ေရးသူ- ဖူးငံုဆယ္ေက်ာ္သက္မဂၢဇင္းမွ အယ္ဒီတာတစ္ဦး
(Teen Magazine- ကဗ်ာက႑မွ)
ဖူးငံုေတြက ကဗ်ာကို ခ်စ္တတ္ၾကတာမို႕ ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ထဲက ကမၻာေက်ာ္ေတြ
ရဲ႕ ကဗ်ာတခ်ဳိ႕ကို မွ်ေ၀ေပးခ်င္ပါတယ္။ ဒီလအတြက္ ေဖာ္ျပေပးလိုက္တဲ့
ကဗ်ာကေတာ့ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ႀကီး ေမာ္စီတုန္း အသက္ ၄၂ ႏွစ္
အရြယ္ ၁၉၃၅ ခုႏွစ္က ေရးခဲ့တဲ့ လက္ရာကဗ်ာပါ။
လ်ဴပန္ေတာင္
တိမ္ဟာ အေမြးအေတာင္ေတြရဲ႕ အေယာင္ေဆာင္ျခံဳလႊာတစ္ခု မဟုတ္
ေကာင္းကင္မွာ ငန္း႐ိုင္းေတြ မျမင္ရ
ငါတို႕ဟာ ဂရိတ္ေ၀ါလ္ကို မေရာက္မခ်င္း သူရဲေကာင္း မဟုတ္
ျဖတ္ေလွ်ာက္ခဲ့ၿပီးတဲ့ခရီးက မိုင္ႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္ေစဦးေတာ့။
လ်ဴပန္ေတာင္ထိပ္က ေျမႀကီးေပၚမွာ အလံနီေတြကို စိုက္ထူ
အေနာက္ေလ ျမဴးလိုက္ရင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း တဖ်ပ္ဖ်ပ္လြင့္
လက္ထဲမွာ မွိန္း၊ စိတ္ထဲမွာ သတိၱ၊
ငါတို႕ဟာ နဂါး႐ိုင္းကို ဖမ္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့မွာ၊ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့တဲ့လဲ။ ။
ေမာ္စီတုန္း (၁၈၉၃ - ၁၉၇၆)
အဲဒီအခ်ိန္က ခ်န္ေကရွိတ္ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အမ်ဳိးသားေရး၀ါဒီေတြက
ကြန္ျမဴနစ္ေတြကို တိုင္းျပည္ထဲမွာ မေနႏိုင္ေအာင္ တိုက္ထုတ္ခဲ့ခ်ိန္ပါ။
အဲဒီမွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြဟာ သူတို႕ရဲ႕ဌာနခ်ဳပ္ကို ခ်န္ေကရွိတ္အဖြဲ႕ေတြ
မတိုက္ခိုက္ႏိုင္ေအာင္ လက္လွမ္းမမီ ႏိုင္တဲ့ေနရာကို ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခ
ခ်ဖို႕ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္ အေရွ႕ေတာင္ေဒသကေန အေနာက္
ေျမာက္ေဒသအထိ မိုင္ေျခာက္ေထာင္ေက်ာ္ခရီးကို ခ်ီတက္ၿပီး ေရႊ႕ေျပာင္း
ခဲ့ၾကရာမွာ ခ်န္ေကရွိတ္အဖြဲ႕ေတြကလည္း လိုက္တိုက္ခိုက္ပါေသးတယ္။
ခရီးစဥ္မွာ ေတာင္တန္းေပါင္း ၁၈ ခုနဲ႕ ျမစ္ေပါင္း ၂၄ ခုကို ျဖတ္သန္းခဲ့ၾက
ၿပီး တစ္ႏွစ္နီးပါး ၾကာျမင့္ခဲ့ကာ ခရီးစဥ္အတြင္း လူေပါင္း ငါးသိန္းေလာက္
အသက္ေသဆံုးခဲ့ရပါတယ္။ ေအာက္တိုဘာ ၁၉၃၅ မွာ အသက္မေသ
က်န္ရစ္တဲ့တပ္သား ရွစ္ေထာင္နဲ႕အတူ ရွန္စီျပည္နယ္က ဌာနခ်ဳပ္အသစ္
ကို ေမာ္စီတုန္းဦးေဆာင္ၿပီး အေျခခ်ခဲ့ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ေမာ္စီတုန္း
ရဲ႕ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ခ်န္ေကရွိတ္တို႕ကိုပါ အႏိုင္ရခဲ့ပါတယ္။ အခုေဖာ္ျပ
ထားတဲ့ကဗ်ာဟာ ဒီနာမည္ေက်ာ္ ခရီးရွည္ခ်ီတက္ပြဲကာလ အတြင္းမွာ
ေမာ္စီတုန္းကိုယ္တိုင္ ေရးဖြဲ႕ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာပါ။ ေမာ္စီတုန္းဟာ ၁၈၉၃ ခုႏွစ္ဖြား
ျဖစ္ၿပီး ၁၉၄၉ မွာ တည္ေထာင္တဲ့ တ႐ုတ္ျပည္သူ႕သမၼတႏိုင္ငံရဲ႕ စစ္ေရးနဲ႕
ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ပါ။ အႏုပညာဟာ အႏုပညာအတြက္ဆိုတဲ့ အဆိုကို
လက္မခံခဲ့ သူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ကို ႏိုင္ငံေရးနဲ႕ အေတြး
အေခၚဆိုင္ရာ ကဗ်ာဆရာအျဖစ္လည္း လူသိမ်ားပါတယ္။ သူ ဟာ ဂႏၴ၀င္
တ႐ုတ္ကဗ်ာဟန္နဲ႕ ေရးဖြဲ႕ေလ့ရွိပါတယ္။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္မွာ ကြယ္လြန္
ခဲ့ပါတယ္။ ဒီကဗ်ာမူရင္းက တ႐ုတ္ဘာသာျဖင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္
ဘာသာျဖင့္ ျပန္ဆိုထားတဲ့ ကဗ်ာကေန ျမန္မာဘာသာသို႕ ျပန္ဆိုေပး
လိုက္ရာမွာ သူ႕ေလနဲ႕ သူ႕ဟန္ကို ငံုမိေအာင္၊ အနက္ ထင္ဟပ္ႏုိင္ေအာင္
ႀကိဳးစားေပးထားပါတယ္။
4 comments:
တိမ္ဟာ အေမြးအေတာင္ေတြရဲ႕ အေယာင္ေဆာင္ျခံဳလႊာတစ္ခု မဟုတ္
ေကာင္းကင္မွာ ငန္း႐ိုင္းေတြ မျမင္ရ
ငါတို႕ဟာ ဂရိတ္ေ၀ါလ္ကို မေရာက္မခ်င္း သူရဲေကာင္း မဟုတ္
ျဖတ္ေလွ်ာက္ခဲ့ၿပီးတဲ့ခရီးက မိုင္ႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္ေစဦးေတာ့။
လ်ဴပန္ေတာင္ထိပ္က ေျမႀကီးေပၚမွာ အလံနီေတြကို စိုက္ထူ
အေနာက္ေလ ျမဴးလိုက္ရင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း တဖ်ပ္ဖ်ပ္လြင့္
လက္ထဲမွာ မွိန္း၊ စိတ္ထဲမွာ သတိၱ၊
ငါတို႕ဟာ နဂါး႐ိုင္းကို ဖမ္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့မွာ၊ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့တဲ့လဲ။ ။
ဘာသာၿပန္ခ်က္ကထက္လွခ်ည့္လားကိုေအာင္ေရ..
ေကာင္းတယ္ဗ်ာ...ေက်းဇူးဘဲအခုလိုဖတ္ခြင့္ရတဲ့အတြက္..
ခင္မင္လ်က္....
အမ်ားႀကီး ေလ့လာသြားပါတယ္
http://winzaw-mdy.blogspot.com/
ေမာ္စီတုန္းကဗ်ာဖတ္သြားတယ္ကိုေအာင္။
ဒီကဗ်ာကို ဘာသာျပန္တင္ျပသူဟာ သူမ မဟုတ္ပါဘူး။ ဖူးငံုဆယ္ေက်ာ္သက္မဂဇင္းအယ္ဒီတာတစ္ဦးသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၀ဘ္ေပၚမွာ တင္ထားတာ မွားေနပါတယ္။
Post a Comment