မွားတဲ့ဘက္မွာ

ေရးသူ- စစ္ျငိမ္းဒီေရ

က်ေနာ္ စာအုပ္ေဟာင္းတခ်ဳိ႕ကုိ ဖတ္ရူရန္ ေၾကာ္ျငာမိသည္။
ခက္သည္က က်ေနာ့္ဘေလာ့တြင္ တင္ျပရန္ ခက္သည္။
မူပုိင္ခြင့္ ဆုိတာကလည္း ရွိပါသည္။ က်ေနာ္လည္း လက္ခံသည္။
ျပည္ပေရာက္ က်ေနာ္အပါအ၀င္ စာေပ စိတ္၀င္စားသူမ်ား၏ ဒုကၡက မေသးလွပါ။
လြန္ခဲ့ေသာ ေျခာက္ႏွစ္ခန္႕က က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ တစ္ဦး ရန္ကုန္သုိ႕ ေရာက္ခဲ့သည္။
ရွားပါး စာအုပ္မ်ား သုိ႕မဟုတ္ ျပန္လည္ထုတ္ေ၀ရန္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ စာေပ စီစစ္ေရး
ဆင္ဆာက ခြင့္မျပဳေသာ စာအုပ္မ်ားထဲက စာအုပ္တခ်ဳိ႕ကုိ က်ေနာ့္ မိတ္ေဆြက
၀ယ္ယူရန္ စာအုပ္ေစ်းႏွဳန္းကို ေမးသည္။ ေစ်းေလွ်ာ့ေပးရန္ ေတာင္းဆုိေသာ အခါ
စာအုပ္ ေရာင္းသူက …..
“အမ ပိုက္ဆံရွိရင္ ေရႊ၀ယ္ ၀တ္ပါ။ ဒီစာအုပ္ကုိ လုိက္ရွာလုိ႕မရႏိုင္”
အိပ္မက္တစ္ခုကုိ မက္ဖုိ႕ ဇြတ္အတင္း တည္ေဆာက္သည္။
….. …. …..

အိပ္မက္ တစ္ခုကို မက္မိသည္။
…. အိမ္မက္ထဲမွာ ….
ကြယ္လြန္သူ စာေပပညာရွင္ စာေရးဆရာၾကီးမ်ား၏ က်န္ရစ္သူ မိသားစုမ်ားသည္ စီးပြား
ေရး အသင့္အတင့္သာ ရွိၾကသည္။ ထုိေၾကာင့္ သူတုိ႕၏ ကြယ္လြန္ခဲ့ရွာေသာ မိဘမ်ား၏
စာေပမ်ားကုိ ျပန္လည္ ထုတ္ေ၀ရန္ ၾကိဳးစားၾကသည္။ သုိ႕ေသာ္ စာေပစီစစ္ေရးက စစ္ေဆး
ေနသည္မွာ ေလး၊ငါးႏွစ္ မကေတာ့ပါ။

ထုိ ကြယ္လြန္သူ စာေပပညာရွင္ၾကီးမ်ား၏ စာေပမ်ားကို တန္ဖုိးထားသူတုိ႕ကလည္း
အဆင့္ျမင့္ နည္းပညာျဖင့္ အီးဘြတ္ (E-books) မ်ား လုပ္ျပီး မူပုိင္ခြင့္ကို မခ်ဳိးေဖာက္
ခ်င္ၾကေပ။ စာေပတန္ဖုိးထားလုိသူ၊ စာေပမိတ္ေဆြမ်ားမွာလည္း အခက္အခဲမ်ားစြာ
ရွိပါသည္။ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ျဖစ္ေစ၊ အတြဲလုိက္ကို ျဖစ္ေစ သယ္ေဆာင္ရမွဳမွာ
စာအုပ္ဖုိးထက္ စရိတ္က ၾကီးေနသည္။ တခါတရံ စစ္ေဆးေရးက မ်ားေနသည္။

အေျဖေတာ့ ရွိပါသည္။ “စာမူခ” ကို စာေပ ခ်စ္သူမ်ားဘက္က ေပးႏုိင္သည္ ဆုိပါေတာ့။
မ်ားမ်ားစားစားေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ အတုိင္းအတာတစ္ခုေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္
ဆုိေသာ္ စာအုပ္ထုတ္ ေရာင္းစားလုိေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ လုံး၀ မရွိပါ။ စာခ်စ္သူ အခ်င္းခ်င္း
ျဖန္႕ေ၀လုိမွဳ သက္သက္သာ ျဖစ္သည္။ သုိ႕ေသာ္ မူပုိင္ရွင္ဘက္က လက္မခံရဲေသာ ျပႆနာ
က ျဖစ္လာျပန္သည္။ သြားေတြ႕ျပန္ေတာ့လည္း တံခါးပိတ္ထားသည္။ မခက္ေပဘူးလား။

တခ်ဳိ႕လည္း လက္ရဲ ဇာတ္ရဲျဖင့္ အီးဘြတ္ေတြ လုပ္ၾကသည္။ အဲလုိေတာ့ မလုပ္ခ်င္ပါ။
က်န္ရစ္သူ မိသာစုမ်ား၏ ခံစားခြင့္ကို နားလည္ပါသည္။ ရွိလည္း ရွိသင့္ပါသည္။
ဒီလုိဆုိရင္ အေျဖက ဘာလဲ ……

အေမွာင္သည္ ေမွာင္သည္ထက္ ပုိ၍ ေမွာင္လာေသာ အခါ ကုိယ့္မ်က္ႏွာ၊ ခႏၶာကိုယ္
အစိတ္အပုိင္းတုိ႕ကို ျပန္မျမင္ရေတာ့ပါ။ အားလုံးသည္ လွသူ၊ ေခ်ာသူမ်ားဟု သတ္
မွတ္လွ်င္ မွန္သည္ဟု ေျပာသံကုိ ေထာက္ခံရမလုိ၊ လက္ခုတ္တီးရမလုိ ျဖစ္လာေလ
သည္။

လြတ္လပ္ေရးဆုိတာ ဘာလဲ ….
ေျမေအာက္ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြက ဘာေတြ လုပ္ခဲ့သလဲ ….
အုိင္ယာလန္က ဆင္ဖိန္း ဖြဲ႕စည္းပုံနဲ႕ တုိ႕ဗမာအစည္းအရုံး ေျမေအာက္ဖြဲ႕စည္းပုံဟာ
ပုံစံတူ သလား ….
ဂ်ပန္ျပည္မွာ စစ္ပညာ သြားသင္ခဲ့တဲ့ သခင္လူငယ္ေတြက မသြားခင္က သူငယ္ခ်င္း
အရင္းအခ်ာ ေတြလား ….
ဒုတိယေျမာက္ ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္ ဆုိတာ ဘယ္သူေတြလဲ ….
ပဲခူးေစ်းထဲမွာ ပထစ အစုိးရလက္ထက္က ဒညင္းသီးေတြ ေစ်းတက္ခဲ့တဲ့ ေန႕တစ္ေန႕ …
“ေဇာ္၊ေမာ္၊သင္း” ဂုိဏ္းဆုိတာ သိခ်င္တယ္၊ ဖတ္ဖူးခ်င္တယ္ ….
“ေန၊နတ္၊မင္း” ဂုိဏ္းဆုိတာ သိခ်င္တယ္၊ ဖတ္ဖူးခ်င္တယ္ ….
“ကတၱီပါ လမ္းခြဲ” ဘယ္လုိစျဖစ္တယ္ ဆုိတာလဲ သိခ်င္ပါတယ္ …
“ေကာ္ဖီ ခါးခါး” အမည္တူ ျပႆနာ လည္း သိပါရေစ …
“ညေမႊးပန္း” ပုိင္ရွင္ေတြအေၾကာင္း သိပါရေစ …
“မ်က္သြယ္” စာသား အမွဳအခင္းအေၾကာင္း သိပါရေစ …
ဆရာ စိန္ခင္ေမာင္ရီက “သၾကၤန္မုိး” ဇာတ္လမ္းမွာ “အတုမရွိေက်ာင္းၾကီး”ကုိ ဘာလုိ႕
တစ္ေယာက္ မဟုတ္ တစ္ေယာက္ လူလႊတ္ျပီး မေျပာခုိင္းတာလဲလုိ႕ ေမးခြန္းထုတ္
တာကုိ သိပါရေစ ….

…. အိပ္မက္က ရုတ္တရက္ လန္႕ႏုိးလာတယ္ ….

ေရကုိ တ၀ၾကီး ေသာက္ျပစ္လုိက္တယ္ ….
က်ေနာ့္ အိပ္မက္က …. မွားတဲ့ဘက္မွာ …

(ဤမွ်သာ။)