သုံးေယာက္ ဒီဖက္ကို ျပန္လာေနျပီ
အေျခအေန မေကာင္းဘူးနဲ႕ တူတယ္ …..
အသုဘ အေလာင္းကုိ သယ္ေဆာင္လာတဲ့ လူအုပ္စုရွိရာသုိ႕ ေရွ႕ေျပး သြားသူ
သုံးဦး အေရးတၾကီးပုံစံ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ လွည့္ျပန္လာေနတာကို ေတြ႕လုိက္ရ
ပါတယ္။
(ေခါင္းေဆာင္) မင္းတုိ႕ ငါေျပာတဲ့ ေနရာမွာ ဘာမွ် မေတြ႕ခဲ့ဘူးလား …
(ျပန္လာသူ တစ္ဦး) ခင္ဗ်ားေျပာတာ လုံး၀ မဟုတ္ဘူး၊ ဘာအေလာင္းမွ မရွိဘူး၊
ကားမွတ္တုိင္မွာ လူ ငါးေယာက္ထုိင္ေနၾကတယ္၊ သူတုိ႕ နံေဘးကုိ က်ေနာ္
ေရာက္ခဲ့ေသးတယ္၊ အဘြားၾကီးတစ္ေယာက္က မီးျခစ္ပါလား ေမးလုိ႕ က်ေနာ္
ေတာင္ မီးျခစ္ထုတ္ေပးလုိက္ေသးတယ္၊ သူ ေသာက္ေနတဲ့ ေဆးေပါ့လိပ္က
တုိေနလို႕ သနားတာနဲ႕ က်ေနာ့္အက်ႌ အိတ္ကပ္ထဲက တစ္လိပ္ေတာင္ ေပးခဲ့
ေသးတယ္၊ ခင္ဗ်ားေမးမွ သတိရေတာ့တယ္၊ က်ေနာ့္မီးျခစ္ေတာင္ က်န္ခဲ့ျပီး၊
ထားလုိက္ပါ …
(ေခါင္းေဆာင္) မင္းတုိ႕ ကားမွတ္တုိင္မွာ ေတြ႕ခဲ့တာ လူ ငါးေယာက္ ဟုတ္လား …
(ျပန္လာသူ တစ္ဦး) ဟုတ္တယ္ဗ်ာ၊ မယုံရင္ ခင္ဗ်ား သြားၾကည့္ခ်င္ ၾကည့္ေပါ့၊
ဘာ အေလာင္းမွ မရွိဘူး၊ ကားေစာင့္ေနတဲ့ လူေတြပဲ ရွိတယ္၊ ဒါၾကီး အဲဒီကုိ သယ္
မသြားနဲ႕၊ ေတာ္ၾကာ အဲဒီလူေတြ ျမင္သြားလုိ႕က်ေနာ္တုိ႕အားလုံး မီးခုိေတာက္ေလွ်ာက္
ျပႆနာ တက္ေနအုံးမယ္ …
(ဒု- ေခါင္းေဆာင္) ေဟ့ … မာရွယ္ေလာ ထုတ္ထား အခု ညႏွစ္နာရီေတာင္ မထုိး
ေသးဘူး၊ ဘယ္သူက ဒီအခ်ိန္ၾကီး ကားမွတ္တုိင္မွာ ကားေစာင့္မွာလဲ၊ လမ္း
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သစ္တုံးေတြနဲ႕ ပိတ္ထားတာ၊ ဘယ္ ဘတ္စ္ကားမွ လုိင္း
မဆြဲဘူး၊ မင္းတုိ႕သုံးေယာက္ေတြ႕ခဲ့တာ ဟုတ္ေရာ ဟုတ္ရဲ႕လား ……
(ေခါင္းေဆာင္) အားလုံး ဒီေနရာမွာ ေနခဲ့၊ ငါ တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္
သြားၾကည့္မယ္ ….
(ဆက္ရန္။)
(ေနာက္ဆုံးပုိင္းကို ရက္အနည္းငယ္ၾကာ ေစာင့္ဆုိင္းၾကပါ။)
