Dec 12, 2009

မ်ဳိးဆက္ကြာဟမွဳ (Generation Gap) (ေနာက္ဆုံးပုိင္း)

ေရးသူ- စစ္ျငိမ္းဒီေရ

ယခင္ အပုိင္း(၂)မွ အဆက္ ....

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံကုိ ရင္ဆုိင္ခဲ့တဲ့ မ်ဳိးဆက္
တြင္ အေျခခံပညာ အလယ္တန္း ေက်ာင္းသားအရြယ္မွ အသက္(၂၆)
ႏွစ္အရြယ္ လူလတ္ပုိင္းမ်ားအထိ မ.ဆ.လ ေခတ္တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သူမ်ား
သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္၊ ပါလီမန္ဒီမုိကေရစီေခတ္ ေနာက္ဆုံး
ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ မဲေပးခဲ့ဘူးသူမ်ားသည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ အသက္
အားျဖင့္ (၄၆) ႏွစ္ႏွင့္ အထက္ ရွိသူမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။

၁၉၆၀ ခုႏွစ္ (ဦးႏု ဦးေဆာင္ေသာ ပ.ထ.စ အစုိးရ၏ အႏုိင္ရ ေရြးေကာက္ပြဲ)
ႏွင့္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေမလ ေရြးေကာက္ပြဲတုိ႕တြင္ ႏွစ္ၾကိမ္စလုံး မဲေပးခဲ့ဘူး
သူမ်ားသည္ အသက္အားျဖင့္ (၄၈)ႏွင့္ အထက္ ရွိသူမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ န.အ.ဖ စစ္အစုိးရ၏ တဖက္သက္ ေရးဆြဲထားေသာ ဖြဲ႕စည္း
အုပ္ခ်ဳပ္ပုံဆုိင္ရာ အေျခခံဥပေဒကုိ မဲေပးဖုိ႕ ဖိတ္ေခၚခ်ိန္တြင္ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္
၌ မဲေပးခဲ့ဘူးေသာ မ်ဳိးဆက္သည္ အသက္အားျဖင့္ (၆၆)ႏွစ္ႏွင့္ အထက္
အရြယ္ ျဖစ္ပါတယ္။

၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ အမ်ားလက္ခံႏိုင္ေသာ ပါတီစုံ ေရြးေကာက္ပြဲတစ္ခု
ျဖစ္လာခဲ့သည္ ဆုိပါစုိ႕။ အရြယ္ေရာက္ေသာ လူငယ္တစ္ဦးသည္
ဒီမုိကေရစီ အရိပ္အာ၀ါသ သေဘာတရားမ်ားကို ေလ့လာႏုိင္ဖုိ႕
သြားေရာက္ ေမးျမန္းသင့္ေသာ လူၾကီးတစ္ဦး၏ အသက္အရြယ္သည္
ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း၌ ဆက္တုိက္ေနထုိင္ခဲ့သူ ျဖစ္ခဲ့ရင္ အသက္
အားျဖင့္ (၆၈)ႏွင့္ အထက္ ရွိသူမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႕
အားလုံး ကုိယ္က်န္းမာ၊ စိတ္ခ်မ္းသာစြာနဲ႕ သူတုိ႕ျဖတ္သန္း
ခဲ့တဲ့ ေခတ္ၾကီးအေၾကာင္း လုံးေစ့ပတ္ေစ့ ေျပာျပႏုိင္ေသးရင္
ေကာင္းပါတယ္ ..... ။

၁၉၃၀ ခုႏွစ္ ကုလား- ဗမာ အေရးအခင္း ကာလ၌ ႏုိင္ငံေတာ္၏
ျမိဳ႕ေတာ္ ရန္ကုန္တြင္ ေနထုိင္သူမ်ားအနက္ ျမန္မာႏြယ္ဖြားစစ္စစ္
မ်ား၏ ရာခုိင္ႏွဳန္းသည္ ငါးဆယ္ မေက်ာ္ခဲ့ပါ။ ဂ်ပန္ေခတ္ (၁၉၄၂-
၁၉၄၅) တြင္ ေအာက္ျမန္မာျပည္ေရာက္ တရုတ္အမ်ဳိးသားေပါင္း
မ်ားစြာတုိ႕သည္ ဂ်ပန္တုိ႕၏ တရုတ္ မုန္းတီးေရး အႏၲရာယ္ေၾကာင့္
ေအာက္ျမန္မာျပည္မွ အစုလုိက္အျပဳံလုိက္ ေျပာင္းေရြ႕ ထြက္ခြာ
ခဲ့ရပါတယ္။ ကိုလုိနီ အဂၤလိပ္တုိ႕၏ လယ္ယာ လုပ္သားအျဖစ္ ေခၚ
ေဆာင္ခဲ့ေသာ အိႏၵိယ တုိင္းရင္းသားေပါင္း မ်ားစြာလည္း ဂ်ပန္ေခတ္
အတြင္း ျမန္မာျပည္မွ အိႏၵိယသုိ႕ ျပန္လည္ ထြက္ခြာခဲ့ရပါတယ္။ ဒုတိယ
ကမၻာစစ္တြင္ အဂၤလိပ္တုိ႕ အားထားရာ စကၤာပူခံတပ္ မက်ဆုံး
ခဲ့၍ ဂ်ပန္တပ္မ (၅၅) ႏွင့္ ႏိုင္ငံခ်စ္ လြတ္လပ္ေရး သခင္တပ္မ်ား
ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းသုိ႕ မ၀င္ေရာက္ခဲ့ႏုိင္ပါက ယခုအခါ ျမန္မာျပည္
၏ ျမိဳ႕ၾကီးအားလုံး၌ ေနထုိင္ေသာ မ်ဳိးဆက္သည္ ဘယ္လုိ မ်ဳိးဆက္
မ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကမလဲ .....။

ႏုိင္ငံသားအခ်ဳိ႕သည္ မိမိတုိ႕၏ ကိုယ္ပုိင္ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ကိုလုိနီ
အဂၤလိပ္ေခတ္တြင္ အလုိေတာ္ရိ၊ ဂ်ပန္ေခတ္တြင္ စကားျပန္၊ လြတ္လပ္
ေရး ရခါစ ေခတ္တြင္ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား၏ ေနအိမ္ေနာက္ေဖးမွ
တက္၍ လာဘ္ေပး လာဘ္ယူ၊ မ.ဆ.လ ေခတ္တြင္ သာကူေစ့၊
န.၀.တ/ န.အ.ဖ ေခတ္တြင္ ေဖာ္လန္ဖား အလုပ္မ်ားျဖင့္ မိမိတုိ႕၏
ၾကီးပြားေရးကို အတုိင္းထက္အလြန္ တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
အဘုိးက အလုိေတာ္ရိ၊ အဖုိးက စကားျပန္၊ အေဖက ေကာင္စီ၊
သားက ၾကံ့ဖြတ္ .... ။ အဲလုိ အတၲၾကီးတဲ့ စုန္းျပဴးမ်ားသည္ က်ေနာ္တုိ႕
တႏုိင္ငံတည္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေနရာတုိင္းမွာ ျဖစ္ေလ့ရွိပါတယ္။
တခ်ဳိ႕လည္း အဲဒီစီးဆင္းမွဳကေန ေဖါက္ထြက္ၾကသူမ်ား ရွိပါတယ္။

လူအမ်ားစုက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဦးသန္႕၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
တုိ႕ကို ခ်စ္ခင္ေလးစားၾကပါတယ္။ သုိ႕ေပမဲ့ သူတုိ႕၏ လမ္းညြန္းမွဳ
မ်ားကို ဘယ္ေလာက္အထိ လုိက္နာ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသလဲ ....။
ခ်စ္ေနရုံ၊ ေလးစားေနရုံ မျပီးေသးပါဘူး။ အားလုံးက ပါ၀င္
ေဆာင္ရြက္ၾကဖုိ႕၊ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႕ အနစ္နာခံဖုိ႕ အေရးၾကီးပါတယ္။
အေပၚယံသက္သက္ ခ်စ္ေနရုံ ေလးစားေနရုံနဲ႕ မျပီးေသးပါဘူး။

မ်ဳိးဆက္တစ္ခုကေန မ်ဳိးဆက္တစ္ခုကုိ လက္ဆင့္ကမ္းရာမွာ
ရာခုိင္ႏွဳန္းျပည့္ လက္ဆင့္ကမ္းႏိုင္တာေတြ ရွိႏိုင္သလုိ အနည္း
အက်ဥ္းေလာက္သာ သင္ယူခြင့္ရတဲ့ ေခတ္ကာလ အေျခအေန
ေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာ ေမြးဖြားျပီး
အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာ အသက္ရွင္ဖုိ႕ ၾကိဳးစားရတဲ့ လူ႕
အဖြဲ႕အစည္း ဒုကၡက မေသးပါဘူး။ မိဘေတြ၊ ဆရာသမားေတြ၊
ပတ္၀န္းက်င္လူ႕အသုိင္းအ၀ုိင္းေတြဟာ အျမဲတမ္း မွန္ကန္ ေနမယ္
လုိ႕ တထစ္ခ် ေလွနံဓါးထစ္ ယူဆလုိ႕ မရပါဘူး။ သူတုိ႕အားလုံး
ဘယ္ေခတ္ေတြမွာ ဘယ္လုိ ေမြးဖြားခဲ့ျပီး ဘာေတြ သင္ယူခဲ့သလဲ
ဆုိတာလည္း အေရးၾကီးပါတယ္။

သာမန္ လူတစ္ေယာက္ဟာ က်န္းမာသန္စြမ္းတဲ့ ဘ၀ကို ပုိင္ဆုိင္
ခဲ့မယ္ဆုိရင္ အေျခခံပညာ အထက္တန္းေက်ာင္းသား ဘ၀ အသက္
(၁၄)ႏွစ္ ကေန လွဳပ္ရွားႏုိင္မွဳ စတင္ ယုိယြင္းလာတဲ့ အသက္(၅၅)
ႏွစ္ အၾကားမွာ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ (၂)ႏွစ္ျဖစ္ေစ၊ (၃)ႏွစ္ျဖစ္ေစ
ေပးဆပ္ သင့္ပါတယ္။ ဒါဟာ သာမန္ႏုိင္ငံသား တစ္ေယာက္ရဲ႕ ပုံမွန္
တာ၀န္လုိ႕ က်ေနာ့္အေနနဲ႕ ယုံၾကည္ပါတယ္။

ျမန္မာစာဟာ က်ယ္ျပန္႕ပါတယ္၊ တခ်ဳိ႕ ေျပာၾကပါတယ္၊ “ႏုိင္ငံ့အေရး”
ေတာ့ လုပ္မယ္ “ႏုိင္ငံေရး” ေတာ့ မလုပ္ဘူးလုိ႕ ေျပာၾကသူမ်ား ရွိပါတယ္။
ဒီစကားဟာ လုံး၀ အဓိပၸါယ္ကင္းမဲ့တဲ့ စကားပါ။ ဒီစကားကုိ ဆုိေနသူမ်ား
သည္ အမ်ဳိးသားႏုိင္ငံေရးနဲ႕ ပါတီစုံ ႏုိင္ငံေရးစနစ္ကို လုံး၀ နားမလည္ဘူး
လုိ႕ ထင္ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲေပးခြင့္ရသူဟာ အဲဒီေရြးေကာက္ပြဲ
မွာ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္အေရြးခံခြင့္ပါ ရွိတယ္ဆုိတာကုိ သိပုံ မေပၚပါဘူး။
မ်က္ေမွာက္ေခတ္မွာ အမ်ဳိးမခ်စ္၊ ႏုိင္ငံမခ်စ္တဲ့ သူေတြကို လုိက္ေအာ္ဆဲ
တဲ့သူေတြ နည္းသြားပါျပီ။ က်ေနာ္လည္း တခ်ိန္က သူမ်ားကို ေအာ္ဆဲ
ခဲ့ဘူးပါတယ္။ အခုလည္း တခါတရံ အဲဒီစိတ္ေတြ မေပ်ာက္ေသးပါဘူး။

“ပဒုိင္းပင္ မ်ဳိးေစ့ၾကဲျပီး၊ ပန္းခူးခ်ိန္တြင္ ႏွင္းဆီပန္း ခူးခ်င္၍
ရမည္ မဟုတ္ေပ” (ဆရာၾကီး ဒဂုန္တာရာ)

ဗုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းမွဳနယ္ပယ္က လာတဲ့ စကားတစ္ခြန္းရွိပါတယ္။
“ေညာင္ေစ့ေလးေလာက္ လွဴရင္ ေညာင္ပင္ၾကီးေလာက္ ရမယ္”
ဒီစကားဟာ ဘာသာေရးနယ္ပယ္အတြက္ အလြန္မွန္တဲ့ စကား
ဆုိတာ က်ေနာ္ မျငင္းပါဘူး။ ျငင္းစရာ အေၾကာင္းလဲ မရွိပါဘူး။
သုိ႕ေပမဲ့ ႏုိင္ငံတစ္ခု၊ မ်ဳိးဆက္ တစ္ဆက္အတြက္ေတာ့ ဒီစကားပုံ
ထဲကလုိ မယူဆ သင့္ပါဘူး။ လုပ္သေလာက္ပဲ ရႏုိင္မွာပါ၊ နည္းနည္း
ေလး လုပ္ရင္ နည္းနည္းေလးပဲ ရမွာပါ။

တခ်ဳိ႕လည္း မိမိတုိ႕ တတ္ႏိုင္တဲ့အစြမ္းကို ႏုိင္ငံေရးနဲ႕ မသက္ဆုိင္တဲ့
တျခား NGO နယ္ပယ္ေတြမွာ လွဴဒါန္းၾကပါတယ္ ....
“ရြာထိပ္က ရြာေတာ္ရွင္ နတ္နန္းမွာ ပုိက္ဆံလွဴရုံနဲ႕ တရြာလုံး
မုိးပ်ံေအာင္ မခ်မ္းသာႏုိင္ပါ”
လွဴထားတဲ့ ေနရာက ရြာေတာ္ရွင္ နတ္နန္း ....
ရြာထဲက လူေတြ ဘာေၾကာင့္ ဆင္းရဲ ရသလဲလုိ႕ အျပစ္လာတင္ရင္
နတ္ဆီမွာ လွဴတဲ့လူေတြ နတ္ကုိသာ ေမးၾကည့္ၾကပါ။


(ျပီးပါျပီ။)


11 comments:

MieMie said...

ပဒိုင္းပင္ မ်ိဳးေစ႔ၾကဲျပီး ပန္းခူးခ်ိန္တြင္ ႏွင္းဆီပန္း ခူးခ်င္လို႔ မရပါ ... ဆိုတာ ရယ္ ... ေအာက္ဆံုးက
ဥပမာ ေပးထားတာ ရယ္ ... တင္ျပပံု ေတြ ေကာင္းတယ္ ကိုေအာင္...

Rita said...

ခုမွ ေရာက္ျဖစ္တယ္ အစ္ကို။ အရင္က မလာျဖစ္တဲ့ blog ေတြဆုိ မေရာက္ျဖစ္တတ္တာနဲ႔ပဲ။ ခု အသိတေယာက္က ေျပာလို႔။

အမွန္တိုင္းပဲ ဝန္ခံပါမယ္။ ေ႐ွ႕ႏွစ္ပိုင္းကို ေသခ်ာ မဖတ္လိုက္ပါ။

ကၽြန္မ ေျပာခ်င္တဲ့ လုိရင္းသည္။ ကၽြန္မလို မေတြးတဲ့ သူေတြ ႐ွိပါတယ္။ ဒီလုိပဲ ကၽြန္မလုိ ေတြးတဲ့လူေတြလည္း ႐ွိပါတယ္ ဆုိတာပါပဲ။

ေနာက္တခုက NGO လို လူမႈေရးလုိ ေနရာေတြမွာ လွဴၿပီး၊ ႏိုင္ငံေရး မေျပာင္းလဲ ႏိုင္တာကို လွဴတဲ့လူေတြ သိပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ႏိုင္ငံေရးဘာလို႔ မလွဴလဲ ဆုိေတာ့ သူတို႔ ေ႐ြးခ်ယ္ခြင့္အရပါ။ သူတို႔လွဴလုိက္လို႔ ႏိုင္ငံေရးကို ေျပာင္းလဲလာေအာင္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္မ်ားက လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္မယ္လို႔ မယံုၾကည္တာေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။

ဘာလို႔ မယံုၾကည္တာလဲ ျပန္႐ွာရင္ အစကေန သံသရာ တပတ္ ျပန္လည္ပါမယ္။ အဲဒီအခါ ကၽြန္မလို လူေတြ အတြက္ ကၽြန္မရဲ႕ post ကို အစက ျပန္ပတ္ၿပီး ျပန္တပတ္လည္ပါမယ္။

ကၽြန္မရဲ႕ Some Comments for My Post မွာ Addy (အန္တီခ်မ္း) ေရးသြားတဲ့ မျဖဴျဖဴသင္းနဲ႔ ကိစၥ မဖတ္ရေသးရင္ လာဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္။

ကၽြန္မရဲ႕ ဆုိလုိရင္းသည္ ကၽြန္မေတြးသလို ေတြးတဲ့လူေတြ ကၽြန္မတို႔ generation မွာ အမ်ားႀကီး ႐ွိႏိုင္ပါတယ္ လု႔ိ ဆုိလိုတာပါ။ အဲဒီလို ဘာေတြက ေတြးမိေစသလဲ ဆုိတာပါ။ ဒီလိုလူေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိမ႐ွိ မေသခ်ာပါ။ ႐ွိျခင္း မ႐ွိျခင္းအား ျငင္းဖို႔ မဟုတ္ပါ။ မ႐ွိရင္ ဝမ္းသာစရာပါလို႔ comment ေတြ ရဲ႕ အစမွာ ေရးခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။

အစ္ကို႔ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေနသူေတြကေန ႏွင္းဆီပန္းပြင့္လာမယ္ မထင္လုိ႔ ႏိုင္ငံေရးကို မလွဴဘဲ NGO ကဲ့သို႔ လူမႈေရးကဲ့သို႔ ကိစၥ ေတြဘက္ စိတ္ေရာက္ကုန္ၾကေသာ ကၽြန္မဆီမွာ comment လာေရးသူ Anonymous အစ္မ (အျပင္မွာ ကၽြန္မနဲ႔ လူခ်င္း သိသူ) လိုု လူေတြ႐ွိပါတယ္။ အဲဒါက ပဒုိင္းပင္ကို မ်ိဳးေစ့ႀကဲတာ မဟုတ္ပါ။ သူတို႔ မ်ိဳးေစ့ႀကဲတဲ့ အပင္ကေန ဘာမွ မပြင့္လို႔လဲ ဘာမွ ေျပာမည္ မထင္ပါ။

တကယ္က ႏွင္းဆီပင္မွန္ရင္ ႏွင္းဆီပင္မွန္း လူယံုၾကည္ေအာင္ လုပ္ၿပီး၊ ထိုႏွင္းဆီပင္ကို လူတိုင္း ေရေလာင္းႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရန္သာ လိုပါမည္။ ယံုၾကည္ျခင္း မၾကည္ျခင္းကေတာ့ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ခြင့္သာ။

ယံုၾကည္ေစေလာက္ျခင္း၊ ယံုၾကည္ေစေလာက္ေအာင္ ေနထိုင္ႏိုင္ျခင္း ကၽြန္မနဲ႔ မဆိုင္သလို အစ္ကိုနဲ႔လည္း မဆုိင္ပါ။ အစ္ကို႔ ရာဇဝင္ မသိပါ။ ကိုေအာင္သာငယ္လိုပဲ ဆုိရင္ေတာ့ ခြင့္လႊတ္ပါ။

လက္႐ွိ လုပ္ေနေသာ သူေတြႏွင့္သာ သက္ဆုိင္ပါသည္။

ထိုသူမ်ားမွလည္း မယံုၾကည္လည္း ဝမ္းမနည္းဘူး ဆုိပါက ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ပါ။ ၿပီးေတာ့မွ ဘာလို႔ ႏွင္းဆီပြင့္ ပြင့္မယ့္ဟာကို ေရလာမေလာင္းသလဲ သြား အျပစ္တင္လို႔ မျဖစ္ပါ။ စကတည္းကမွ ႏွင္းဆီပြင့္မယ္ ရယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ေအာင္မွ လုပ္မထားဘဲကိုး။

ဒီေတာ့ သူတို႔ သဒၶါတရား ႐ွိရာကိုသာ သြားၾကပါလိမ့္မည္။

ထပ္၍ ေက်းဇူးတင္ပါဦးမည္။
ကိုယ့္နာမည္ ထည့္ေရးထားတဲ့ post ကို ေနာက္က်မွ သူမ်ားေျပာမွ ဖတ္မိတာ ခြင့္လႊတ္ပါ။ သြားေနမက်တဲ့ blog ေတြ မသြားျဖစ္တာ မ်ားလို႔ပါ။
ေနာက္မွ ေအးေအးေဆးေဆး စာလာဖတ္ပါဦးမယ္။ ေဆြးေႏြးစရာေတြ ေတြ႕ရင္လဲ ေဆြးေႏြးပါဦးမယ္။ အေဆြးေႏြး ခံဖို႔ စိတ္ကူး႐ွိတယ္ ဆုိရင္ပါ။ ကၽြန္မမွာ သိခ်င္တာေတြ ႐ွိေနပါေသးတယ္။

စိတ္ခ်ပါ။ ကၽြန္မ သိခ်င္တာေမးဖို႔ရာမွာ ဘယ္ေတာ့မွ မေလးမစားပံုစံနဲ႔ ေမးမွာ မဟုတ္ဘူး ဆုိတာကိုပါ။

=)

ေလးစားစြာ
RITA

TNS said...

ကိုေအာင္
သိပ္ေကာင္းတဲ ့စာဘဲဗ်ာ..။
အက်ိဳးျပဳစာေပပါ..။

Kay said...

ကိုုေအာင္- အဆံုုးထိ ေစာင့္ဖတ္သြားပါတယ္။ ဘာမွ ေထြထူး လည္း ေျပာစရာမလိုုေတာ့ပါဘူး။ ေခါင္းစဥ္ ကိုု ျပန္ေကာက္ရရင္ေတာ့..မ်ိဳးဆက္ ကိစေပါ့ေနာ္။ ေျပာခဲ့ၾကသလိုုပဲ.. ေယဘုုယ်အားျဖင့္..ဆယ္ႏွစ္..အႏွစ္၂၀ လိုု႕ ေျပာနိုုင္ေပမဲ့.. အေျခခံကြာဟမူ ထက္ ပိုုလြန္ကဲတဲ့.. သိခြင့္ မၾကံဲျခင္း..နားမလည္ျခင္း..အဆက္ျပတ္ျခင္း..မေလ့လာျခင္း..မသိလိုုျခင္း..စိတ္မ၀င္စားျခင္း ဆိုု တာေတြ ေၾကာင့္ ဟ ရတဲ့ အဟ မ်ိဳးေတြကေတာ့.. ကိုုေအာင္ ဥပမာ ေပးခဲ့တဲ့..သမိုုင္း ေတြထဲက..မင္းဆိုုးမင္းညစ္ေတြလိုု လူေတြ ေၾကာင့္..ပိုုပိုု ဆိုုးေနမွာပါပဲ။

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

ကိုေအာင္ေရးတာေကာင္းတယ္

ေဆာင္းယြန္းလ said...

မ်ိဳးဆက္ကြာဟမႈနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ပို႔စ္သံုးခုလံုးကို ေသေသခ်ာခ်ာ လာဖတ္သြားပါတယ္ ကိုေအာင္ေရ...

Vigor said...

Absolutely agree with you. I have read from start to end.

ကုိေအာင္(ပ်ဴႏုိင္ငံ) said...

ပုိ႕စ္ (၃)ခုစလုံးမွာ ေကာ္မန္႕လာေရးသူအေပါင္းကို
ေက်းဇူးမ်ားစြာ တင္ပါတယ္။
ကုိေအာင္

Nge Naing said...

ေနာက္မ်ိဳးဆက္ကို ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ တိုင္းသူျပည္သားေတြနဲ႔ မဆိုင္ပဲ စစ္တပ္နဲ႔သာ ဆိုင္သလို ၀ါဒျဖန္႔ခ်ီထားတယ္။ ႏိုင္ငံေရး လုပ္သူေတြကို ဖမ္းတယ္ဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံေရးဟာ သူတို႔နဲ႔ မဆိုင္ဘူး စစ္တပ္နဲ႔သာ ဆိုင္တယ္ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္မႈႀကီးက ကိန္းေအာင္းေနၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာနဲ႔ အကုန္လံုး ေ၀းေ၀းက ေရွာင္ေနၾကပါၿပီ။ ဒီ gap ကို ဘယ္သူေတြက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ျပန္ျဖည့္ဆည္းၾကမလဲ ဆိုတာ ရင္ေလးစရာပဲ။

Rita said...

အသိဉာဏ္႐ွိလိုက္ေလ မငယ္ရယ္ လို႔ ပဲ ေျပာလုိက္ခ်င္ေတာ့တယ္။ အဲလိုေျပာျပန္ရင္လည္း က်န္တဲ့လူေတြက သူတို႔ကို အသိဉာဏ္နဲလိုက္ေလလို႔ ေျပာတယ္လို႔ တလြဲေတြးၾကဦးမယ္။ တဦးကို ဒါလို႔ ေျပာရင္ က်န္တဲ့လူကို ဒါမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာတယ္လုိ႔ပဲ ေတြးၾကဦးမယ္။

အဲဒါေၾကာင့္ မေျပာေတာ့ဘူး။ စိတ္ထဲမွာပဲ ထားလိုက္ၿပီ။ တခုခုေျပာရင္ ေဝါဟာရကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ၿပီး လုိက္ေကာက္ေနတာထက္၊ ဘာျဖစ္ေနၿပီလဲ၊ အဲဒီတုိင္းျဖစ္ေနလား ဆုိတာပဲ ေတြးဖို႔ေကာင္းတယ္။

ကုိေအာင္(ပ်ဴႏုိင္ငံ) said...

မငယ္ႏုိင္ေရ
အမ ေကာ္မန္႕လာေရးတာ ေက်းဇူးေနာ္၊ က်ေနာ့္အျမင္ေတာ့ ႏုိင္ငံေရးဆုိ
တာ အားလုံးနဲ႕ ဆုိင္တဲ့ ကိစၥ၊ တုိင္းျပည္တစ္ျပည္မွာ
အခြန္ထမ္းနဲ႕ အမွဳထမ္းဆုိတာပဲ ရွိတယ္၊ တရားဥပေဒ
က ျပည္သူ႕ထံက တုိက္ရုိက္ဆင္းသက္ရတယ္၊ ျပည္သူ
က သေဘာမက်ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ တရား
ဥပေဒဆုိတဲ့ အရာေတာင္ အတည္မျဖစ္ရဘူး ..စတဲ့
သေဘာေတြ က်ေနာ္တုိ႕ တုိင္းျပည္မွာ မရွိခဲ့ဘူး၊ မသိ
ခဲ့ၾကဘူး၊ မ်ဳိးဆက္ဆုိတာ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြ ခ်ေပးတဲ့
လမ္းကုိ အသာတၾကည္လုိက္တတ္တဲ့ စနစ္ကိုပဲ ဇြတ္
အတင္း ေခါင္းထဲ ရုိက္သြင္းၾကတယ္၊ အဲဒီ ရုိက္သြင္း
ျခင္းခံရတဲ့ မ်ဳိးဆက္က တဆင့္ ေမြးဖြားျခင္းခံရသူေတြ၊ သင္ၾကားပုိ႕ခ်ျခင္း ခံရသူေတြ
ကို “ျပန္ဆန္းစစ္ၾကပါ၊ ျပန္လည္ သုံးသပ္ၾကပါလုိ႕”
ေျပာဖုိ႕ ကိစၥဟာ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ တခါတေလမွာ အရမ္းခက္ေနတယ္လုိ႕ က်ေနာ့္ေတာ့ ထင္တယ္ အမ ....

ညီမေလး ရီတာေရ ...
ေကာ္မန္႕လာေရးတာ ေက်းဇူးပါ၊ အျမင္မတူလည္း
လြတ္လပ္စြာ ေဆြးေႏြး ေရးသားႏုိင္ပါတယ္၊ အကို
သေဘာက အကုိတုိ႕ အားလုံး၊ ဘေလာ့ဂါေတြ
အားလုံး ေနာက္လာမဲ့ ရာစုႏွစ္ေတြမွာ အသက္ရွင္ျပီး
ဘယ္သူမွ် က်န္ခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး၊ အကုိတုိ႕ အားလုံး
က ဆင္းသက္လာမဲ့ မ်ဳိးဆက္ေတြပဲ က်န္ခဲ့မွာပါ၊
အကုိတုိ႕ဟာ အေၾကြးေဟာင္းဆပ္တဲ့ အလုပ္ကုိ
လုပ္ရသလုိ၊ အေၾကြးသစ္ခ်ေပးတဲ့ အလုပ္ကုိလည္း
လုပ္ရမွာပါ၊ အကုိတုိ႕ အားလုံး အေၾကြးေဟာင္းကို
အေၾကမေခ် ႏုိင္ခဲ့ရင္ ေမြးလာတဲ့ မ်ဳိးဆက္အားလုံး
အေၾကြးႏွစ္ထပ္ရွိတဲ့ ၀န္ကို ထမ္းရမယ္လုိ႕ အကိုေတာ့ ယုံၾကည္ပါတယ္။

ေကာ္မန္႕လာေရးသူ၊ စာနဲ႕ ေကာ္မန္႕လာဖတ္သူ
အေပါင္း မဂၤလာပါ ခင္ဗ်ာ ..
ကုိေအာင္