ဘုိးေဘးဘီဘင္မ်ားကုိ ရွာေဖြျခင္း အပုိင္း(၁)

တေကာင္း (၁)

‘တေကာင္းအဘိရာဇာ၊ တုိ႕ဗမာ သာကီ၀င္မ်ဳိးဟာမုိ႕၊ မညွိဳး ဂုဏ္ေတဇာ‘
(၀ိုင္အမ္ဘီ ဆရာတင္)

‘ေမးပါမ်ား စကားရ၊
သြားပါမ်ား ခရီးေရာက္၊
မအိပ္မေန အသက္ရွည္‘
ဟူေသာ စကားကုိ အားကုိးအားထား ျပဳ၍ ရွင္ဘုရင္ ျဖစ္လာေသာ ေမာင္ေပါက္က်ဳိင္း။

‘ရာေပးလုိ႕ ဆုပ္၊
ေထာင္ေပးလုိ႕ ခ်ဳပ္၊
ခ်စ္တဲ့သူ အရုိး ဆံထုိးလုပ္‘
ဆုိေသာ စကားထား အ၀ွက္သည္ တခ်ိန္က ျမန္မာ ကေလးငယ္ တုိ႕၏ အိပ္ယာ၀င္ ပုံျပင္
မ်ား အျဖစ္ အလြန္ႏွစ္သက္ စရာ ေကာင္းလွ ပါသည္။

ကုိလုိနီေခတ္ သမုိင္းေရး ဆရာတုိ႕သည္ ျမန္မာ့သမုိင္း ကို အေနာ္ရထာ မင္း လက္ထက္
ေအဒီ(၁၁) ရာစု မွ စခဲ့ျခင္းႏွင့္အတူ ‘ျမန္မာ အစ တေကာင္း က‘ ဟူေသာ အခ်က္ ကို
ပုံျပင္ ဒ႑ာရီ ထဲသုိ႕ ပို႕ေဆာင္ ခဲ့ၾကပါသည္။




တေကာင္းသည္ ယခုအခါ မႏၱေလးတုိင္း ျပင္ဦးလြင္ခရုိင္၊ မုိးကုတ္ခရုိင္ခဲြ၊ သပိတ္က်ဥ္း
ျမိဳ႕ နယ္အတြင္း ဧရာ၀တီျမစ္ အေရွ႕ဘက္ကမ္း၊ မႏၱေလးတုိင္း၏ ေျမာက္ဘက္အစြန္းတြင္
တည္ရွိပါသည္။ယခင္က တေကာင္းသည္ ကသာခရုိင္အတြင္း ၌ ပါ၀င္ခဲ့သည္။ ထုိေနာက္
ေရႊဘုိခရုိင္ အတြင္းသုိ႕ ထည့္သြင္း အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္း ခံရသည္။ ယခုအခါ တေကာင္းျမိဳ႕ကို
သီးျခားျမိဳ႕နယ္ တစ္ခု အျဖစ္ ျမင္ေတြ႕ႏုိင္ပါသည္။ မႏၱေလး မွ ေမာ္ေတာ္ကားလမ္း ခရီး
အကြားအေ၀း (၁၂၇)မုိင္ တြင္ တည္ရွိျပီး အေရွ႕ ေလာင္ဂ်ီက်ဴ႕ ၉၆ ဒီဂရီ ၁၁ မိနစ္ ႏွင့္
ေျမာက္လတၱီက်ဴ႕ ၂၃ ဒီဂရီ ၃၀ မိနစ္ အၾကားတြင္ တည္ရွိပါသည္။တေကာင္းျမိဳ႕၏ တည္
ေနရာကို သတုိးသီရိ သုဓမၼ ေဒါက္တာ ေဂ်အက္ဖ္ ဖာနီဗဲလ္ႏွင့္ ဦးေဖေမာင္တင္တုိ႕
တည္းျဖတ္ေသာ ဇ မၺဴ႕ဒီပဥ ေဆာင္းက်မ္း၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၉ တြင္ …
‘တေကာင္းနယ္ကား အေရွ႕ ကိုလားေသာ္ တရုတ္လမ္းမ၊ ေတာင္ကုိလားေသာ္
ဖလူေတာင္၊အေနာက္ကို လားေသာ္ ပယင္းတြင္း၊ ေျမာက္ကုိ လားေသာ္ ကင္း
ျမစ္နား၊‘
ဟု ေခၚဆုိ ပါသည္။

လက္ရွိ တေကာင္းျမိဳ႕ တည္ေနရာမွာ အေရွ႕ႏွင့္ေျမာက္ဘက္တြင္ တလား၀
ေခ်ာင္း၊အေနာက္ဘက္တြင္ ဧရာ၀တီျမစ္၊ ေတာင္ဘက္တြင္ အညာပုဂံ ျမဳိ႕
ရုိးေဟာင္း တုိ႕ ရွိပါသည္။ တေကာင္းကို (၁) သံသာရပူရ၊ (၂)ရ ႒ပူရ၊
(၃)သဃၤႆရ ႒၊ (၄)သင္းတြဲ ေခၚ ဟတၳိနပူရ၊ (၅)ပဥၥာလ၊
(၆)ပဥၥာလတေကာင္း ဟူ၍ အမည္ ေျခာက္မ်ဳိး ရွိခဲ့ပါသည္။မွန္နန္းရာဇ၀င္
ေတာ္ၾကီး၌ …

-ကကုသန္ဘုရား လက္ထက္ေတာ္၌ သံသရပူရ
-ေကာနဂုံ ဘုရား လက္ထက္ေတာ္၌ ရ ႒ပူရ
-ကႆပ ဘုရား လက္ထက္ေတာ္၌ သင္းတြဲ
-ေဂါတမ ဘုရား လက္ထက္ေတာ္၌ တေကာင္း
ဟူ၍ အမည္တြင္ ခဲ့ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထား ပါသည္။ တေကာင္းကို တရုပ္ အသံ
ျဖင့္ ‘တုိင္ကြန္‘ ဟူ၍ သိရေသာ္လည္း အဓိပၸါယ္ မူရင္း ကို ေဖာ္ျပထားျခင္း မရွိ
ပါ။ဆရာၾကီး ေဒါက္တာ သန္းထြန္း ႏွင့္ ဆရာၾကီး ဦးရည္စိန္ တုိ႕၏ မွတ္တမ္းမ်ား
အရ တေကာင္း(၃)ေခတ္ ႏွင့္ ပ်ဴ(၆)ေခတ္တုိ႕ ရွိခဲ့ သည္ကုိ သိရွိရ ပါတယ္။
တေကာင္းကုိ ဘီစီ(၂) ရာစု တရုပ္နန္းတြင္း မွတ္တမ္းမ်ားတြင္ သကၤႆ
ဟုလည္း ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ အိႏၵိယတုိင္းသား ကုလားေလသံႏွင့္ (ပံဤတိ
ေကာက္)ဟု အသံထြက္ပုံကိုလည္း သိရွိရပါသည္။ တေကာင္းကို ရွမ္းဘာသာ
ႏွင့္ ဆုိပါက ‘တ‘ သည္ ကူးတုိ႕ဆိပ္ ျဖစ္၍ ‘ေကာင္း‘ သည္ ကုန္ပစၥည္း စုပုံေနရာ
ဟုအဓိပၸါယ္ ရေသာေၾကာင့္ စည္းကားေသာ ကူးတုိ႕ဆိပ္ ျမိဳ႕ ဟု သိရပါသည္။
တေကာင္းကို BC 1300 (ေဂါတမ ဗုဒၶဘုရားရွင္ ပြင့္ေတာ္မမူခင္ ႏွစ္ေပါင္း
၇၀၀ ) ခန္႕တြင္ သက်သာကီ၀င္မင္းသား အဘိရာဇာႏွင့္ ေနာက္ပါ အလုံး
အရင္း တုိ႕က စတင္ တည္ေထာင္သည္ဟု မွန္နန္းရာဇ၀င္ တြင္ ေဖာ္ျပထား
ပါသည္။ အဘိရာဇာ သည္ အေရွ႕ဘက္ႏွင့္ အေနာက္ဘက္တုိ႕ မွ ေရကာစီး
ေန၍ ရန္သူ ရုတ္တရက္ မ၀င္ႏုိင္ေသာ ေနရာတြင္ တေကာင္းျမိဳ႕ ကိုတည္ခဲ့တယ္
လုိ႕ သိရွိ ရပါသည္။ … ‘ျမန္မာ အစ တေကာင္းက‘ …. ‘တေကာင္းအစ
တုံငယ္၀‘ …. ။

‘ေအာ့အံေညာင္း တေကာင္းတည္၊ တေကာင္းတည္စ တုံငယ္၀‘ ဟု အစဥ္အလာ
ေျပာစမွတ္ ဆုိရုိးစကား ရွိခဲ့ဘူးပါသည္။ တုံငယ္ျမိဳ႕ေဟာင္း သည္ တေကာင္းျမိဳ႕မွ
အထက္ ေျခာက္မုိင္ ခန္႕ အကြာ ဧရာ၀တီျမစ္ ၏ အေနာက္ဘက္ကမ္းရွိ မဲဇာေခ်ာင္း
၀ အနီးတြင္ ကပ္လ်က္တည္ ရွိပါသည္။ တုံငယ္၀ ေနရာသည္ အဘိရာဇာ တေကာင္း
ကို မတည္မွီ ျမိဳ႕တည္ရန္ ေနရာေရြး ခ်ယ္ျခင္း၊ လူသူစုေဆာင္ျခင္းတုိ႕ ျပဳလုပ္ရင္
ပထမ စခန္းခ်ေသာ ေနရာဟု ဆုိၾကပါသည္။ ထုိ႕အျပင္ မုံေရြး ဆရာေတာ္၏ ေစတီ
ယကထာ ရာဇ၀င္ခ်ဳပ္တြင္ ‘တုံငယ္၀ ၀ယ္ တုမၸ၀တီျမိဳ႕ ကို အႆကုမၼာမင္း တည္
ေထာင္၍ တရားႏွင့္ အညီ မင္းမူ၏၊ ရတနာမုိးရြာ၏၊ မင္းဆက္ ေလးေသာင္းတည္
၏။‘ ဟု ေရးသား ေဖာ္ျပထားသည္ကုိ ဖတ္ရူမွတ္သား ရပါသည္။

အဘိရာဇာ မတုိင္ခင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အထက္ပုိင္းတြင္ ေရွးအက်ဆုံး ေနထုိင္သူမ်ား
မွာ နာဂလူမ်ဳိး မ်ားျဖစ္ပါသည္။ နာဂတုိ႕၏ ေနာက္တြင္ ခ်င္း၊ သက္၊ ဂဒူး၊ ပ်ဴ နဲ႕
ကမ္းယံ(ရခုိင္) လူမ်ိဳးမ်ားထပ္မံ ေရာက္ရွိခဲ့ တယ္လုိ႕ သိရပါတယ္။ တေကာင္းစတင္
တည္ေထာင္ခ်ိန္တြင္ ေနထုိင္သူ အမ်ားစုတုိ႕မွာ ‘သက္‘ လူမ်ဳိးမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း
ယခင္ သမုိင္းသုေတသီ ပါေမာကၡ ဂ်ီအိပ္ခ်္ လုစ္ ႏွင့္ သူ႕ အဆုိကို ေထာက္ခံသူ
သမုိင္းပညာရွင္မ်ား က ယူဆၾကပါတယ္။ ယေန႕ေခတ္ ဆရာၾကီးေဒါက္တာ
သန္းထြန္း၏ မ်ဳိးဆက္သစ္ သမုိင္းပညာရွင္ မ်ားက တေကာင္း တည္ေထာင္ခ်ိန္
တြင္ အထက္ျမန္မာျပည္၌ ေနထုိင္ သူ အမ်ားစု ကို ‘ပ်ဴ‘ လူမ်ဳိးမ်ား ဟု အတိအလင္း
ဖြင့္ဆုိၾကပါတယ္။