Nov 9, 2008

အဆိပ္ေသာက္ ျပိဳင္ပြဲ

မာရ္နတ္က ထာ၀ရဘုရားကုိ
ကမၻာေျမေပၚမွာ ေနရာအလြတ္မရွိ
ဂါရ၀ ျပဳျပီး ဆုေတြေတာင္းတယ္၊
အကြ်ႏု္ပ္ကုိ လူတကာရဲ႕
ေသြးသားထဲထိ ေႏွာက္ယွက္ခြင့္ ေပးပါ။

ဤသတင္းစကား အကြ်ႏု္ပ္ ၾကားေတာ့
ေန႕စဥ္ ေန႕တုိင္း ဒီလုိက်င့္တယ္။

zlife.jpg

အဆိပ္ေတြကုိ နည္းနည္းျခင္းစီ ငါစ’မ်ဳိတယ္
ေမွာ္ရုံေတာမွာ ငါစ’မ်ဳိတယ္
နာရီမရွိတဲ့ အခန္းထဲမွာ ငါစ’မ်ဳိတယ္
စားပြဲနဲ႕ ကုလားထုိင္မရွိတဲ့ ေနရာမွာ ငါစ’မ်ဳိတယ္
အသံေတြၾကားျပီး ရုပ္မျမင္ရတဲ့ လူ႕ငရဲမွာ ငါစ’မ်ဳိတယ္။

ရာသီစက္၀ုိင္းတုိင္း အဆိပ္မ်ဳိခ်တယ္
သက္ျပင္းခ်မိတုိင္း အဆိပ္မ်ဳိခ်တယ္
ရွဳံးနိမ့္မွဳနဲ႕ လဲက်သြားတုိင္း အဆိပ္မ်ဳိခ်တယ္
ဘုိးဘြားေတြကုိ သတိရမိတုိင္း အဆိပ္မ်ဳိခ်တယ္။

၀ုိင္ခ်ဳိခ်ဳိနဲ႕ အဆိပ္မ်ဳိျပီးျပီ
သူေယာင္မယ္ေတြနဲ႕ အဆိပ္မ်ဳိျပီးျပီ
ေလွာင္ရယ္သံေတြနဲ႕ အဆိပ္မ်ဳိျပီးျပီ
အဆိပ္ေတြကုိ ငါျမိဳျပီးျပီ။

ဟဲ့ … မာရ္နတ္
ငါ့ေသြးသားေတြ အဆိပ္ျဖစ္ေနျပီ၊
အဆိပ္ေသာက္ ရဲရင္
၀င္လာခဲ့။ ။

ေရးသူ- စစ္ျငိမ္းဒီေရ

10 comments:

ေခါင္ေခါင္ said...

မာန္နတ္ ကိုအဆိပ္သင့္ေစခ်င္တာနဲ႕
ကိုယ့္တစ္ခႏၶာလုံး အဆိပ္ေတြလူးပစ္တယ္..
သူရဲေကာင္းဆိုတာမ်ိဳးက ဒါမ်ိဳးပဲနဲ႕တူတယ္

pandora said...

အဆိပ္ေတြမ်ိဳရင္း အဆိပ္ၿပီးသြားတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဒါနဲ႕ မာရ္နတ္နဲ႕ ကိုယ္ ဘယ္သူအရင္ အဆိပ္သင့္မလဲ။

ဒီကဗ်ာကို ေရးထားပံုကို သေဘာက်တယ္ဗ်.

စူး said...

ဒီကဗ်ာကို ၾကိုက္တယ္

ပန္းခရမ္းျပာ said...

ကာရန္မဲ့ ကဗ်ာေတြကို သိပ္မဖတ္ဘူး။
ဒါေပမဲ့ ဒီကဗ်ာကိုေတာ့ အေသအခ်ာ ဖတ္သြားတယ္။
အရမ္းေကာင္းတယ္။

M.Y. said...

မာရ္နတ္ကေျပာတယ္..
သင္မိ်ဳ...မိ်ဳ..ခ်ေနတဲ့ အဲဒိအဆိပ္ေတြအားလုံး
ငါ့အဆိပ္ဥယ်ာဥ္ကျဖစ္တယ္..တဲ့

ကုိေအာင္(ပ်ဴႏုိင္ငံ) said...

ညီမေလး ေခါင္ေခါင္။ မပန္ဒုိရာ။ မျမတ္ႏုိး။ မပန္းခရမ္းျပာ (မခ်ဳိ)။ ကိုေမာင္ရင္ တုိ႕ ေကာ္မန္႕
ေပးၾကတာ အထူးေက်းဇူးပါ။ ဒီကဗ်ာကို ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့
က်ေနာ့္စိတ္ကူးကုိ ေနာင္မၾကာခင္မွာ တင္ျပပါ့မယ္
ခင္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ မာရ္နတ္ မျဖစ္ခဲ့ရင္ေပါ့ ...။

ဒူကဘာ said...

ရပ္(စ္)ျပဴတင္ကိုေတာင္ သတိရသြားေသး ကိုေအာင္ေရ......။

Apprenticeship said...

အဆိပ္မွန္းမသိလို႕မ်ိဳခ်ရင္း အဆိပ္ကိုစြဲလမ္းသြားသူေတြလဲ မနည္းပါ....
ေလာက... ခက္တယ္ :(

Apprenticeship said...

စာၾကြင္း.. ဥပမာ... ေဆးလိပ္ေသာက္သူမ်ား :P

Nyein Chan Aung said...

ကဗ်ာ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ

ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္