ၾသဂုတ္လ (၇) ရက္ေန႕ မနက္ပုိင္း တြင္ ကမၻာေအး ေစတီ အနီး၌က်ေနာ္ လုိက္ပါ
လာေသာ ဟုိင္းလက္ကား ေခါင္းမုိးေပၚတြင္ ရဟန္းပ်ဳိ တခ်ဳိ႕ ရွိပါတယ္။ ကုိယ္ေတာ္
မ်ားက “၀႑ သီရီ” ျပဳတ္က်ေရး ကို ေၾကြးေၾကာ္ ၾကပါတယ္။ ကားအတြင္း မွာရွိတဲ့
က်ေနာ္နဲ႕ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းလည္း ၀ုိင္းကူ ေအာ္ေပးၾက ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႕
သည္ ထုိနာမည္ ကို အရင္က တစ္ခါမွ် မၾကားဘူးပါ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ ၍ လူၾကီး
ေတြကို ေမးၾကည့္မွ သံဃာ့ ေကာင္စီ၏ တဲြဖက္ အက်ဳိးေတာ္ေဆာင္ခ်ဳပ္ဟု သိ
ရပါတယ္။ ( ညီေတာ္ အာနႏၵာ၏ ဘ၀ တသက္တာမွတ္တမ္း စာအုပ္ ေရးသားခဲ့
ေသာ အရွင္ ၀႑သီရိ)
ၾသဂုတ္ လ (၈) ရက္ေန႕ နံနက္ ေက်ာင္းစာသင္ ခန္းထဲမွာ က်ေနာ္ အပါအ၀င္
ေက်ာင္းသားတုိင္း လုိလုိ အျပင္မွာ တစ္ခုခု ဘယ္ေတာ့ စျဖစ္မလဲ ဆုိတဲ့ စိတ္နဲ႕
ေက်ာင္း ျပတင္းေပါက္ မွ လမ္းမ ေပၚ မၾကာခဏ ၾကည့္ေန ၾကပါတယ္။
နံနက္ (၈) နာရီ ပတ္၀န္းက်င္ ခန္႕တြင္ ေက်ာင္းမွ ရွစ္တန္း ေက်ာင္းသား
ႏွစ္ဦးနဲ႕ တျခား လူငယ္ သုံးဦးသည္ ၾကယ္ငါးပြင့္ ပါရွိေသာ ပါလီမန္ ဒီမုိကေရစီ
ေခတ္သုံး ႏုိင္ငံေတာ္ အလံ အား သယ္ေဆာင္ လာျပီး ေက်ာင္းေပါက္၀ အနီး
တြင္ စတင္ ေၾကြးေၾကာ္ ၾကပါတယ္။ ငါးမိနစ္ ခန္႕ အၾကာတြင္ က်ဳိကၠဆံ ကြင္း
ထဲမွ စစ္ကား မ်ား ခ်က္ခ်င္း ေရာက္ရွိလာျပီး ေက်ာင္းအနီးရွိ ဂြတၱလစ္ (ယေန႕
အေခၚ ဆရာစံ ရပ္ကြပ္) ေတာင္ပုိင္း မွ ေကာင္စီ လူၾကီးမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းျပီး
သူတုိ႕ ကို ဖမ္းဆီး သြားပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ အထက (၃) ဗဟန္း ေက်ာင္းကို
နံနက္ ကုိးနာရီ ခန္႕တြင္ ေက်ာင္းသား အားလုံး အား အိမ္ျပန္လႊတ္ျပီး ေက်ာင္း
ပိတ္ ေၾကာင္း ဆရာမ်ား က ေၾကျငာ ပါတယ္။
နံနက္ (၁၀) နာရီ ခန္႕မွာ သက္ေတာ္ ၾကီးရင့္ေနေသာ ဆရာေတာ္ တစ္ပါး
ဦးေဆာင္ျပီး ေက်ာင္းသား (၅၀) ခန္႕ ပါေသာ ဆႏၵျပ အင္းအားစု တစ္စု
သည္ တာေမြ ဘက္မွ ဦးခ်စ္ေမာင္လမ္း ကို ျဖတ္ခါ ရန္ကင္း ဘက္သုိ႕
စတင္ ခ်ီတက္ တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ လမ္းမေပၚတြင္ လူမ်ား ဟုိေနရာ
တစ္စု ဒီေနရာ တစ္စု ပုံစံျဖင့္ ၾကီးမားေသာ လူထု ခ်ီတက္ပြဲ ဘယ္ဘက္က
လာမလဲ။ ေတာင္ဥကၠလာပ ဘက္လား၊ ေျမာက္ဥကၠလာပ ဘက္လား
စသျဖင့္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ ေနၾကပါတယ္။ေန႕လည္ (၁၂)နာရီ ခန္႕တြင္ က်ေနာ္
သည္ အေရွ႕ ျမင္းျပိဳင္ကြင္း လမ္း တာေမြ အထက (၃) အနီးသုိ႕ ေရာက္ရွိ
ခဲ့ပါတယ္။ နာရီ၀က္ ခန္႕ အၾကာတြင္ လူအင္းအားခန္႕မွန္းေခ် သုံးေထာင္
ခန္႕ရွိေသာ ဆႏၵျပ လူထုၾကီး ခ်ီတက္ လာတာကို ေတြ႕ရ ပါတယ္။ က်ေနာ္
သည္ ယင္းလူအုပ္စု ၾကီးႏွင့္ အတူ လုိက္ပါခဲ့ရာ သိမ္ျဖဴလမ္း အတုိင္း ျမိဳ႕
ထဲသုိ႕ ေရာက္ရွိပါတယ္။ ကုန္သည္လမ္း အတုိင္း အေမရိကန္ သံရုံးေရွ႕မွာ
ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ဆႏၵျပ ေၾကြးေၾကာ္ ၾကပါတယ္။ ကုန္သည္လမ္း မွ
ဆူေလ ဘုရားလမ္း ကို ျဖတ္ခါ ျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ ေရွ႕သုိ႕ ေရာက္ရွိ ပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႕ ျမိဳ႕ေတာ္ ခန္းမ ေရွ႕ ေရာက္ရွိခ်ိန္မွာ လူအင္းအား တစ္ေသာင္း
ခန္႕ ရွိေသာ လူုထုၾကီးသည္ မဟာဗႏၶဳလ လမ္းအတုိင္း လမ္းမေတာ္ ဘက္
မွ ျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ ေရွ႕သုိ႕ ခ်ီတက္ လာပါတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာပဲ ေလာ္လီကား
တစ္စီး ေပၚတြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ သခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္းပုံ မ်ားကို ကုိင္
ေဆာင္ ထားေသာ ေက်ာင္းသား တစ္စု ဦးေဆာင္ျပီး လူအင္းအား ႏွစ္ေသာင္း
ခန္႕လည္း ဗုိလ္တေထာင္ဘက္ မွ ျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ ေရွ႕သုိ႕ ခ်ီတက္ လာပါတယ္။
ျမိဳ႕ေတာ္ ခန္းမ ေရွ႕မွာ ခ်ီတက္လာသူ ေရာ လမ္းေဘးမွ ပတ္၀န္းက်င္မွ ၾကည့္
ေနသူေရာ ခန္းမွန္႕ ေခ် ေလး … ငါးေသာင္း ခန္႕ ရွိမယ္ လုိ႕ က်ေနာ္ ထင္ပါ
တယ္။ ညေန သုံးနာရီ ေလာက္ဟု က်ေနာ္ ထင္ပါသည္ ေက်ာင္းသား လူငယ္
တခ်ဳိ႕သည္ ျမိဳ႕ေတာ္ ခန္းမေရွ႕ မဟာဗႏၶဳလ ပန္းျခံဘက္ အျခမ္းရွိ စစ္သား
မ်ားကို လူထုအား မပစ္ခတ္ ရန္ ရွစ္ခုိး ေတာင္းပန္း ၾကပါတယ္။
ဆူေလ လမ္းႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လမ္းေထာင့္ အေရာက္တြင္ ေနာက္
သုိ႕လွည့္ၾကည့္ရာ လူအင္းအား မွာ ေတာ္ေတာ္ ကို မ်ားျပားျပီး ခန္႕မွန္႕ေခ်
တစ္သိန္း နီးပါး ရွိပါတယ္။ ဆူေလ လမ္းေပၚတြင္ က်ေနာ္တုိ႕ ဆႏၵျပ လူထု
ၾကီးျဖတ္သန္း ေနစဥ္ လူထု အတြင္းသုိ႕ ေအာင္ၾကီး တံဆိပ္ ကိတ္မုန္႕မ်ား
လမ္းေဘးမွ ေပးေ၀ ၾကပါတယ္။ အျပန္တြင္ ဆူေလ ဘုရားလမ္း အတုိင္း
ဆင္းလာျပီး ေအာင္ဆန္းကြင္းကုိ ပတ္ခါ တာေမြဘက္ သုိ႕ လာလမ္းအတုိင္း
ျပန္ခဲ့ပါတယ္။
က်ေနာ္သည္ အိမ္သုိ႕ ျပန္ေရာက္ျပီး ညဘက္ အိမ္ေရွ႕၌ ရွိေနစဥ္
ေျမာက္ဥကၠလာပ ဘက္မွ အေျခခံ ပညာ ေက်ာင္းသား မ်ားသည္ ၾကယ္
(၁၄) ပြင့္ ပါေသာ မဆလ ေခတ္သုံး ႏုိင္ငံေတာ္ အလံကို ေစာက္ထုိးလႊင့္ခါ
ခ်ီတက္ လာတာကို ေတြ႕ ရပါတယ္။ သူတုိ႕က ေရႊတိဂုံ ဘုရားတြင္ သပိတ္
စခန္းဖြင့္ ထားျပီး ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆုိ သျဖင့္ သူတုိ႕ႏွင့္ အတူ ၾသဂုတ္လ
(၈)ရက္ေန႕ ညတြင္ ခ်ီတက္ ဆႏၵျပရင္ ေရႊတိဂုံ ရင္ျပင္သုိ႕ ေရာက္ရွိ
ခဲ့ပါတယ္။
(ဆက္လက္ ေဖာ္ျပမည္။)
No comments:
Post a Comment