Dec 10, 2008

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ဂဠဳန္ဦးေစာတုိ႕၏ သမုိင္းျပႆနာ


ေရးသူ- စစ္ျငိမ္းဒီေရ

ေအာက္တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသမုိင္းသည္
အခ်က္အလက္အားျဖင့္ မျပည္စုံသလုိ၊ ျပႆနာ စျဖစ္မွဳ၊ ေခတ္၊
ေနာက္ဆက္တြဲ ရုိက္ခက္မွဳ၊ ျပႆနာ အဆုံးသတ္မွဳတို႕မွာ မျပည္စုံ
ပါ။ ေလ့လာသူတုိ႕အၾကား ၀ိေရာဓိ ျဖစ္ေစ ႏုိင္ပါသည္။


(၁၉၄၆ ခုႏွစ္ မတ္ (၂၇) ရက္။
အလံုလမ္း၊ ဘုရင္ခံေနအိမ္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕။

ဂ်ပန္ကင္ဒိုဓားရွည္သည္ အေပၚသို႔ ေျမာက္၍တက္သြားသည္။ ေျပာင္
လက္ေသာ ကင္ဒုိဓားရွည္သည္ ေနေရာင္ေအာက္၌ လင္းလက္သြား၏။
ခဏတာ အတြင္း ဓားရွည္သည္ ေအာက္သို႔ စုိက္ဆင္းလာၿပီး ခုတ္ပိုင္း
လိုက္သည္။ တိခနဲ ျပတ္မသြား...။ သထံုခ႐ိုင္၊ ေပါင္ၿမိဳ႕နယ္မွ အဂၤလိပ္
သူလွ်ဳိ သဲျဖဴ ကုန္းရြာ၏ ကုလားသူႀကီးသည္ အေရွ႕သို႔ငိုက္၍ လဲက်
သြားသည္။ သို႔႔ ေသာ္ခ်က္ခ်င္း မေသ။ အဂၤလိပ္သူလွ်ဳိ၏အသက္က ျပင္း
လွသည္။

ေသြးစြန္းေနေသာ ကင္ဒုိဓါးရွည္အား ဓားအိမ္အတြင္းသို႔ ထုိးသြင္းလုိက္
ရင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း သည္ အသက္ျပင္းလြန္းလွသည့္ အဂၤလိပ္
သူလွ်ဳိ ကုလားသူႀကီးအား ေသနတ္ႏွင့္ပစ္သတ္ရန္ သူ႔ရဲေဘာ္မ်ားအား
အမိန္႔ေပးလုိက္သည္။ အနိ႒ာ႐ုံျမင္းကြင္းအား ၾကည့္ရႈေနၾကေသာ ပရိတ္
သတ္ႀကီးသည္ အဂၤလိပ္သူလွ်ဳိတဦး ေသဒဏ္စီရင္ျခင္းအေပၚ၌ ေက်နပ္
၍ ေနၾကသည္။


ဘုရင္ခံအမႈေဆာင္ေကာင္စီ ဒု-ဥကၠ႒ ဆာ႐ိုက္၀ုိက္စ္သည္ ဘီအုိင္ေအ
စစ္ေၾကာင္းမ်ား ျမန္မာ ႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့စဥ္ ေပါင္ၿမိဳ႕နယ္
မုတၱမေဘာလံုးကြင္းအတြင္း သဲျဖဴကုန္း ရြာသူႀကီး အား သတ္မႈႏွင့္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား တရားစြဲဆုိႏိုင္ရန္ အခ်က္အလက္ဖုိင္တြဲ
ကို အစည္းအေ၀းတြင္ ဖတ္ျပ၍ ေနသည္။

အလံုလမ္း ဘုရင္ခံ၏ အိမ္ေတာ္၌ ျပဳလုပ္ေသာ အစည္းအေ၀းျဖစ္ေသာ္
လည္း ဘုရင္ခံကိုယ္တုိင္က မတက္ေရာက္။ ေမၿမိဳ႕သို႔ အနားယူရန္ သြား
ေန၏။ ၿဗိတိသွ်စစ္ဘက္မွ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဘရစ္ႏွင့္ သူ၏ စစ္ဦးစီး အရာရွိႀကီး
မ်ား၊ ပုလိပ္မင္းႀကီးႏွင့္ အရပ္ဘက္ အဂၤလိပ္အရာရွိႀကီးမ်ား တတ္ေရာက္
ၾက သည္။

အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတုိက္ပြဲ၏ တပ္ဦးတြင္ရွိေနသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္
ေအာင္ဆန္းအား ႏိုင္ငံေရး နယ္ပယ္မွ ဖယ္ရွားႏိုင္ရန္ လူသတ္မႈျဖင့္
ေထာင္သြင္းဖမ္းဆီးႏိုင္ရန္ ႀကံစည္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ျမန္မာျပည္ပုလိပ္မင္းႀကီး မစၥတာ ခ်က္တယ္လ္က...
“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို စီအုိင္ဒီိက ဖမ္းတာနဲ႔ ျမန္မာျပည္ သူပုန္ထၾက
မွာပဲ။ ေနာက္ၿပီး စစ္ အတြင္းက က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ျပစ္မႈေတြကို အေထြေထြ
လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးဖို႔ လန္ဒန္မွာ အခု စဥ္းစားေနၾကၿပီး မၾကာခင္
ဥပေဒထြက္လာမယ္။ ဒီေတာ့ မၿပီးစီးေသးဘဲ ဆိုင္းငံ့ထားသင့္တယ္”

ပုလိပ္မင္းၾကီး၏ ေဆြးေႏြးခ်က္အေပၚ တပ္မေတာ္ ေသနာပတိခ်ဳပ္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဘရစ္ကလည္း ေထာက္ခံ၏။

“ဟုတ္တယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုဖမ္းတာနဲ႔ လူထုႀကီးက သူပုန္
ထၾကမွာပဲ။ အထူးသျဖင့္ ေက်းလက္ေဒသေတြမွာ ဆုိးဆုိး၀ါး၀ါး တုံ႔ျပန္
ၾကလိမ့္မယ္။ ေနာက္ၿပီး...ဗမာ့တပ္မေတာ္အတြင္းမွာ ရွိေနတဲ့ တပ္
မေတာ္သား ေလးေထာင္၊ ငါးေထာင္က က်ဳပ္တုိ႔ကို စတုိက္မွာပဲ။
သူတုိ႔မွာ လက္နက္ အျပည့္အစံုရွိတယ္။ စစ္ပညာရွိတယ္။ စစ္ပြဲအေတြ႔
အႀကဳံ ရင့္က်က္ေနၿပီျဖစ္တယ္။ ဆရာစံ ဂဠဳန္ တပ္လိုမ်ဳိး မဟုတ္ဘူး“

အစည္းအေ၀းခန္းမအတြင္း တိတ္ဆိတ္၍သြားသည္။ အားလံုးက ေတြး
ဆ၍ ေနၾကသည္။ ေနမ၀င္အင္ပါယာႀကီးအတြက္...။ )

(မွတ္ခ်က္။ ။အထက္ေဖာ္ျပပါ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းသမုိင္းသည္ မျပည့္စုံ
ပါ။ အစ မရွိ၊ အဆုံးမရွိ၊ ကြင္းဆက္ျပတ္ေနျပီး၊ သမုိင္းဆုိင္ရာ ျငင္းခုန္မွဳ
ကုိ ျဖစ္ေစပါသည္။ အထက္ပါ ျဖစ္ရပ္ကုိ အမွန္ဟု မယူဆ ႏုိင္ပါ။)


ေအာက္တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ ဂဠဳန္ဦးေစာ သမုိင္းသည္ အခ်က္
အလက္အားျဖင့္ မျပည္စုံသလုိ၊ ျပႆနာ စျဖစ္မွဳ၊ အခင္းျဖစ္ပြားရာ
ပတ္၀န္းက်င္ အေျခအေန၊ ရဲ မွဳခင္းလမ္းေၾကာင္း ေကာက္ခ်က္ဆြဲပုံတုိ႕
ႏွင့္ ပါ၀င္ ပက္သက္သူတုိ႕၏ အေရအတြက္ႏွင့္ အဆုံးသတ္မွဳသည္
လုံး၀ မွားယြင္းေနပါသည္


(၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၂၀) ရက္။

စက္တင္ဘာလ (၅) ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ပုလိပ္အစည္းအ႐ုံးမွ ဦးေဆာင္
၍ ပုလိပ္သပိတ္ႀကီးအား စတင္သည္။ စက္တင္ဘာ (၁၅) ရက္ေန႔တြင္
စာတုိက္အမႈထမ္းမ်ား သပိတ္ေမွာက္ၾကျပန္သည္။ ၿပီးလွ်င္... ေၾကးနန္း၊
မီးရထား၊ စည္ပင္သာယာ စေသာ အစုိးရဌာနမ်ားလိုက္၍ သပိတ္ေမွာက္
ၾကေတာ့သည္။

၀န္ထမ္းေပါင္းစံုသပိတ္ႀကီး...-။ သပိတ္ႀကီးေၾကာင့္ နယ္ခဲ်႕အစုိးရယႏၱရား
ႀကီး ပ်က္မည္ကဲ့သို႔ ျဖစ္၍လာသည္။ ဘုရင္ခံသစ္ ဆာဟူးဘတ္ရန္႔စ္သည္
မေျဖရွင္းတတ္။ အက်ပ္ေတြ႔၍ေနသည္။ မ်က္ႏွာျဖဴႀကီးမ်ား မ်က္ျဖဴဆိုက္
၍ ေနသည္။ မည္သို႔ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းမည္နည္း။ ဘုရင္ခံသစ္သည္
စက္တင္ဘာ (၁၇) ရက္ေန႔တြင္ ဆာေပၚထြန္း အစိုးရအဖြဲ႔ကို ဖ်က္သိမ္း
လုိက္သည္။ ဘုရင္ခံအမႈေဆာင္ေကာင္စီသစ္ ဖြဲ႔စည္းေရးအတြက္ ဆား
ဟူးဘတ္ရန္႔စ္သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္းႏွင့္ ေတြ႔သည္။ ဘုရင္ခံ၏ အမႈ
ေဆာင္ေကာင္စီသစ္တြင္ (ဖဆပလ) ကိုယ္စားလွယ္ အေရ အတြက္ တုိး
ေပးမည့္အေၾကာင္း ကမ္းလွမ္း၍လာသည္။

ထုိအခ်ိန္၌ ဂဠဳန္ဦးေစာသည္လည္း ယူဂႏၵာေထာင္မွ ျပန္ေရာက္၍ေနၿပီ။
အလိုေတာ္ရိေဟာင္းႀကီး ဦးေစာအားလည္း ဘုရင္ခံသစ္က ေခၚ၍ေတြ႔
သည္။ ဘုရင္ခံအမႈေဆာင္ေကာင္စီသစ္ ဖြဲ႔စည္းေရးအား ေဆြြးေႏြးသည္။
အမႈေဆာင္ ေကာင္စီသစ္တြင္ ပါ၀င္ရန္ ဘုရင္ခံက ဦးေစာအား ကမ္းးလွမ္း
သည္။ ဦးေစာက မျငင္း။ သေဘာတူမႈ ရသြားေတာ့သည္။

ဘုရင္ခံအိမ္၀င္းအတြင္းမွ ျပန္ထြက္လာေသာ ဦးေစာ၏ကားသည္ အလံု
လမ္း အတုိင္း ေမာင္းႏွင္၍ လာခဲ့သည္။ သူရိယသတင္းစာတုိက္သို႔ ေရာက္
သည့္အခါ ကားရပ္ၿပီး သတင္းတိုက္အတြင္းသို႔ ဦးေစာ ၀င္၍သြားသည္။
သူရိယသတင္းစာတုိက္မွ ျပန္ထြက္လာေသာ ဦးေစာ၏ ကားေနာက္၌ အစိ္မ္း
ေရာင္ ဂ်စ္ကားတစ္စင္း လုိက္ပါ၍လာၿပီ ။ ဦးေစာက သတိမထားမိ။ ျပည္
လမ္းအတုိင္း ေမာင္းႏွင္လာၾကေသာ ကားႏွစ္စင္းသည္ နီးသြားလိုက္၊ ေ၀း
သြားလုိက္ႏွင့္ ေျမနီကုန္း အ၀ိုင္းႀကီး အနီးသို႔ ေရာက္၍လာသည္။

အစိမ္းေရာင္ဂ်စ္ကားသည္ အရွိန္ျမႇင့္ၿပီး ဦးေစာ၏ကားအား ေက်ာ္တက္
သည္။ ကားႏွစ္စီး ေဘးခ်င္း ယွဥ္မိသည္ႏွင့္ အစိမ္းေရာင္ ဂ်စ္ကားေပၚမွ
ဦးေစာအား ေသနတ္ႏွင့္ပစ္ေတာ့သည္။ တခ်က္...။ ဦးေစာကား၏မွန္ကို
ထိသည္။ မွန္မ်ား ေၾကမြလြင့္စင္ကုန္၏။ ေနာက္တခ်က္ ထပ္ပစ္သည္။
ဦးေစာအား မထိ။ ဦးေစာက ကားအတြင္း၀ပ္၍ ေနလိုက္ၿပီျဖစ္သည္။
တတိယ တခ်က္ထပ္ပစ္ ျပန္သည္။ ၿပီးလွ်င္ အရွိန္ႏွင့္ေမာင္း၍ ထြက္သြား
ေတာ့သည္။ ဦးေစာတုိ႔၏ကားက အေ၀းတြင္ က်န္ခဲ့ၿပီ။

(မွတ္ခ်က္။ ။အထက္ေဖာ္ျပပါ ဂဠဳန္ဦးေစာ သမုိင္းသည္ မျပည့္စုံပါ။
အစ မရွိ၊ အဆုံးမရွိ၊ ကြင္းဆက္ျပတ္ေနျပီး၊ သမုိင္းဆုိင္ရာ ျငင္းခုန္မွဳ
ကုိ ျဖစ္ေစပါသည္။ အထက္ပါ ျဖစ္ရပ္ကုိ အမွန္ဟု မယူဆ ႏုိင္ပါ။)

4 comments:

Nyein Chan Aung said...

လာဖတ္သြားတယ္ကိုေအာင္ေရ။

Mirror said...

အစ္ကုိေအာင္...

စာေကာင္းေတြဖတ္ရတာ ေက်းဇုူးလဲတင္တယ္
ပီတိလဲျဖစ္ရပါတယ္..

ခင္မင္လ်က္

ပန္းခရမ္းျပာ said...

အဂၤလိပ္ သူလိ်ဳ သူၾကီးကို ဓားနဲ႔ ခုတ္သတ္လိုက္တာ
ေၾကာက္စရာပါလား။
ဒီ သူႀကီးေၾကာင့္လည္း လူေတြ အမ်ားႀကီး
အေသဆိုးနဲ႔ ေသခဲ့ ၾကမွာပဲေနာ္။

Younggun said...

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္း ဖတ္ရတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒါမ်ိဳးေတြ မဖတ္ရတာၾကာၿပီဗ်။