တုိးတက္လာေသာ ျမန္မာ့သရဲတေစၦ ဇာတ္လမ္းတစ္ခု

ေရးသူ- စစ္ျငိမ္းဒီေရ

ဒီ ရက္ပိုင္းအတြင္း “ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္ ခဏေလး” ဆုိတဲ့ ျမန္မာ့သရဲတေစၦ
ဗြီဒီယုိ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုကို ၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ ထုံးစံအတုိင္း အင္တာနက္ေပၚ
မွာ အခမဲ့ ၾကည့္ရူလုိ႕ရတဲ့ ၀က္ဆုိဒ္ တစ္ခုရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ၾကည့္ရတာပါ။
ဒါရုိက္တာ ကိုေပါက္ ရုိက္ကူးေသာ ဇာတ္လမ္းအမည္က ….
ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္ ခဏေလး



ဒီတခါ သရဲက ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ ဇာတ္
လမ္းပါ။ သရဲတေစၦ ဘ၀ကုိ ေရာက္သြားတဲ့ မ်က္မျမင္၊ ဆြံ႕အ တစ္ေယာက္
ကုိ ေကာင္းကင္ဘုံလား ဘယ္ဘုံလဲေတာ့ မသိပါ၊ လူ႕ျပည္မွာ ေနာက္ထပ္
ငါးရက္ ေနခြင့္ျပဳပါတယ္ (ဧည့္စာရင္းတုိင္ဖုိ႕ မလုိ)။ သူ႕ကုိ ေနခြင့္ျပဳလုိက္တဲ့
သူက ဥေရာပ၀တ္စုံကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၀တ္ထားတဲ့ ကုမၸဏီ ပုိင္ရွင္ ပုံစံမ်ဳိးပါ
(ယမမင္းက ေတာ္ေတာ္အထက္တန္းက်ေနပါလား)။ အဲဒီ သရဲက သူ႕အသုဘ
အခမ္းအနားကုိ သူကိုယ္တုိင္ လုိက္ပါ ပုိ႕ေဆာင္ခြင့္ ရေသာ မဟာကံထူးရွင္ သရဲ
ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ဘ၀ကို လုံး၀ေရာက္ရွိလာတဲ့ သရဲ အျဖစ္က အင္မတန္ ထူးဆန္းပါတယ္။
ယခင္ လူ႕ဘ၀မွာ မ်က္မျမင္ ဆြံ႕အ။ သရဲ ဘ၀ေရာက္ေတာ့ မ်က္စိလည္း ျမင္ရ
တယ္၊ စကားလည္း ေျပာတတ္လာပါတယ္။ ဒီထက္ ပုိထူးဆန္းတာက သူက
ကုိယ္ေပ်ာက္သရဲ လုံး၀ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႕ကုိ လူတုိင္းက ထင္ထင္ရွားရွား ေပၚေပၚ
ထင္ထင္ ေတြ႕ရပါတယ္။ သာမန္လူ အတုိင္းပါပဲ။ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ေပၚက မည္သည့္
အပုတ္နံ႕မွ မထြက္ပါဘူး (ေရေမႊးဆြတ္ဖုိ႕ လုံး၀မလုိ)။ မေသဆုံးခင္က သူသည္
သံပုရာရည္တြင္ ဆားမ်ားစြာ ထည့္ျပီး ေသာက္တတ္သလုိ သရဲဘ၀သုိ႕ ေရာက္ျပီး
ခ်ိန္မွာလည္း သံပုရည္ကို အားေပးေသာက္သုံးေနဆဲ မဟာစြမ္းအားရွင္ သရဲ တစ္ဦးပါ။

သံပုရာရည္ေသာက္တတ္ေသာ အမိန္႕ရ သရဲသည္ ဇာတ္လမ္းထဲတြင္ ခင္မင္
ရင္းႏွီး ခဲ့ဖူးေသာ မိတ္ေဆြအား အေညာင္းေျပေစရန္ ဇက္ေၾကာေတာင္ ဆြဲေပး
ပါတယ္ (ေတာ္ေတာ္ လိမၼာလုိက္တဲ့ သရဲ ပါလားေနာ္)။ သရဲထံမွ အေညာင္းေျပ
အႏွိပ္ခံေသာ မိတ္ေဆြျဖစ္သူကလည္း ထုိသရဲအား အကူအညီ ေတာင္းခံပါတယ္။
ကြယ္လြန္သြားရွာျပီျဖစ္တဲ့ မိမိ၏ တစ္ဦးတည္းေသာ ခ်စ္သမီးေလးကို တမလြန္တြင္
ေတြ႕ရွိပါက ညီမေလး တစ္ဦးလုိ သေဘာထားျပီး ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေပးပါကြာတဲ့ …
(သရဲေတာင္ ရုိးရုိးသရဲ မဟုတ္ဘူး NGO သရဲတေစၦ)။

သူ႕ခ်စ္သူ အိမ္ထဲအထိ သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့ေသာ သရဲ ….
အသက္အာမခံဌာနသုိ႕ တယ္လီဖုန္း ဆက္ႏုိင္ေသာ သရဲ …
အရက္ေသာက္တတ္ေသာ တာ၀န္က် ၀န္ထမ္းအား သတိေပးႏုိင္ေသာ သရဲ …
ေသဆုံးခါနီး လူနာအတြက္ လမ္းၾကံဳ၍ ပန္းစည္းကို အလွဴျပဳခဲ့ေသာ သရဲ ….
ေလမွဳတ္တူရိယာ မွဳတ္ႏုိင္ေသာ သရဲ …
ေရနစ္ေနေသာ ခ်စ္သူအား ေရကူးျပီး ကယ္တင္ခဲ့ေသာ သရဲ ….

ထုိသရဲသည္ ေနာက္ဆုံးတြင္ ေကာင္းကင္ဘုံဟု ထင္ရေသာ ေနရာတစ္ခုမွ
အလင္းတန္းအတုိင္း ခ်စ္သူကို လက္ျပႏူတ္ဆက္၍ မုိးေပၚသုိ႕ ျပန္လည္
ထြက္ခြာသြားပါတယ္။
ေၾသာ္ ထူးဆန္းေထြးလာ သရဲပါလားေနာ္။ ျမန္မာျပည္က သရဲ …
အဲမွားလုိ႕ပါ … ျမန္မာ့ဗြီဒီယုိ ဖန္တီးမွဳဇာတ္လမ္းထဲမွ သရဲသည္
စြမ္းပကား ၾကီးမားေလစြ … ၾကီးမားေလစြ … အံ့ၾသဖုိ႕ ေကာင္းလုိက္ပါဘိ။

သမိုင္းျဖစ္တဲ့လူ

သူ….
ငါတို ့ရဲ ့သမိုင္းသစ္မွာ
ဘ၀နဲ ့ထုစစ္လို ့
အေၾကာက္တရားတံခါးမ်ားကုိ
တြန္းဖြင့္ျပခဲ့ျပီ…။

သူ….
တရားမွ်တမႈတုိက္ပြဲအတြက္
ဖိႏွိပ္ခံျပည္သူလူထုအတြက္
အနာဂတ္ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္
မ်ိဳးဆက္တခုရဲ ့အလံေတာ္
ျမဲျမံစြာဆုတ္ကုိင္ရင္း
ေပးဆပ္ျခင္းအရင္းအႏွီးမ်ားနဲ ့
အလင္းလက္ဆံုးၾကယ္တပြင့္အျဖစ္
ေဖာက္ထြက္ျပခဲ့ျပီ…။

သူ…
အာဇာနည္ေတြကုိဦးညႊတ္
တိုက္ပြဲ၀င္သူရဲေကာင္းေတြကုိစံျပဳရင္း
ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္စနစ္ဆိုးထဲ
(သူ ့)
ယံုၾကည္ခ်က္သံမဏိလိႈင္း
ရုန္းၾကြရွင္သန္ဆဲ
အက်ဥ္းနံရံနဲ ့သံတုိင္ၾကားမွာ…..။ ။

-ေအေကအို
ေအာက္တုိဘာလ(၂၈)ရက္၂၀၀၉ခုႏွစ္
ျမန္မာႏုိင္ငံအက်ဥ္းေထာင္မ်ားအတြင္းႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားနဲ ့အတူ
အက်ဥ္းက်ခံေနရေသာ ကုိညီညီေအာင္၏ ေမြးေန ့အမွတ္တရေရးဖြဲ ့ပါသည္။

(မွတ္ခ်က္။ ။ကဗ်ာေရးသူသည္ ျပင္ပမွ ျဖစ္ပါတယ္။)

တမာေခါက္ေတြ ဆြဲဖုိ႕ မလုိ

ေရးသူ- စစ္ျငိမ္းဒီေရ

အခုတေလာ အီေမးလ္ကုိ ေဖာ္၀ပ္ေမးလ္ေတြက တဆင့္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္
ကမၻာပ်က္မယ္ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္း ေရးသားခ်က္ေတြေရာ၊ ဟုိလူက ေျပာတယ္၊
ဒီလူက ေဟာတယ္ စသျဖင့္ ေရးသား ေဖာ္ျပခ်က္ေတြ ေရာက္ေရာက္လာပါတယ္။

ဒီကိစၥက ဒီ၀က္ဆုိဒ္မွာ ေၾကာ္ျငာေနတဲ့ 2012 ရုပ္ရွင္ေၾကာင့္ပါ။



ဒီသတင္း ေသခ်ာရင္ နာဆာနဲ႕တကြ အာကာသ ေလ့လာစူးစမ္းေရး ပညာရွင္
ေတြ၊ အစုိးရနဲ႕ ကင္းလႊတ္တဲ့ သိပၸံပညာရွင္ အစုအေ၀းေတြက တိတိက်က်
ေသေသခ်ာခ်ာ သတင္းထုတ္ျပန္မွာပါ။ သတင္းနဲ႕ မီဒီယာေတြကလည္း
ျငိမ္ျငိမ္ေနမယ္လုိ႕ မထင္ပါဘူး။

ျမန္မာျပည္တြင္းကေန တခါတေလ အင္တာနက္ေပၚမွာ စာလာဖတ္သူေတြက
၂၀၁၂ ကမၻာပ်က္ေတာ့မယ္လုိ႕ ေရးထားတာေတြ ဖတ္ရတယ္ ဆုိျပီး အထိတ္
တလန္႕ ျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ တခ်ဳိ႕ ေဒသေတြမွာ ထစ္ခနဲ ဆုိရင္
ဘုရားပြဲလွည့္မယ္ ဆုိတာတုိ႕၊ ေဒသစာရီ ဘုရားၾကြတယ္ ဆုိတဲ့ ပြဲလမ္းသဘင္
ေတြ လုပ္ေလ့လုပ္ထ ရွိပါတယ္။ နဂုိကမွ စား၀တ္ေနေရး အခက္အခဲေတြ ၾကား
မွာ ရုန္းကန္ေနရတဲ့ ၾကားထဲ ဘာသာေရး ပြဲလမ္းသဘင္ေတြ လုပ္လုိက္ၾက၊ အဲဒီ
ပြဲေတြကို လုပ္ဖုိ႕ ေလာင္းကစား၀ုိင္းျဖင့္ စီးပြားရွာသူေတြ ဆီက ၾကိဳတင္ျပီး
အေကာက္ (ပြဲခြန္) ေတြ ယူလုိက္ၾကပါ။ ဆယ့္ႏွစ္လရာသီ အလွဴခံမ႑န္ မရွိတဲ့
ေဒသဆုိတာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဘယ္ေနရာလဲလုိ႕ ေမးရမလုိ႕ ျဖစ္ေနတာၾကာပါျပီ။
ပြဲလမ္းသဘင္ တစ္ခု ျပီးသြားရင္ အဲဒီေဒသက လူငယ္ေတြ၊ မိသားစုေတြ ပြဲခင္း
ထဲက ေလာင္းကစား၀ုိင္းေတြေၾကာင့္ စီးပြားေတြ ပ်က္၊ အေၾကြးေတြ တင္ၾကတဲ့
ဓေလ့ကလည္း အျမဲလုိလုိပါ။ ဒါေၾကာင့္ ၂၀၁၂ ကမၻာပ်က္မယ္ဆုိတဲ့ အင္တာနက္
ေရးသားခ်က္မ်ားအေပၚ အထိတ္တလန္႕ မျဖစ္ၾကပါနဲ႕။ ေတာ္ၾကာ ကမၻာက ဘယ္ေန႕
ပ်က္မွန္ မသိဘူး၊ နဂုိက ယဲ့ယဲ့သာရွိတဲ့ စား၀တ္ေနေရးေတြ ပြဲလမ္းသဘင္ေၾကာင့္
ၾကိဳျပီး ဘ၀ေတြ ပ်က္ကုန္ပါအုံးမယ္။

က်ေနာ္တုိ႕ ငယ္စဥ္တုန္းကလည္း တေဘာင္ဆုိတာၾကီး ထြက္ခဲ့ဘူးပါတယ္။
“ကေလးသား ခ်ဳိ၏၊ ေခြးသား ခါး၏” တဲ့
ဒီေတာ့ မိဘေတြလည္း ျပာယာ ခတ္ကုန္ၾကပါတယ္။ ဒါနဲ႕ ဘာလုပ္ၾကသလဲ
ဆုိေတာ့ “တမာေခါက္” ေတြကို အပ္ခ်ည္ၾကိဳးနဲ႕ တြဲျပီး ကေလးေတြရဲ႕ လည္ပင္း
မွာ လုိက္ဆြဲၾကပါေတာ့တယ္။ သေဘာကေတာ့ တမာေခါက္ ဆြဲလုိက္မွ
“ကေလးသား ခါး၏၊ ေခြးသား ခ်ဳိ၏” လုိ႕
အဓိပၸါယ္ ေျပာင္းျပန္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကတာပါ။

ဒီလုိပါပဲ အာကာသထဲက ယာဥ္ၾကီး တစ္စင္း ဘယ္ေန႕ ေကာင္းကင္ေပၚကေန
ျပဳတ္က်လာႏုိင္တယ္ ဆုိျပီး အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္း တခါ ျဖစ္ဖူးပါတယ္။ ညဖက္
အိပ္ရင္ေတာင္ ဘယ္အခ်ိန္ ဒါၾကီး ငါတုိ႕ ေခါင္းေပၚ ျပဳတ္က် လာမလဲလုိ႕ ေတြး
ျပီး ေၾကာက္ေနရတဲ့ ဘ၀ေတြပါ။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္တြင္းမွာ ထစ္ခနဲ ရွိရင္ ပြဲလုပ္တတ္
တဲ့ အလွဴခံ မ႑န္က မာစတာၾကီးမ်ားေတြ ဒီကိစၥကို လက္ညိွဳးထုိးျပျပီး ေလာ္စပီကာ
သံေတြ ဆူညံေနမွာ စုိးရိမ္မိပါတယ္။

ကမၻာမပ်က္ပဲ ဘ၀ပ်က္ျခင္းမွ ကင္းေ၀းၾကပါေစ … ။

ျပဳစားျခင္း၊ သရဲတေစၦႏွင့္ ရုိးရာယုံၾကည္မွဳမ်ား အပုိင္း(၁)

ေရးသူ- စစ္ျငိမ္းဒီေရ

(မွတ္ခ်က္။ ။ အသက္ ငယ္ရြယ္သူမ်ား၊ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႕တတ္သူမ်ား၊ ႏွလုံး
ေရာဂါသည္မ်ားႏွင့္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္သည္မ်ား မဖတ္ရူရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။)

ျမန္မာျပည္က အေရာင္းရဆုံး၊ အဌားရဆုံး မဂၢဇင္းစာအုပ္မ်ား စာရင္းမွာ ပါရွိတဲ့
မဂၢဇင္း တခ်ဳိ႕မွာ ျပဳစားတာတုိ႕၊ သရဲတေစၦတုိ႕၊ ရုိးရာအရုိးစြဲ ယုံၾကည္မွဳ အေၾကာင္း
ေတြ ေခတ္စားလာလုိ႕ က်ေနာ္လည္း က်ေနာ္သိသမွ်ကို ေရးသား ခ်င္ပါတယ္။

ယုံသင့္တယ္ … မယုံသင့္ဘူးဆုိတာ ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္ ဆုံးျဖတ္ၾကပါ။

(၁)
ျမန္မာျပည္က သရဲတေစၦအေၾကာင္း မွတ္တမ္းေတြ ဟုိစာအုပ္ လွန္လုိက္ ဒီစာအုပ္
လွန္လုိက္ ေလွ်ာက္ရွာၾကည့္ေတာ့ ပထမဦးဆုံး သရဲတေစၦေၾကာင့္ အသက္ဆုံးရွဳံး
ရတဲ့သူ ကို သြားေတြ႕ပါတယ္။ အင္း၀နဲ႕ ဟံသာ၀တီ ႏွစ္ (၄၀) စစ္ပြဲ ျပီးလုနီးပါး
အခ်ိန္မွာပါ။ သူက ျမန္မာႏုိင္ငံသမုိင္းမွာ နယ္ခ်ဲ႕ဖုိ႕ လာတဲ့ တရုတ္လူစြမ္းေကာင္း
ဂါမဏီနဲ႕ ယွဥ္ျပိဳင္ ထုိးသတ္ အႏုိင္ရခဲ့တဲ့ မြန္လူမ်ဳိး သူရဲေကာင္း “သမိန္ဗရမ္း”
ျဖစ္ပါတယ္။

သမိန္ဗရမ္းက ဒျမအုပ္စု တစ္အုပ္စု၏ ရမ္းကားမွဳကို သူ တစ္ဦးတည္း ေခ်မွဳန္း
သုတ္သင္ခဲ့ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ဒျမဗုိလ္လုပ္သူရဲ႕ ဦးေခါင္းကို ျဖတ္ျပီး ျခင္းတစ္လုံး
ထဲထည့္ျပီး သူ စီးတဲ့ ျမင္းနံေဘးကမွ ခ်ိတ္ဆြဲခဲ့ပါတယ္။ ညေန ေန၀င္ခ်ိန္မွာ
ေခါင္းျပတ္ကို ျခင္းထဲထည့္ျပီး ျမင္းစီးလာခဲ့တဲ့ သမိန္ဗရမ္းကို ျခင္းထဲက ဦးေခါင္း
ျပတ္က လွမ္းလွမ္း ကိုက္တယ္လုိ႕ ဆုိပါတယ္။ အဲဒီ ဦးေခါင္းျပတ္ ကိုက္ခဲ့တဲ့
ဒဏ္ရာကို ေဆးအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႕ ကုစားေသာ္လည္း မရခဲ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သမုိင္း၀င္
သူရဲေကာင္း သမိန္ဗရမ္း တစ္ေယာက္ သရဲ ကိုက္လုိ႕ ေသဆုံးရပါတယ္။

(၂)
“ဆ ရိပ္ကို ခုိ၊ ပဥၥပြတ္ျမွားနဲ႕ ျပစ္”
ရတနာပုံေခတ္ မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္မွာ စာေပပညာရွင္ စေလဦးပုည က
ျမင္ကြန္း ျမင္းခုန္တုိင္ အေရးအခင္းအတြင္း အိမ္ေရွ႕စံ ကေနာင္မင္းသားၾကီးကုိ
လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ဖုိ႕ အခါေတာ္ေပးခဲ့တဲ့ နည္းစနစ္လုိ႕ ေဗဒင္ပညာရွင္ တခ်ဳိ႕က
ဆုိပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ဒီနည္းမဟုတ္ဘူးလုိ႕ ျငင္းတဲ့သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။
ကြယ္လြန္သူ ေဗဒင္ပညာရွင္ ဆရာမင္းသိခၤ ေရးသားခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေတြထဲမွာ ရွာေဖြ
ဖတ္ရူၾကည့္ရင္ ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။

ဥပမာ။ ။ သန္းေရႊ ဆုိပါေတာ့၊ ေသာၾကာသားရဲ႕ “ဆ” ရိပ္ဆုိေတာ့ ဗုဒၶဟူးေန႕ပါ၊
“ပဥၥပြတ္ျမွား” ဆုိေတာ့ “အဂၤါေဒါင့္” ဆုိတဲ့ အေရွ႕ေတာင္ အရပ္ကေန ေနရာယူ
ျပီး လုပ္ၾကံရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

(၃)
အိမ္အသစ္၊ ေနရာအသစ္တစ္ခုကို ေျပာင္းေရြ႕ရင္ ေဆးေၾကာၾကပါတယ္။ သန္႕
ရွင္းေရး လုပ္ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ေတာ့ နည္းနည္း အပ်င္းထူလုိ႕ သန္႕ရွင္းျပီးသာ
ေနရာျဖစ္ရင္ ထပ္မရွင္းေတာ့ပါဘူး။ ဘာမွ် မရွိတဲ့ ေနရာမွာ သန္႕ရွင္းေရး ထပ္လုပ္
ဖုိ႕ေရာ လုိသလားလုိ႕ ေျပာတဲ့သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဥပမာ … တန္ခုိးၾကီး ဘုရား၊
ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြဆီက ေျမတစ္ဆုပ္၊ သဲတစ္ဆုပ္ေလာက္ကို ယူျပီး ကုိယ့္အိမ္
ထဲ လာျပစ္ထည့္ျခင္း ခံရရင္ အဲဒီအိမ္ဟာ “ခုိက္” တတ္ပါတယ္။ “ခုိက္” တယ္ ဆုိတာ
က စီးပြားေရး၊ လူမွဳေရးမ်ား တစ တစစီ ယုတ္ေလွ်ာ့ ပ်က္စီးသြားျခင္းမ်ဳိးကို ဆုိလုိတာ
ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိမ္အသစ္၊ ေနရာအသစ္ကို ေရြ႕ေျပာင္းရင္ သန္႕ရွင္းေရး
ေလးေတာ့ လုပ္သင့္တယ္လုိ႕ ေရွးက လူၾကီးသူမမ်ား ဆုိလုိ ခဲ့ဟန္ တူပါတယ္။
ဒီဖက္ သိပၸံေခတ္မွာေတာ့ VCD, DVD တရားေခြေတြ၊ အြန္လုိင္းက အခမဲ့ ေဒါင္းလုပ္
ခ်ႏိုင္တာမုိ႕လုိ႕ ဒီေခြေတြနဲ႕ ေနရာအသစ္မွာ မဂၤလာရွိေအာင္ ျပဳလုပ္ႏုိင္ပါတယ္။
ပရိတ္ရည္ကို တျခားေသာက္သုံးေရနဲ႕ ေရာျပီး အိမ္ထဲမွာ ပက္ျဖန္းမယ္ ဆုိရင္
လည္း ရပါတယ္။

ယုံသင့္တယ္ … မယုံသင့္ဘူးဆုိတာ ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္ ဆုံးျဖတ္ၾကပါ။

(အဆင္ေျပသလုိ ဆက္လက္ ေဖာ္ျပမည္။)

ကမၻာပ်က္ခဲ့ရင္ (tag)

ေရးသူ- စစ္ျငိမ္းဒီေရ

အကိုၾကီး ကုိေအာင္သာငယ္ tag ထားတဲ့ ၂၀၁၂ ကမၻာ ပ်က္ခဲ့မယ္
ဆုိရင္ ….

(၁) ဘယ္သူေတြနဲ႕ ရွိေနခ်င္လဲ …
လူေတြအားလုံးနဲ႕ အတူရွိဖုိ႕ ၾကိဳးစားေတာ့ ၾကည့္မယ္၊ သိပ္ေၾကာက္ျပီး ငိုေနမယ့္
လူေတြ အရမ္းမ်ားေနရင္ နားေတာ့ ေတာ္ေတာ္ျငီးႏုိင္တယ္။

(၂) ဘာေတြ ခံစားေနမလဲ …
ေျပးေတာ့ ေျပးၾကည့္အုံးမယ္၊ ေျခဦးတည့္ရာေပါ့၊ မလြတ္တဲ့ အဆုံး
တစ္ခ်က္ေလာက္ အက်ယ္ၾကီး ရယ္လုိက္မယ္။

(၃) ဘာေတြ ျပင္ဆင္ထားမလဲ …
မီးပုံးပ်ံေတြ ရွိရင္ မီးပုံးပ်ံ စီးေနမလားလုိ႕၊ ၂၁ ရက္ေန႕ကေန ၂၃ ရက္ၾကား
ဆုိခဲ့ရင္ေတာ့ ေလယာဥ္စီးျပီး ေရွာင္ေနဖုိ႕ သုံးရက္စာ ေလယာဥ္ခ မနည္းဘူး၊
ေတာ္ၾကာ တြက္ကိန္းမွားသြားျပီး ဟာရီကိန္းနဲ႕ တုိးေနမွ “မုန္႕ေ၀တာ မရပဲ၊
တုတ္ေ၀တာ ယူမိသလုိ”၊ … အင္း … မီးပုံးပ်ံပဲ ေကာင္းမယ္ ထင္တယ္။

(၄) ၀မ္းနည္းမိမွာ …
၀မ္းကေတာ့ နည္းမယ္ မထင္ဘူး … ။

(၅) ေၾကာက္လန္႕မိတာ …
ေၾကာက္ေနလည္း မထူးမယ့္ အတူတူ၊ တစုံတေယာက္မ်ား လြတ္မလားလုိ႕
ေတာင္ၾကံ ေျမာက္ၾကံေတာ့ ၾကံရမယ္ ထင္တယ္။

(၆) ေဆာင္ထားခ်င္တာ …
အရာရာကုိ လက္ေလွ်ာ့ခ်င္တဲ့ လူေတြရဲ႕ ဘဏ္ထဲက ပုိက္ပုိက္ေတြ ခဏအပ္
ထားမယ္ ဆုိရင္ သိမ္းထားေပးမယ္ေလ .. ဘယ္လုိလဲ … သေဘာတူလား။

(၇) ဘာေတြ ေရးမလဲ ….
ဒီလုိ အခ်ိန္ၾကီးမွာ စာေရးႏုိင္မဲ့ လူေတြရွိေသးရင္ မျမင္ဘူးလုိ႕ ေသေသခ်ာခ်ာ
လုိက္ၾကည့္အုံးမယ္။

(၈) ဘာေတြ ေတြးေနမလဲ ….
ကမၻာပ်က္မွာေတာ့ ငရဲျပည္လည္း ပ်က္ျပီေပါ့၊ သူက မဟာအ၀ီစီငရဲ ဆုိေတာ့
ေျမေအာက္မွာပဲ ရွိတာ၊ အားလုံး နတ္ျပည္ေရာက္ရင္ နတ္ဘေလာ့ဂါမ်ား သမဂၢ
ထူေထာင္ရမယ္၊ အဲဒီမွာ အတုိက္အခံ နတ္လုပ္မလား၊ ပုတ္သင္ညိဳ နတ္ လုပ္
မလားလုိ႕၊ တစ္ခုခုေတာ့ ေတြးရမွာေပါ့။

(၉) ဂုဏ္ယူခ်င္တာ …
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဂုဏ္ျပဳေပးမယ့္ လူေတြေရာ လြတ္မွာလား၊ မလြတ္မဲ့ အတူတူ
လက္ခုပ္ေတာ့ မတီးႏုိင္ဘူး၊ လက္၀ါး နာတယ္။

(၁၀) ရွာၾကံ ေျဖသိမ့္မိတာ ….
ကိုယ္လုပ္တာ ကိုယ္အသိဆုံးေပါ့၊ ေနာက္ဆုံးေရာက္မွ ေနာင္တ မရခ်င္ဘူး။

(၁၁) က်ဴးရင့္ခ်င္တာ …
အားလုံးေကာင္းပါသည္၊ သိပ္မေၾကာက္ပါနဲ႕၊ နတ္ျပည္က အက်ယ္ၾကီးပါ။

ဒီေလာက္ဆုိရင္ အကိုၾကီး ကိုေအာင္သာငယ္လည္း ေက်နပ္ေလာက္မယ္လုိ႕
ထင္ပါတယ္။

ကမၻာပ်က္မည့္ေန႕နဲ႕ ပက္သက္၍ က်ေနာ့္အျမင္

ေရးသူ- ခြန္း

အခုလို စိတ္ဝင္တစား ဝင္ေဆြးေႏြးႀကတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။ ဒီျပႆနာ
ဘယ္ကစ ဆိုရင္ ကိုအလွတရားကို လက္ညိဳး ထိုးရေတာ့မွာပဲ။
(ဟာ.. မဆီမဆိုင္ဗ်ာ.. :D ) ။ သူက pole shifting အေႀကာင္း ေမးေတာ့
က်ေနာ္လည္း ဗြီဒီယို လင့္ေလးမ်ား ခ်ိတ္ေပးလို႕ရမလား ဆိုျပီး YouTube မွာ
သြားရွာတာ။ pole shifting ေတာ႔ မေတြ႕ဘူး။ အဲဒါႀကီးကို သြားေတြ႕တာပဲ။
ေတြ႕စက ေတာ္ေတာ္ စိတ္လႈပ္ရွား သြားေသးတယ္။ မေက်နပ္တာနဲ႕ အကုန္
လိုက္ရွာတယ္။ အခ်က္အလက္ နည္းနည္းစံုမွ စိတ္ေအးသြားတယ္။ ဒီအေႀကာင္း
ကို တင္သင့္ မတင္သင့္ ခ်ိန္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ႀကာသြားတယ္။ ဒါေပမယ့္
ဒါေတြက YouTube မွာ ပလူပ်ံေနတာ ဆိုေတာ့ တစ္ႀကိမ္မဟုတ္ တစ္ႀကိမ္
ျမန္မာေတြ ေတြ႕သြားမွာပဲ။ က်ေနာ္ ႀကိဳရွင္း မထားရင္ စိတ္ဒုကၡ ေရာက္ေန
နိုင္တယ္ဆိုျပီး တင္ဖို႕ဆံုးျဖတ္ လိုက္တာပါ။ မေန႕တုန္းက တခါတည္း မရွင္း
တာက အားလံုးရဲ႕ အျမင္ေတြ လိုခ်င္လို႕ တစ္ရက္ ေစာင့္တဲ့ သေဘာပါ။
အခု က်ေနာ့္ အျမင္ကို ေျပာပါမယ္။

ဒီျပႆနာရဲ႕အစက ၁၉၇၆ ခုနွစ္မွာ Zecharia Sitchin ေရးသားထုတ္ေဝ
ခဲ့တဲ့ The Twelfth Planet ဆိုတဲ့ စာအုပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ စာအုပ္မွာ Nibiru
ဆိုတဲ့ ျဂိဳဟ္ရွိေႀကာင္း၊ ellipse ပံု လမ္းေႀကာင္းနဲ႕ ေနကို ပါတ္ေႀကာင္း၊ ႏွစ္
၃၆၀၀ မွာ တစ္ပါတ္ျပည့္ ျပီးေတာ့ ေနနဲ႕ အေဝးဆံုးအျဖစ္ ပလူတို ဟိုဘက္
အေဝးဆံုး ေနရာကို ေရာက္ျပီး အနီးဆံုးအျဖစ္ ဂ်ဴပီတာျဂိဳဟ္နဲ႕ မားစ္ ျဂိဳဟ္
ႀကားက asteroid belt အထိ ေရာက္ေႀကာင္း ေရးထားပါတယ္။
ဒီ ျပႆနာကို တြန္းအားေပးတာကေတာ့ ေအာက္က စာအုပ္ေတြ ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။

1. Mystery Heavenly Body Discovered, a front page history, Washington Post, 31-Dec-1983
2. Unidentified IRAS sources – Ultrahigh-luminosity galaxies , Astrophysical Journal, Part 2, March 1, 1985, p. L5-L8.
3. Cometary Evidence of a Massive Body in the outer Oort Cloud, Icarus, Volume 141, Issue Icarus, pp. 354-366.
4. A 10th planet may be out there or new object could be the sun’s long lost twin, astronomers say, SETH BORENSTEIN, Oct.11, 1999, 9:02 PM.

ပထမဆံုး ေျပာရရင္ Sitchin ေရးတဲ့ စာအုပ္ဟာ သိပၸံစာအုပ္ မဟုတ္ပါဘူး။
သူက သမိုင္းလို႕ ဆိုေပမယ့္ ဘာအေထာက္အထားမွ မရွိေတာ့ ပံုျပင္သာသာ
ပါပဲ။ သူ႕စာအုပ္မွာ လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္ေပါင္း ၄၅၀၀၀၀ တုန္းက Nibiru ျဂိဳဟ္ေပၚက
Anunnaki မ်ိဳးႏြယ္ေတြရဲ႕ နန္းက် ဘုရင္ Alalu ဟာ ကမၻာကို ထြက္ေျပး ခိုလံႈခဲ့
ပါတယ္။ ကမၻာက ေရႊေတြဟာ သူတို႕ Nibiru က ေလထု ဆံုးရံႈးမႈေတြကို ကာကြယ္
နိုင္မွန္းသိေတာ့ ကမၻာက ေရႊေတြကို တူးေဖာ္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အာဏာလု
စစ္ပြဲေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္ေပါင္း ၃၀၀၀၀၀ ေလာက္ အေရာက္
မွာေတာ့ Anunnaki ေတြဟာ ကမၻာေပၚမွာ ေရႊ တူးေဖာ္ဖို႕အလုပ္သမား မ်ိဳးႏြယ္စု
တစ္မ်ိဳးကို genetic engineering နည္းနဲ႕ ဖန္တီးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ မ်ိဳးႏြယ္စု
ကေတာ့ homo sapiens ဆိုတဲ့ လူေတြပါပဲ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ လူသားေတြက
ကမၻာကို စိုးမိုးသြားျပီး Anunnaki ေတြ ထြက္ခြါသြားပါတယ္။ Sitchin ဟာ
သူ႕စာအုပ္မွာ သမၼာက်မ္းက အခ်က္အလက္ေတြေရာ၊ အီဂ်စ္ေရွးေဟာင္း
ပံုျပင္ေတြကိုပါ ထည့္သြင္း ခဲ့ပါတယ္။ ေလ့လာသူေတြကေတာ့ ဒါဟာ
Sumerian mythology ပါပဲတဲ့။ သမိုင္း တစ္ခုအျဖစ္ ယူဆဖို႕ေတာ္ေတာ္ကို
ကေလးကလား နိုင္ေနေပမယ့္ ယံုႀကည္သူေတြ ကလည္း ေတာ္ေတာ္ကို
မ်ားခဲ့ပါတယ္။ ယံုႀကည္သူ အခ်ိဳ႕ထဲက ထပ္မံ ေတြးဆ တြက္ခ်က္မႈေတြ အရ
အဲဒီ Nibiru ျဂိဳဟ္ႀကီးဟာ 2003 နဲ႔ 2013 အႀကားမွာ ကမၻာနဲ႕အနီးဆံုး ေနရာ
ကို ေရာက္လာ ဦးမယ္ ဆိုတာပါပဲ။

အေပၚက စာအုပ္ေတြထဲက နံပါတ္ ၁ မွာ ေရးထားတာက အမ်ိဳးအမည္မသိ
ႀကီးမားတဲ့ အရာဝတၳဳ တစ္ခု ေတြ႕တယ္ ဆိုတာရယ္၊ သူက ကမၻာနဲ႕ အနီးဆံုး
မိုင္ သန္းေထာင္ေပါင္း ၅၀ အကြာ ေလာက္မွာ ရွိတယ္လို႕ မွန္းဆ ႀကပါတယ္။
သူက ျဂိဳဟ္ႀကီး တစ္လံုးလား၊ ဥကၠာပ်ံ ဘီလူးႀကီးလား၊ ႀကယ္တစ္လံုးအျဖစ္
လံုေလာက္ေအာင္ အပူမေပး နိုင္တဲ့ protostar တစ္လံုးလား ဆိုတာ မခြဲျခား
နိုင္ခဲ့ၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၆ လအတြင္းမွာ သူဟာ တည္ေနရာကေန လံုးဝ
ေရြ႕လွ်ားျခင္း မရွိတဲ့ အတြက္ ဥကၠာပ်ံ မဟုတ္သလို ျဂိဳဟ္လဲ မဟုတ္ေႀကာင္း
ယူဆခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိုင္သန္း ေထာင္ေပါင္း ၅၀ အတြင္းသာ မွန္ခဲ့ရင္
ေနအဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ မိသားစု ဝင္ပဲ ျဖစ္ရမယ္ ဆိုတာရယ္ ျပီးေတာ့ သူ႕ပါတ္လမ္း
က က်ေနာ္တို႕ ဆီကို တည့္တည့္ႀကီး လာေနတဲ့ ဘဲဥပံု ပါတ္လမ္း ျဖစ္ေနလို႕
တည္ေနရာ မေရြ႕ဆိုတဲ႔ အယူအဆ တခ်ိဳ႕ ေပၚခဲ႔ပါတယ္။ နံပါတ္ ၂ စာအုပ္
ကေတာ့ IRAS ရဲ႔ data ေတြထဲက နကၡတ္တာရာႀကည့္ မွန္ေျပာင္းေတြနဲ႕
မျမင္ရပဲ infrared မွန္ေျပာင္းနဲ႕ ႀကည့္ျပီး ျမင္ရတဲ့ အခ်က္ေတြထဲက အဲဒီ
အမ်ိဳးအမည္ မသိ အရာဝတၳဳႀကီး အေႀကာင္း ပါလာတာပါ။ နံပါတ္ ၃ မွာေတာ့
ဥကၠာပ်ံ တိမ္တိုက္ ေအာ႔ရ္တာရဲ႕ ဟိုဘက္မွာ Brown draft တစ္ခု ရွိေႀကာင္း
hypothesis ကို ေရးထားတာပါ။ အရြယ္အားျဖင့္ ဂ်ဴပီတာ ျဂိဳဟ္ရဲ႕ 3 or
2 ဆ ရွိျပီးေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ပတ္လမ္းဟာ galactic midplane နဲ႕ ၅ ဒီဂရီ
ေစာင္းတယ္လို႕ ယူဆႀကပါတယ္။ သူ႕ကို IRAS ရဲ႔ data base မွာ မေတြ႕ရ
ေပမယ့္ မ်ိဳးဆက္သစ္ အနီေအာက္ မွန္ေျပာင္းေတြနဲ႕ ေတြ႕နိုင္မယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္
ခဲ့ပါတယ္။ နံပါတ္၄ ကေတာ့ ၉၉ မွာ ထုတ္တာ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ တိက်သြားပါျပီ။
ဂ်ဴပီတာ ျဂိဳဟ္ထက္ သံုးဆေလာက္ႀကီးတဲ့ အရာဝတၳဳ တစ္ခု ဟာ 3 trillions
miles အကြာေလာက္ မွာ ရွိေနပါတယ္တဲ့။ အလြန္ေဝးလံလွေပမယ့္ ႀကီးမား
လြန္းတဲ့ အတြက္ ေနအဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ မိသားစုဝင္ ျဖစ္ေနနိုင္ပါတယ္။
သူ႕ရဲ႕ ပါတ္လမ္းဟာ far-travelling comets ေတြလို ျဖစ္နိုင္ျပီးေတာ့
Brown draft လို႔ သတ္မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပံုဟာ ႀကယ္နဲ႕တူျပီး
ျဂိဳဟ္နဲ႕ မတူလို႕ပါတဲ့။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိဳ႕ပညာရွင္ေတြကေတာ့ ေနကို ပါတ္တဲ့
အတြက္ ျဂိဳဟ္လို႕ပဲ ေခၚႀကပါတယ္။ သူဟာ မေအာင္ျမင္တဲ့ ႀကယ္တစ္လံုး
ျဖစ္ျပီး ေနအဖြဲ႕အစည္း စတင္စဥ္ကပဲ ေနအဖြဲ႕အစည္းထဲကို ဝင္ေရာက္ခဲ့ျပီး
၁၀ ခုေျမာက္ ျဂိဳဟ္လား Brown Draft လား မဆံုးျဖတ္ နိုင္ခဲ့ႀကပါဘူး။

က်ေနာ့္ အျမင္ကို ေျပာရရင္ေတာ့ ဒီျပႆနာကို စတင္သူ Sitchin ဟာ
သိပၸံပညာရွင္ မဟုတ္သလို သိပၸံဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္ ဘာမွ မတင္ျပနိုင္ခဲ့
ပါဘူး။ ေနာက္ထပ္ စာစဥ္ေတြမွာလည္း အရာဝတၳဳဟာ ကမၻာဆီကို ေရြ႕လွ်ား
လာေနတယ္လို႕ မေဖာ္ျပခဲ႔ ပါဘူး။ အဲလိုဆိုေတာ့ ၂၀၁၂ မွာ အဲဒီျဂိဳဟ္ႀကီး
ကမၻာနဲ႕အနီးဆံုးကို ေရာက္လာနိုင္စရာ အခ်က္နည္းနည္းပဲ စဥ္းစားစရာ
က်န္ပါတယ္။ ဘာေတြလဲ ဆိုေတာ့ - ဆိုက္ေဘးရီးယားမွာ အပူပိုင္း နို႕တိုက္
သတၱဝါ အရိုးေတြ ေတြ႕တယ္ ဆိုေတာ့ တစ္ခ်ိန္က tropical zone မ်ား
ျဖစ္ခဲ့မလား၊ အဲလိုဆိုရင္ ကမၻာက ဒီထက္ပိုျပီး ေစာင္းေနရမွာ ျဖစ္ေတာ့
ဘယ္အရာက ကမၻာ့ဝင္ရိုးကို ဆြဲေထာင္ေပးခဲ့သလဲ။ ဗီးနပ္စ္က ေနွးေကြးစြာ
နဲ႕ clockwise လည္ေနေတာ့ clockwise လည္တဲ့ အရာဝတၳဳ တစ္စံုတစ္ရာ
က သူ႕လည္ပါတ္မႈကို ေျပာင္းေစတာလား။ asteroid belt က ဒီေလာက္
comet ဒီေလာက္မ်ားေနတာ တစ္စံုတစ္ခုေသာ impact ေႀကာင့္
ျဂိဳဟ္ႀကီးတစ္လံုး ကြဲထြက္သြားတာလား။

အဲဒီ ခြ်င္းခ်က္ေတြက လြဲရင္ ၂၀၁၂ မွာ ကမၻာ ပ်က္မယ္ ဆိုတဲ ကိစၥ က်ေနာ္
လံုးဝ ျငင္းပါတယ္။

၁။ နွစ္ေပါင္း ၃၆၀၀ ဆိုတဲ့ Circle သည္ လံုးဝ မျဖစ္နိုင္ပါ။
နွစ္ေပါင္း ၃၆၀၀ ဟာ ဇီဝ ဆင့္ကဲျဖစ္စဥ္ အတြက္ မျဖစ္နိုင္ေလာက္ ေအာင္
နည္းလွပါတယ္။ လူ႕သမိုင္း တစ္ခုတည္းကပဲ နွစ္ တစ္သန္း ေက်ာ္ခဲ့ ျပီျဖစ္ပါတယ္။

၂။ သိပၸံ ယူဆခ်က္ မဟုတ္ပဲ မာယန္ေတြရဲ႕ျပကၡဒိန္ ၊ The Bible နဲ႕Egyptian
တို႕ရဲ႕ အယူအဆ ေတြနဲ႕ ဆံုးျဖတ္ထားျခင္းဟာ လက္ခံနိုင္စရာ မရွိပါ။

၃။ ျဂိဳဟ္ႀကီး ဝင္ေရာက္လာတဲ့အခါ ကမၻာလည္ပါတ္မႈ သံုးရက္ တိတိ ရပ္သြား
မည္ ဆိုျခင္းဟာ The Bible မွာ ပါတဲ႔ The Three Days of Darkness ကို
ရည္ညႊန္းျခင္း ျဖစ္ျပီးေတာ့ သိပၸံ သေဘာအရ မျဖစ္နိုင္ပါ။ ရပ္ျပီးသြားရင္
အားသက္ေရာက္မႈ တစ္ခုခု မရွိပဲ ျပန္မလည္နိုင္ပါဘူး။ သိပၸံကို ခရစ္ယာန္ဇာတ္
သြင္းျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး လက္ခံ နိုင္စရာ မရွိပါ။

၄။ အဲေလာက္ႀကီးမားတဲ့ ျဂိဳဟ္ႀကီး တစ္ခု ဝင္လာခဲ့ရင္ ေနစႀကာဝဠာ တစ္ခုလံုး
stability out သြားမွာ ျဖစ္ျပီးေတာ့ ယခုကဲ့သို႕ စံနစ္က်ေနျခင္းမ်ိဳး မရွိနိုင္။

၅။ NASA ကလ်ိွဳ႕ဝွက္တယ္ ထားဦး။ အာကာသ ေလ႔လာမႈ အဖြဲ႔အစည္းဟာ
သူတစ္ခုပဲ ရွိတာ မဟုတ္ပါဘူး။ 1983 ကတည္းက NASA သိေနရင္ အျခားေသာ
ESA, RKA, CNSA တို႔လို အဖြဲ႕အစည္းေတြက မသိစရာ အေႀကာင္း မရွိပါဘူး။
အခ်ိန္ ဒီေလာက္ နီးလာတဲ့ အထိ တညီတညာထဲ လ်ွိဳ႕ဝွက္ ထားဖို႕ဆိုတာ
ယုတၱိတန္တဲ့ ကိစၥ မဟုတ္ေႀကာင္း ထင္ရွားပါတယ္။

၆။ အစက 2003 လို႕ ေျပာထားတဲ့ ကိစၥက 2003 မွာ မျဖစ္လို႕2012 လို႕
ေျပာင္းလိုက္တာ ျဖစ္ျပီးေတာ့ 2012 မွာ မျဖစ္ရင္လည္း ေနာက္တစ္မ်ိဳး
ေျပာင္း ေျပာဦးမယ္လို႕ ထင္ပါတယ္ဗ်ာ။

က်ေနာ့္ ယူဆခ်က္ေတြ အေပၚမွာ ဘယ္လိုျမင္လဲဆိုတာ ကြန္႕ေပးေစခ်င္ပါတယ္။
တကယ္လို႕ က်ေနာ့္ ယူဆခ်က္ေတြက မွားေနခဲ့ရင္ေတာ့ ……….

(မွတ္ခ်က္။ ။ MYANMAR ASTRONOMY ဘေလာ့မွ ထပ္ဆင့္ကူးယူ ေဖာ္ျပပါသည္။)

၂၀၁၂ မွာ တကယ္ပဲ ကမၻာပ်က္မွာလား (2012 Dec 21 is really our Doomsday?)

ေရးသူ- ခြန္း

ဒီပို႕စ္ကို တင္သင့္ မတင္သင့္ ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားျပီးမွ တင္လိုက္တာပါ။
အျခား အေႀကာင္းအရာေတြက ကိစၥမရွိေပမယ့္ ဒီအေႀကာင္းအရာက ေသခ်ာ
မစဥ္းစားရင္ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ေစလို႕ပါ။ ဒီပို႕စ္ကို ဖတ္တဲ့ သူတိုင္း
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာႀကားခဲ့တဲ့ ကာလာမသုတ္ကို ႏွလံုးသြင္းပါလို႔ ေျပာပါရေစ။
အခု က်ေနာ္ေရးမယ့္ အေႀကာင္းအရာက ႀကည့္မိတဲ့ သူေတြအႀကားမွာ လႈပ္လႈပ္
ရွားရွား ျဖစ္သြားေစတဲ့ စႀကာဝဠာနဲ႕ ပါတ္သတ္တဲ့ YouTube video ေတြအေႀကာင္း
ပါ။ အဓိက အေႀကာင္းအရာက ၂၀၁၂ ခုနွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၂၁ မွာ ကမၻာပ်က္မယ္ ဆိုတဲ့
ကိစၥပါ။ အဲဒီ ဗြီဒီယိုေတြကို Doomsday, Nibiru, Planet X, 2012 December 21
ဆိုတဲ့ keyword ေတြနဲ႕ အလြယ္တကူ ရွာ ေတြ႕နိုင္ပါတယ္။ သူတို႕ေတြ ေျပာႀကတဲ့
ဦးတည္ခ်က္က တစ္ခုတည္းပါ။ ၂၀၁၂ မွာ ကမၻာပ်က္မယ္ ဆိုတဲ့ အေႀကာင္းအရာ
ပါ။ ဘာေႀကာင့္ ပ်က္မွာလဲ။ ဘယ္လိုပ်က္မွာလဲ။ သူတို႕ေရးတဲ့ အတိုင္း က်ေနာ္
ျပန္ေရးပါ့မယ္။ ေအာက္မွာ ေရးထားတဲ့ အေႀကာင္းအရာဟာ က်ေနာ့္ စာသား
မဟုတ္ပါ။ သူတို႕ေရးထားတာကို တိုက္ရိုက္ဘာသာ ျပန္ေပးတာ ျဖစ္ပါတယ္။
(ေပရွည္ ေနတာေတြကို ဖ်က္ ထုတ္ခဲ့ပါတယ္)

ကမၻာေပၚက အခ်ိဳ႕ေသာ အေႀကာင္းအရာေတြဟာ ရွင္းျပနိုင္တဲ့ အေႀကာင္း
အရာေတြ မဟုတ္ႀကပါဘူး။ ဥပမာ - Stonehenge နဲ႕ Easter Island တို႕လို
ေပါ့၊ ေသခ်ာ ရွင္းမျပနိုင္တဲ့ အရာေတြ အျဖစ္ ယေန႕ထိ ရွိေနဆဲပါ။



သူတို႕ကို ဘယ္သူ တည္ေဆာက္ခဲ့တယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္လို ျဖစ္လာခဲ့တယ္
ဆိုတာ ဘယ္သူမွ ရာနႈန္းျပည့္ မေျပာနိုင္ပါဘူး။ (ပံုမွာ Stonehenge နဲ႕
Easter Island ေပၚက အရုပ္ေတြကို ျပထားပါတယ္။ Easter Island က
ႀသစေတးလ် နဲ႕ ခ်ီလီ အႀကားက ပစိဖိတ္ေရျပင္က်ယ္ ႀကီး အလယ္ေလာက္
မွာ ရွိတာ၊ ဘယ္တုန္းကမ်ား ေရွးေဟာင္းလူေတြ ေရာက္ျပီး ဒါေတြ လုပ္သြား
လဲ.. က်ေနာ္လည္း အံ့ေၾသာ္ မိပါတယ္)။ က်ေနာ္ အခုရွင္းျပမယ့္ အေႀကာင္းအရာ
ကလည္း ေသခ်ာ ရွင္းမျပနိုင္တဲ့ အေႀကာင္းအရာ တစ္ခုပါ။ ကမၻာ ႀကီးပ်က္မယ့္
ေန႕စြဲကို ေျပာတာပါ။ အဲဒီ ေန႕စြဲက ၂၀၁၂ ဒီဇင္ဘာ ၂၁ ရက္ေန႕ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီေန႕လို႕ ေျပာလိုက္တဲ့အတြက္ က်ေနာ့္လိုပဲ ခင္ဗ်ားလည္း အံ့အားသင့္
သြားနိုင္ပါတယ္။



ဒါေပမယ့္ NASA နဲ႕ Governments ေတြကေတာ့ အံ့အား သင့္မယ္ မဟုတ္ပါဘူး။
ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ့ သူတို႕ဟာ ၁၉၈၃ ခုနွစ္ကတည္းက ဒီအေႀကာင္းကို သိေနႀက
ႏွင့္ျပီးသား ျဖစ္ေနလို႕ပါ။ ဘာကို သိေနႀက တာပါလဲ။ အခုဘယ္သူေတြက က်ေနာ္တို႕
ကမၻာနဲ႕ ပါတ္သတ္ျပီး သတိေပးခဲ့သလဲ ဆိုတာ ႀကည့္ႀက ရေအာင္ပါ။
Nostradamus ကေျပာပါတယ္၊ စႀကာဝဠာအတြင္းက ႀကီးမားလွတဲ့ အရာဝတၳဳ
တစ္ခုဟာ က်ေနာ္တို႕ ကမၻာဆီကို ဦးတည္ျပီး လာေနပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕
ေနပါတ္လမ္းဟာ နွစ္ေပါင္း ၃၆၀၀ မွာ တစ္ပါတ္ ျပည့္ျပီး ၂၀၁၂ ခုနွစ္မွာ
က်ေနာ္တို႕ ဆီကို ေရာက္ပါမယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကမၻာကို ဝင္တိုက္မိမွာေတာ့
မဟုတ္ပါဘူး။ Albert Einstein က pole shift နဲ႕ ပါတ္သတ္ျပီး သတိေပး
ခဲ့ပါတယ္။ pole shifting အခ်ိန္မွာ လူသားေတြ အျပင္းအထန္ ခံစားရမယ္
ဆိုတာပါ။ မာယန္ ပေရာဖက္ ေတြရဲ႕ The Tzolkin ဆိုတဲ႔ ျပကၡဒိန္မွာ ၂၀၁၂ ခုနွစ္
ဟာ အဆံုးသတ္ အမွတ္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ စက္ဝန္းႀကီး တစ္ခုရဲ႕ အဆံုးမွတ္ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီ စက္ဝန္းႀကီးက အစမွတ္ (day 0.0.0.0.0) 11th August 3114 BC မွာ
စတင္ျပီး အဆံုးမွတ္ (day 13.0.0.0.0) 21st December 2012 AD မွာ ဆံုးပါတယ္။
နွစ္ေပါင္း ၃၆၀၀ ျပည့္တိုင္း စက္ဝန္းႀကီး တစ္ပါတ္လည္ ပါတယ္။ holy bible
ကလည္း 2012 ခုနွစ္ကို သတိေပးထားပါတယ္။ အျခားအျခား ေသာ အရာေတြ
အားလံုးမွာလည္း 2012 December 21 ကို ရည္ညႊန္းထားတာေတြ ေတြ႕ရပါတယ္။
ေမးခြန္းတစ္ခု ရွိပါတယ္။ ၂၀၁၂ မွာ ေသခ်ာေပါက္ ျဖစ္မွာမွန္း သိရက္နဲ႕
ဘာေႀကာင့္ နာဆာက လူေတြကို အသိမေပးတာလဲ။ သူတို႕ဟာ ကမၻာေပၚက
လူသားေတြ အားလံုး သိသြားႀကရင္ လူေတြ အားလံုး အသက္ရွင္ က်န္ရစ္ေရး
ႀကိဳးပမ္းႀကတဲ့အခါ သူတို႕အတြက္ အခြင့္အလမ္း နည္းသြားမွာ စိုးလို႕ ျဖစ္ပါတယ္။
အခု ေဖာ္ျပမဲ့ အေႀကာင္းအရာက NASA ဟာ ၁၉၈၃ ခုနွစ္က ဘယ္
ေတြ႕ရွိခ်က္ကို လ်ွိဳ႕ဝွက္ခဲ့တာလဲ ဆိုတာပါ။ 1982 ခုနွစ္မွာ NASA ဟာ
extra solar planet တစ္ခုကို စျပီး သတိထား မိခဲ့ပါတယ္။ 1983 ခုနွစ္မွာ
NASA ဟာ IRAS (Infrared Astronomical Satellite) ကို လႊတ္တင္ခဲ့ျပီးေတာ့
အဲဒီ satellite က ဂ်ဴပီတာျဂိဳဟ္ေလာက္ ႀကီးမားတဲ့ object တစ္ခုကို ေတြ႕
ရွိခဲ့ပါတယ္။



အဲဒီ Object ကို Planet X (Nibiru) လို႔ နာမည္ေပးခဲ့ပါတယ္။
၂၀၁၂ ခုနွစ္မွာ planet Nibiru ဟာ ကမၻာနဲ႕ ေနရဲ႕အႀကားကို ဝင္ေရာက္
ျဖတ္သန္း ပါမယ္။ သူ ျဖတ္သန္းမယ့္ အေနအထား ကေတာ့ ပံုမွာ ျပထားတဲ့
အတိုင္းပါပဲ။ အဲဒီ အခ်က္ေႀကာင္႔ Atlantis ျမိဳ႕ႀကီး နစ္ျမဳပ္ခဲ့သလို Noah ရဲ႕
ေလွႀကီး တစ္ခုပဲ ေရေပၚမွာ ရွိခဲ့တုန္းကလို အေျခ အေနမ်ိဳး ၂၀၁၂ ေနာင္းပိုင္းမွာ
ျပန္ျဖစ္လာပါမယ္။ က်ေနာ္တို႕မွာ ေရွာင္လႊဲစရာ နည္းလမ္း မရွိပါဘူး။ ေနစရာ
ကမၻာ တစ္ခုပဲ ရွိတဲ့အတြက္ မလြဲမေသြ ရင္ဆိုင္ ရပါလိမ့္မယ္။ Stonehenge နဲ႕
Easter Island အေႀကာင္း က်ေနာ္တို႕ ဘာလို႕ မသိတာလဲ။ ျဖစ္နိုင္တာက
အရင္က လူေတြ တည္ေဆာက္ခဲ့တာျဖစ္ျပီး Nibiru ေႀကာင့္ သူတို႕အားလံုး
ေသဆံုးသြားတဲ့အခါ အသစ္ ျဖစ္လာတဲ့ က်ေနာ္တို႕က မသိတာ ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။
Nibiru ဟာ ၂၀၀၉ ခုနွစ္ ေမလ ၁၅ ရက္ေန႕မွာ အနီေရာင္ အရာဝတၳဳအျဖစ္
သာမာန္ မ်က္လံုးနဲ႕ ျမင္နိုင္ပါလိမ္႔မယ္။ သူဟာ အေပၚကို တက္လာေနတာ ျဖစ္တဲ့
အတြက္ ကမၻာ့ ေတာင္ဘက္ အဖ်ားပိုင္းေတြမွာသာ ျမင္နိုင္မွာပါ။ ၂၀၁၁ ခုနွစ္
ေမလေလာက္မွာေတာ့ သူဟာ ကမၻာေပၚက လူေတြ အားလံုးျမင္နိုင္ေလာက္တဲ့
အရြယ္အစား ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။ ဒုတိယေျမာက္ ေနတစ္လံုးအျဖစ္ လရဲ႕
အရြယ္အစား ေလာက္ ရွိတဲ့ သူ႕ကို ျမင္ရပါလိမ့္မယ္။ ႀကီးမားလွတဲ့ ဆြဲငင္အားေႀကာင့္
ကမၻာေပၚမွာ ငလွ်င္ အႀကီးအက်ယ္ လႈပ္ျပီး ေရႀကီးမႈေတြ ေနရာ အႏွံ႕ ျဖစ္ပါမယ္။



ဒါေပမယ့္ အဆိုးဆံုး အေျခအေနက ၂၀၁၃ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၄ ရက္ ျဖစ္ျပီးေတာ့
အဲဒီေန႕မွာ ကမၻာဟာ Nibiru နဲ႔ ေနရဲ႕အႀကားကို ေရာက္ပါမယ္။ ဆန္႕က်င္
ဆြဲငင္အားေတြေႀကာင့္ ကမၻာမွာ pole shifting အႀကီး အက်ယ္ ျဖစ္ျပီး
အဲဒီျဖစ္ရပ္က ကမၻာကို အသစ္ ျပန္လည္ ဖြဲ႔စည္း ေစမွာပါ။ Nibiru ဟာ ကမၻာလည္
ပါတ္မႈနဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္ လားရာကို လည္ ေနတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မ်က္နွာျပင္
ဆြဲငင္အားက ကမၻာႀကီးကို ၃ရက္တိတိ လည္ပါတ္မႈ ရပ္သြားေစပါမယ္။
အင္မတန္ႀကီးမားတဲ့ ငလွ်င္ႀကီးေတြ လႈပ္မယ္၊ ေျမျပန္႕ေတြ အစိတ္စိတ္
အပိုင္းပိုင္း ကြဲထြက္ျပီး ေက်ာက္ရည္ပူေတြ တိုးထြက္မယ္၊ မီးေတာင္ေတြ
ေနရာအႏွံ႕ ေပါက္ကြဲမယ္၊ ကမၻာ့လူဦးေရ သန္းရာေပါင္း အနည္းငယ္သာ
အသက္ရွင္ က်န္ပါမယ္။ အဲဒီေနာက္ ကမၻာႀကီးဟာ ေျဖးေျဖးခ်င္း အသစ္ျပန္လည္
ဖြဲ႕စည္းပါလိမ့္မယ္။ 2014 July 1 ရက္ေန႕က စျပီး Nibiru ဟာ က်ေနာ္ ကမၻာေပၚမွာ
ဘာသက္ေရာက္မႈမွ မရွိေတာ့ပဲ က်ေနာ္တို႕နဲ႕ ေဝးရာ စႀကာဝဠာဆီကို ျပန္လည္
ထြက္ခြါသြားပါလိမ္႔မယ္။



အေပၚမွာ ေရးျပခဲ့တာေတြကေတာ့ YouTube video ေတြထဲက တစ္ခုကို
ဘာသာျပန္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရာအားလံုးသည္ သခၤါရ ဆိုေပမဲ့
၂၀၁၂ ဆိုတာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ႀကီးမ်ား ေစာလြန္း ေနမလားလို႕။ အခုစာလာ
ဖတ္တဲ့ မိတ္ေဆြေတြ ေရာ.. ဒီကိစၥကို ယံုလား။ paranormal.about.com မွာ
အဲဒီ အေႀကာင္း pool လုပ္ထားတဲ့ result ကို အေပၚကပံုမွာ ေတြ႕နိုင္ ပါတယ္။
ယံုႀကည္တယ္၊ ဘာေႀကာင့္၊ မယံု ႀကည္ဘူး၊ ဘာေႀကာင့္ ဆိုတာေလး comment
ေရးေပး ေစခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ့္အျမင္ကိုလည္း ပို႕စ္ တစ္ခုတင္ျပီး ရွင္းေပးပါ့
မယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။

(မွတ္ခ်က္။ ။ MYANMAR ASTRONOMY ဘေလာ့မွ ထပ္ဆင့္ကူးယူ ေဖာ္ျပပါသည္။)

ျမန္မာ့သရဲတေစ ၦ ရုိက္ကူး ထုတ္လုပ္သူမ်ား စည္းကမ္းရွိၾကပါေစ

ေရးသူ- စစ္ျငိမ္းဒီေရ

ယခုတေလာ အင္တာနက္ေပၚတြင္ အခမဲ့ ၾကည့္ရူရေသာ ၀က္ဆုိဒ္မ်ားမွ
တဆင့္ ေခတ္စားလာသည့္ ျမန္မာ့သရဲ ဗြီဒီယုိ ဇာတ္လမ္းမ်ားကို ၾကည့္ရူရပါသည္။

သတိထားမိသေလာက္ လြန္ခဲ့ေသာ တစ္ႏွစ္ ပတ္၀န္းက်င္မွစ၍ ထုတ္လုပ္ျဖန္႕
ခ်ီခဲ့ေသာ သရဲ ဗြီဒီယုိ ဇာတ္လမ္းမ်ားသည္ တကယ့္ သရဲ ဇာတ္လမ္းမ်ား
မဟုတ္ပဲ စိတ္ကူးယဥ္၊ စိတၱဇ ဆန္ဆန္ ရုိက္ကူးမွဳမ်ား သေဘာသာ ၾကည့္ရူ
ရပါသည္။ ဇာတ္လမ္းအဆုံးတြင္ ထုိသရဲမ်ားသည္ အစစ္မ်ား မဟုတ္ဘဲ စိတ္
ထဲတြင္ ဆြဲထင္ရာမွ ေပၚေပါက္လာေသာ သရဲ အတု မ်ားသည္ ျဖစ္သည္။
ယခု မ်က္ေမွာက္ ၾကည့္ရူခြင့္ရသည့္ ျမန္မာ့ သရဲ ဗြီဒီယုိ ဇာတ္လမ္းမ်ားတြင္
ထုိသုိ႕ မဟုတ္ေတာ့ပဲ သရဲ စစ္စစ္။ ရုပ္ရွင္ထဲမွ သရဲသည္ စိတ္ကူးယဥ္၍ေသာ္
လည္းေကာင္း၊ စိတ္ထဲတြင္ ဆြဲထင္၍ေသာ္ လည္းေကာင္း ေပၚေပါက္လာေသာ
အတု မ်ား မဟုတ္ေတာ့ပါ။ တကယ့္ကိုပင္ ျပင္ပ၌ ရွိႏုိင္ေသာ သေဘာမ်ားကို
ရုိက္ကူးတင္ျပ လာၾကသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။

ယခု ရက္ပုိင္းအတြင္း ၾကည့္ရူျဖစ္ေသာ ဗြီဒီယုိ ရုပ္ရွင္ ဇာတ္လမ္း ႏွစ္ခုအေၾကာင္း
ေျပာခ်င္ပါသည္။ ပထမ တစ္ကားက ဒါရုိက္တာ ကိုေပါက္ ရုိက္ကူး၍ ထုတ္လုပ္
ျဖန္႕ခ်ီေရးက ရုပ္ရွင္မင္းသမီး နႏၵာလွဳိင္ညီမ ေႏြးေႏြးလွဳိင္၏ “လွဳိင္” မွျဖစ္သည္။
ဇာတ္လမ္း အမည္က …
“ၾကာျဖဴ”



ဒုတိယ ဇာတ္ကားက ဒါရုိက္တာ ေမာင္မ်ဳိးမင္း ရုိက္ကူးေသာ
“တေစၦမ်ားႏွင့္ေတြ႕ဆုံျခင္း”



ဒါရုိက္တာ ေမာင္မ်ဳိးမင္း၊ ကိုေပါက္ႏွင့္ “လွဳိင္” ထုတ္လုပ္ေရး ပုိင္ရွင္မ်ားသည္ ျမန္မာ
ျပည္၏ ထင္ရွားေသာ အႏုပညာရွင္မ်ားအျဖစ္ စာရင္း၀င္သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သူတုိ႕
ဘာေၾကာင့္ သရဲဇာတ္လမ္းမ်ား ရုိက္ကူးလာၾကသနည္း။ ၾကာျဖဴ ဇာတ္လမ္းက
တေစၦမ်ားႏွင့္ေတြ႕ဆုံျခင္း ဇာတ္လမ္းေလာက္ေတာ့ သိပ္မျပင္းထန္ပါ။ ကုိယ္၀န္ဖ်က္
ခ်မွဳကို ပညာေပးလုိ၍ ရုိက္ကူးသည္ဟု စကား ပလႅင္ခံထားသည္။ ကုိယ္၀န္ဖ်က္ခ်
မွဳကို သရဲ ဇာတ္လမ္းျဖင့္သာ ပညာေပးလုိ႕ ရပါသလား။ တျခားနည္းလမ္း မရွိေတာ့
ဘူးလား။ သရဲအျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္သူက အသက္ငယ္ရြယ္ေသာ ကေလး သရုပ္
ေဆာင္။ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ၾကေသာ ကေလးငယ္ ပရိသတ္မ်ား ဘာေတြ ေတြးျပီး
ဘယ္လုိေတြ ခံစားသြားၾကမည္နည္း။

တေစၦမ်ားႏွင့္ေတြ႕ဆုံျခင္း ဗြီဒီယုိဇာတ္လမ္းက သရဲဇာတ္လမ္း စစ္စစ္တစ္ခုပါ။
စိတ္ကူးယဥ္တာလည္း မဟုတ္၊ ဂေရာင္ေခ်ာက္ခ်ားမွဳလည္း မဟုတ္၊ သရဲျဖစ္
ေနေသာ ကေလးသရဲ သုံးေယာက္ကို ဗဟုိျပဳထားသည္။ ထုိ ကေလးသရဲ
မ်ားသည္ ဇာတ္လမ္းထဲတြင္ “ေအာင္ခုိင္ႏွင့္ သန္းသန္းစုိး” တုိ႕ လင္မယား၊
“ထြန္းထြန္း၀င္း”တုိ႕ ဇနီးေမာင္ႏွံ အစရွိေသာ သာမန္လူ (၄)ဦးကုိ သတ္ႏုိင္
ေသာ အာဂ ကေလးသရဲ မ်ားျဖစ္ၾကသည္။

လူတစ္ေယာက္ ေသဆုံးလွ်င္ သရဲ ျဖစ္ႏုိင္သည္ ဆုိလွ်င္ ထုိသရဲ သည္
ဘာသာေရး သြန္သင္ဆုံးမမွဳ (ဗုဒၶဘာသာ) မ်ားအရ “ေျမဖုတ္” အဆင့္
သာ ျဖစ္ႏုိင္သည္။ ထုိ ေျမဖုတ္ေခၚ သရဲ သည္ လူအား သတ္ဖုိ႕ မေျပာႏွင့္
အနားတြင္ ေနထုိင္ဖုိ႕ပင္ အင္မတန္ ခဲယဥ္းလွပါသည္။ လူသည္ ေလာဘ၊
ေဒါသ၊ ေမာဟမ်ား အနည္းႏွင့္အမ်ားဆုိသလုိ ရွိေသာေၾကာင့္ လူ၏ အပူရွိန္ကို
ထုိ ေျမဖုတ္ ေခၚ သရဲသည္ လုံး၀ မခံႏုိင္ပါ။ ထားပါေတာ့ လူေသလွ်င္ အစြဲ
အလမ္းေၾကာင့္ သရဲ ျဖစ္ႏုိင္သည္။ ထုိသရဲသည္ မကြ်တ္မလြတ္ပဲ သက္တမ္း
ရွည္ၾကာလာပါက “သဘက္” အဆင့္သုိ႕ ေရာက္ေကာင္း ေရာက္မည္။ ထုိ
“သဘက္” သည္လည္း လူကို အသက္ဆုံးရွဳံးေအာင္ အထိေတာ့ ဒုကၡ မေပးႏုိင္ပါ။

အသက္အရြယ္အရ ငယ္ရြယ္ေသာ ကေလးငယ္မ်ား ေသဆုံးလွ်င္ အစြဲ
အလမ္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ သရဲကုိ ဘာသာေရး ဆုိင္ရာ စာအုပ္မ်ားတြင္
“မွင္စာ” ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ထုိ “မွင္စာ” ဟု ေခၚေသာ သတၱ၀ါသည္
အိမ္ေမြးတိရစၦာန္ “ေၾကာင္” ေလာက္သာ ရွိေသာ အရြယ္အစား ျဖစ္သည္။
သူတုိ႕သည္ လူကို တုိက္ခုိက္ဖုိ႕ ေ၀းစြ၊ အေၾကာင္းတုိက္ဆုိက္၍ ေျခာက္လန္႕
ဖုိ႕ပင္ ေတာ္ေတာ္ မျဖစ္ႏုိင္ေသာ ကိစၥ ျဖစ္သည္။ နာနာဘာ၀ ဆုိင္ရာ သုေတသီ
မ်ား၏ မွတ္တမ္း အေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ထုိ “မွင္စာ” ေခၚ ကေလးသရဲ မ်ားသည္
ဘာသာေရးဆုိင္ရာ အေဆာက္အဦးမ်ား၏ အ၀န္းအ၀ုိင္း၌သာ ရွိတတ္သည္ဟု
ေဖာ္ျပထားသည္။ သာမန္လူမ်ားအၾကား၌ မွင္စာ မေျပာႏွင့္ သရဲထက္ ၾကီးေသာ
“သဘက္”မ်ားပင္ ေနဖုိ႕ မ်ားစြာ ခက္ခဲသည္။ လူသည္ အတၱေၾကာင့္ ပရိေဒ၀
မီးမ်ား ေလာင္းကြ်မ္းေနသူမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ဘာသာေရး အေဆာက္အဦးမ်ား၊
တရားစခန္းမ်ား၌ ရွိေသာ ဘာသာေရး အားထုတ္သူမ်ားသာလွ်င္ ထုိ ပရိေဒ၀မီး
သိပ္မရွိေပ။ ထုိေၾကာင့္ မကြ်တ္မလြတ္ေသာ ထုိ ေျမဖုတ္ အႏြယ္၀င္မ်ားသည္
ျငိမ္းခ်မ္းေအးျမေသာ ထုိေနရာမ်ားတြင္ သူတုိ႕ ခံစားေနရသည့္ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ
ကင္းလြတ္ေရးအတြက္ မွီခုိ အားထား ေနထုိင္ရသည္။ လမ္းမ်ား၊ အေဆာက္
အဦးေဟာင္းမ်ား၌လည္း ယင္းတုိ႕ ေနထုိင္ႏုိင္သည္။ သုိ႕ေသာ္ လူကို ေျခာက္
လန္႕ ယံုမွ တပါး အသက္ဆုံးရွဳံးသည့္ အဆင့္အထိ ဒုကၡ မေပးႏိုင္ေပ။

အႏုပညာ ဖန္တီးမွဳအရ ျဖစ္ေစ၊ စီးပြားေရးအရ ျဖစ္ေစ သရဲ ဇာတ္လမ္း ရုိက္ကူး
ျဖန္႕ခ်ီသူမ်ားအေနျဖင့္ ….
“အသက္အရြယ္အရ ငယ္ရြယ္သူမ်ား မၾကည့္ရ”
“ႏွလုံးေရာဂါ ေ၀ဒနာသည္ႏွင့္ ေမြးဖြားခါနီး ကိုယ္၀န္ေဆာင္သည္မ်ား မၾကည့္ရ”
အစရွိေသာ စာတန္းမ်ားကို ဗြီဒီယုိ ဇာတ္လမ္းေခြ၏ အစပုိင္းတြင္ ထင္ထင္ရွားရွား
ေဖာ္ျပ ေပးသင့္ပါသည္။

ယေန႕ေခတ္ ျမန္မာျပည္မွ ကေလးငယ္မ်ားသည္ အေၾကာက္တရားႏွင့္ ပက္သက္
၍ ခြဲျခားစိတ္ျဖာဖုိ႕ အခက္အခဲ မ်ားစြာရွိေနသည္ကို အႏုပညာရွင္မ်ား အေနျဖင့္ သတိ
ျပဳသင့္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ ယင္းတုိ႕၏ မိဘမ်ား၊ ေက်ာင္းတြင္ ပညာ
သင္ေပးေသာ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား ကိုယ္တုိင္ပင္ အာဏာရွင္ စနစ္ဆုိးေအာက္
တြင္ ေမြးဖြားလာေသာ မ်ဳိးဆက္မ်ား ျဖစ္ေနပါသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ အေၾကာက္တရား
မ်ားကို လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ေဆာင္ေနရသည့္ ယေန႕ေခတ္ မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္
မ်ား၊ ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ အႏုပညာရွင္မ်ား အေနျဖင့္ မ်ားစြာ သတိထား
လုပ္ေဆာင္သင့္ပါသည္။

“ျမန္မာ့သရဲတေစ ၦ ရုိက္ကူး ထုတ္လုပ္သူမ်ား စည္းကမ္းရွိၾကပါေစ”

ကြ်န္ေတာ္သိခဲ့ေသာ တရားစီရင္ေရး စနစ္

ေရးသူ- စစ္ျငိမ္းဒီေရ



(၂၂.၁၀.၂၀၀၉) ၾကာသာပေတးေန႕ ညဖက္ BBC ျမန္မာဌာန၏ ေခတ္
အျမင္ ေခတ္အေရး ေဆြးေႏြးခန္းတြင္ က်ေနာ္ ပါ၀င္ ေဆြးေႏြးခဲ့ေသာ
အခ်က္အလက္မ်ားကို ျပန္လည္ တင္ျပပါသည္။ (စာေရးသူ)
…… ….. …

အမ်ားျပည္သူအတြက္ ျမန္မာ့တရားစီရင္ေရး စနစ္

က်ေနာ့္ အျမင္ကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ တရားစီရင္ေရး စနစ္နဲ႕ ပက္သက္ျပီး
က်ေနာ္တုိ႕ တုိင္းျပည္က ျပည္သူေတြသည္ တရား ဥပေဒရဲ႕ အျပစ္ေပးတာကိုဘဲ
ခံယူေနရပါတယ္။ တရားဥပေဒရဲ႕ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းကို လုံး၀ မခံစားရပါ
ဘူး။ တရားဥပေဒေၾကာင့္ ျပည္သူေတြရဲ႕ ဘ၀ နစ္မြန္းတာေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။
ဒီလုိျဖစ္ရပ္ေတြနဲ႕ ပက္သက္ျပီး က်ေနာ့္ဘ၀ အေတြ႕အၾကံဳတခ်ဳိ႕ကို ေျပာျပပါ့မယ္။

၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွာ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားအေနနဲ႕ က်ေနာ္ အင္းစိန္တြဲဖက္ေထာင္ကုိ
ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အင္းစိန္တြဲဖက္ေထာင္ က်ေနာ္တုိ႕ အခန္းေတြရဲ႕အေပၚထပ္မွာ ထုိင္း
ႏိုင္ငံက “ငါး” လာခုိးျပီး အဖမ္းခံရတဲ့ ထုိင္းေလွသားေတြ ရွိပါတယ္။ အဖမ္းခံရတဲ့
သူတုိ႕ထဲမွာလည္း တခါတေလၾကရင္ ဗမာလူမ်ဳိးေတြ ပါ၀င္တတ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ
တေန႕ၾကေတာ့ လူတစ္ေယာက္နဲ႕ ဆုံေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။ သူ႕ အမည္က “ကုိထြန္းေအး”
လုိ႕ ေခၚပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က အင္းစိန္တြဲဖက္ေထာင္ထဲမွာ က်ေနာ္ အပါအ၀င္ အမိန္႕
မခ်ရေသးတဲ့ အေျခခံပညာ ေက်ာင္းသားေတြ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕က
ေရခ်ဳိး ရမယ့္အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ထမင္းစား ပန္းကန္နဲ႕ ေရခ်ဳိး ရပါတယ္။ အဲလုိ ေရခ်ဳိး
ခ်ိန္မွာ “ေရ” ဘယ္ႏွစ္ခြက္ ခပ္ဖုိ႕ “တစ္၊ႏွစ္၊သုံး၊ေလး” ေရတြက္တယ္၊ ေန႕လည္စာနဲ႕
ညစာကို လုိက္ေ၀ေပးတဲ့ အလုပ္ကို ကိုထြန္းေအး က လုပ္ရပါတယ္။

ကိုထြန္းေအးက လူသတ္မွဳကို က်ဴးလြန္ခဲ့သူ ပါ။ သူ႕အမွဳက ေတာ္ေတာ္ေလး
ဟုိးေလးတေက်ာ္ေက်ာ္ျဖစ္ျပီး သူ႕ကုိ “ပဲခူးေထာင္” မွာလည္း ထားလုိ႕မရ၊
အင္းစိန္ေထာင္ရဲ႕ “Main Jail” မွာလည္း ထားလုိ႕မရ၊ သူ႕ကို က်ေနာ္တုိ႕ အင္းစိန္
တြဲဖက္ေထာင္ရဲ႕ အေပၚထပ္မွာ ရွိတဲ့ ထုိင္းေလွသားေတြထဲမွာ လာထားပါတယ္။
ထုိင္းႏုိင္ငံသားေတြနဲ႕ အတူတူ ေနခုိင္းပါတယ္။ သူ႕အမွဳက ဘယ္လုိ ျဖစ္သလဲ
ဆုိေတာ့ ပဲခူးျမိဳ႕နယ္ အမွတ္(၁) တရားရုံးမွာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အမွဳပါ။
သူက ပဲခူးျမိဳ႕နယ္ ေစ်းထဲ လူျမင္ကြင္းေရွ႕တြင္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာျပည္၌
ထြက္ခဲ့ေသာ “ခ်ဲ ဂဏန္း” “၉၁၆” ဆုိတဲ့ ခ်ဲဂဏန္းကို ခ်ဲေပါက္ျပီး အေလ်ာ္ (ပုိက္ဆံ)
မရ ခဲ့ပါဘူး။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွာ ကိုထြန္းေအးက သူ႕ကို ပိုက္ဆံ မေပးေလ်ာ္ခဲ့တဲ့ ခ်ဲဒိုင္ကို
သူကိုယ္တုိင္ လူျမင္ကြင္းမွာ သတ္ခဲ့ပါတယ္။ သတ္လည္း သတ္ေရာ အဲဒီအမွဳက
ပဲခူးျမိဳ႕နယ္ အမွတ္(၁) တရားရုံးကို ေရာက္သြားပါတယ္။

ပဲခူးျမိဳ႕နယ္ အမွတ္(၁) တရားရုံးက တရားသူၾကီးက ကိုထြန္းေအးကို လူသတ္မွဳနဲ႕
ပက္သက္ျပီး တရားခြင္မွာ ေထာင္ (၃) ႏွစ္ အျပစ္ေပးပါတယ္။ အဲလုိပုံစံ တရားသူၾကီး
က ဆုံးျဖတ္ေတာ့ တရားလုိ (အသတ္ခံရတဲ့ဖက္) က “လူတစ္ေယာက္လုံး လူျမင္ကြင္း
ေရွ႕မွာ အသတ္ခံရတာကို ေထာင္(၃) ႏွစ္ဘဲ အျပစ္ေပးပါလား” ဆုိျပီး ေစာဒက တက္
ပါတယ္။ အဲလုိလည္း ေစာဒကတက္ေတာ့ ကုိထြန္းေအး က်ေနာ္တုိ႕ကုိ ေျပာျပတာက
သူ႕ကုိ တရားရုံးထဲကေန ရဲက လက္ထိပ္နဲ႕ ထုတ္သြားလုိ႕ ရုံးအျပင္ကို ေရာက္ေနပါျပီ။
တရားသူၾကီးက ဘာလုပ္သလဲ ဆုိေတာ့ ရဲ ကုိ လွမ္းေျပာပါတယ္။ အဲဒီ တရားခံကုိ
ျပန္ေခၚခဲ့ဆုိျပီး ေခၚခုိင္းပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ငါ အမိန္႕ခ်ထားတာကို ျပန္ ျပင္တယ္။
“အဲဒီတရားခံကို အမွဳမွ ကြင္းလုံးကြ်တ္ လႊတ္ေစ” လုိ႕ အမိန္႕ကို ျပန္ျပင္ျပီး ခ်မွတ္
လုိက္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ပဲခူးတုိင္း တရားရုံး၀င္းထဲမွာ ရွိတဲ့လူေတြ ရုတ္ရုတ္
သဲသဲ ျဖစ္သြားပါတယ္။ အမိန္႕ခ်တဲ့ တရားရုံးခန္းရွိရာကုိ လူေတြ အမ်ားၾကီး
ေျပးလာျပီး ၾကည့္ၾကပါတယ္။ ျပီးေတာ့ လူေတြက ဒါ မတရားဘူး ဘာျဖစ္သင့္
တယ္ ဘယ္လုိျဖစ္သင့္တယ္ဆုိျပီး မၾကားတၾကား ေျပာဆုိၾကပါတယ္။ အဲဒီ
အခ်ိန္မွာ ကိုထြန္းေအးက လက္ထိပ္ကလည္း ျပဳတ္သြားျပီ အမွဳကေန ကြင္းလုံး
ကြ်တ္လည္း လႊတ္သြားပါျပီ။ ဒါနဲ႕ ကိုထြန္းေအးက သူ႕ကို လႊတ္ေပးတဲ့ တရား
သူၾကီး ကို ထုိင္ရွစ္ခုိး ပါတယ္။ ထုိင္လည္း ထုိင္ရွစ္ခုိးေတာ့ တရားသူၾကီးက ဘာ
လုပ္လုိက္သလဲ ဆုိေတာ့ သူ႕ကို ထုိင္ရွစ္ခုိးတဲ့ ကိုထြန္းေအးကို “ကုိထြန္းေအးဟာ
တရားရုံး ကို ပမာမခန္႕ ျပဳတယ္” ဆုိျပီးေတာ္ ေထာင္ (၆) လ အျပစ္ေပးလုိက္
ပါတယ္။ အဲဒီ ကိုထြန္းေအးကို အင္းစိန္တြဲဖက္ေထာင္မွာ က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္
ေတြ႕ခဲ့ သိခဲ့တာပါ။

(မွတ္ခ်က္။ ။ ကိုထြန္းေအး သူ႕အေၾကာင္း ေျပာျပခါစတြင္ သူ႕စကားကို က်ေနာ္
တုိ႕ မယုံၾကည္ခဲ့ပါဘူး၊ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ေထာင္ထဲေရာက္ေနတဲ့ က်ေနာ္တုိ႕
အ.က.သ ေတြထဲမွာ အင္းစိန္ေထာင္ ၀န္ထမ္းတစ္ဦးရဲ႕ တူေတာ္စပ္သူ တစ္ဦး
ပါ၀င္ပါတယ္။ သူ႕ဆီကုိ သူ႕ ဦးေလး ေထာင္၀န္ထမ္းက ေထာင္ထဲမွာ လာလာ ေတြ႕
ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ကို အက်ဥ္းေထာင္၀န္ထမ္း ျဖစ္တဲ့ ဦးေလးၾကီးက ေျပာျပမွ
ကိုထြန္းေအး ျဖစ္စဥ္ကုိ က်ေနာ္တုိ႕ လက္ခံခဲ့တာပါ။ ေထာင္၀ါဒါေတြၾကားမွာလည္း
သူ႕သတင္းက ဟုိေလးတေက်ာ္ေက်ာ္ ပါ။ ကိုထြန္းေအးတုိ႕ မိသားစုက အရမ္းဆင္းရဲ
ပါတယ္။ ပဲခူးေစ်းေလးရဲ႕ အစြန္းမွာရွိတဲ့ ေစ်းတဲ အေဟာင္းေလး တစ္ခုကို အိမ္ပုံစံ
လုပ္ျပီ ေနရတဲ့ မိသားစုပါ။ သူ ေထာင္က်ေနခ်ိန္မွာ သူ႕ကို ေထာင္၀င္စာ လာ မေတြ႕
ႏုိင္ ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကုိထြန္းေအးက က်ေနာ္တုိ႕ အ.က.သ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕
အက်ႌေတြ ေလွ်ာ္ဖြတ္ေပးတာတုိ႕ ဘာတုိ႕ လုပ္ေပးျပီး က်ေနာ္တုိ႕ ေထာင္၀င္စာမွာ
မိသားစုဆီက ရလာတဲ့ ငါးပိေက်ာ္ ငါးေျခာက္ေက်ာ္တုိ႕ လာကပ္စားရတဲ့ အက်ဥ္း
သား တစ္ဦးပါ။ ဒီအေၾကာင္းကို BBC ေဆြးေႏြးခန္းမွာ က်ေနာ္ ထည့္မေျပာခဲ့ပါဘူး။)

ျပီးေတာ့ တရားစီရင္ေရးနဲ႕ ပက္သက္ျပီး လူတစ္ေယာက္ ေတြ႕ခဲ့ဖူးပါတယ္။
သူက ဗဟန္းျမိဳ႕နယ္ တရားသူၾကီးအျဖစ္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ “တုိင္းျပည္
က ႏုႏု မုန္တုိင္းက ထန္ထန္” စာအုပ္ကို ေရးခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာ ျမတ္ထန္
တင္ေမာင္ရဲ႕သား ဦးဗညားတင္ေမာင္ ပါ။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ပတ္၀န္းက်င္မွာ စစ္ေထာက္
လွမ္းေရးက အေျခခံပညာေက်ာင္းသားေတြကို ဖမ္းျပီး တရားရုံးတင္ပါတယ္။
အေျခခံပညာေက်ာင္းသားေတြက အသက္ (၁၈- ႏွစ္) မျပည့္ေသးတဲ့ သူေတြပါ။
က်ေနာ္မွတ္မိသေလာက္ေတာ့ တရားသူၾကီး ဦးဗညားတင္ေမာင္က သူ႕တရားရုံး
ကိုေရာက္လာတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြထဲက (၁၀) ေယာက္ေက်ာ္ နီးပါးကုိ ခံ၀န္နဲ႕
လႊတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေက်ာင္းသားေတြဖက္က ရပ္တည္ျပီး သက္ညွာခဲ့တဲ့
ဦးဗညားတင္ေမာင္ ကုိ ေနာက္ပုိင္းမွာ စစ္စုိးရက (forced to retire) ဇြတ္အတင္း
ပင္စင္ ေပးခဲ့ပါတယ္။

ဒီကိစၥေတြက က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ ေတြ႕ၾကံဳခဲ့တဲ့ တရားစီရင္ေရးနဲ႕ ပက္သက္တဲ့
အေတြ႕အၾကံဳေတြ ျပန္ေျပာျပတာပါ။ က်ေနာ္တုိ႕ တုိင္းျပည္မွာ တရားစီရင္ေရးစနစ္
ဆုိတာ လုံး၀ မရွိပါဘူး။ က်ေနာ္ ျမန္မာျပည္က အသက္ (၂၇) ႏွစ္မွာ ထြက္လာခဲ့
ပါတယ္။ က်ေနာ္ သိသေလာက္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္က တရားဥပေဒဆုိတာ ျပည္သူ
ေတြကုိ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္တာ မဟုတ္ဘဲ အျပစ္ေပးေနတဲ့ အရာလုိပဲ သိထားပါတယ္။

သခင္အုန္းျမင့္ ကိုယ္ေရးအက်ဥ္း

ေရးသူ- ထြန္း၀င္းျငိမ္း



ေမြးသကၠရာဇ္- ၁၉၁၈၊ ဧျပီလ ၂၈ ရက္။
မိဘအမည္- ဦးမုိးေကာင္း၊ ေဒၚေအးတင္။
ဇာတိ- လက္ပံတန္းျမိဳ႕နယ္၊ ပဲခူးတုိင္း။
ဇနီး- ေဒၚျမျမ (ကြယ္လြန္)
လိပ္စာ- အမွတ္(၃)(ဘီ)၊ သုခ၀တီလမ္း၊ ကမၻာေအး၊ ရန္ကင္းျမိဳ႕နယ္။

၁၉၃၃၊ ႏုိ၀င္ဘာ…
တုိ႕ဗမာအစည္းအရုံး ေၾကြးေၾကာ္သံ စာရြက္မ်ား ျဖန္႕ေ၀ျခင္းျဖင့္ ႏုိင္ငံေရး
နယ္ပယ္ထဲ စတင္၀င္ေရာက္ခဲ့။
၁၉၃၄၊ မတ္လ- ၁၀ တန္းေအာင္။
၁၉၃၄၊ ေအာက္တုိဘာ- ရန္ကုန္သုိ႕ ေရာက္၊ ေရေက်ာ္ ႏွင္းပန္းလမ္းတြင္
ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ ဦးခ်စ္ေမာင္ႏွင့္ အတူေန။
၁၉၃၆- “မျမန္မမာေသာ ေႏွးေပ်ာ့မ်ား” ေဆာင္းပါး၊ ျမန္မာ့ အလင္းသတင္း
စာတြင္ စတင္ပါရွိ၊ ေစ်းႏွဳန္းသတင္းစာတြင္ ဆယ့္ႏွစ္ရာသီျပဳံး၊ ျမင့္အုန္း အမည္
မ်ားျဖင့္ အခန္းဆက္ ၀တၳဳရွည္၊ ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသားခဲ့။
၁၉၃၇၊ ဧျပီ- ပုသိမ္တြင္ က်င္းပေသာ တတိယအၾကိမ္ ျမန္မာႏုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာ
ေက်ာင္းသားမ်ား ကြန္ဖရင့္ တက္ေရာက္။
၁၉၃၈၊ ဇြန္- တုိးတက္ေရးသတင္းစာတြင္ သတင္းအယ္ဒီတာအျဖစ္ ၀င္ေရာက္
လုပ္ကုိင္၊ သခင္အမည္ စတင္ခံခဲ့၊ ဦးခ်စ္ေမာင္ႏွင္အတူ ထုတ္ေ၀သူနာမည္ခံ၍
ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ ထုတ္ေ၀၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္တြင္ ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသားခဲ့။
၁၉၃၉၊ ဇန္န၀ါရီ- ဆီးမီးခြက္ ကေလာင္အမည္ျဖင့္ ေရးသားေသာ ေဆာင္းပါး
တစ္ပုဒ္ေၾကာင့္ တုိးတက္ေရးသတင္းစာ အာမခံ အေတာင္းခံရ၊ တုိ႕ဗမာ
အစည္းအရုံးဌာနခ်ဳပ္ အလုပ္အမွဳေဆာင္ေရြးခ်ယ္ခံရ။
၁၉၄၀၊ မတ္- အိႏၵိယျပည္လုံးဆုိင္ရာ အမ်ဳိးသားကြန္ဂရက္ၾကီး၏ ဖိတ္ၾကား
ခ်က္အရ ရမ္းဂါး ကြန္ဖရင့္သုိ႕ တုိ႕ဗမာအစည္းအရုံး ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္
တက္ေရာက္။
၁၉၄၂- ၁၉၄၅- ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ ဆန္႕က်င္ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား
လုပ္ေဆာင္ခဲ့။
၁၉၅၈- ႏုိင္ငံေရး ပုဒ္မ(၅) ျဖင့္ အထိန္းသိမ္းခံရ၊ ကိုကုိးကြ်န္း အပို႕ခံရ။
၁၉၈၉- ႏုိင္ငံေရးပုဒ္မျဖင့္ အထိန္းသိမ္းခံရ။
၁၉၉၆- ႏုိင္ငံေရးပုဒ္မျဖင့္ အထိန္းသိမ္းခံရ။

(သစၥာသတင္းဂ်ာနယ္မွ “အခ်ဳိးအေကြ႕မ်ားထဲမွာ သခင္အုန္းျမင့္ တုိးတက္ေရး
သတင္းစာ ထုတ္ခဲ့စဥ္က” ေဆာင္းပါးမွ ထုတ္ႏုတ္ကူးယူ ေဖာ္ျပပါသည္။)

အမာရြတ္ႏွင့္ လူ

ဘာသာျပန္- ေက်ာ္ေအာင္

(ဆရာေက်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ေသာ ဆမ္းမားဆက္မြမ္၏ ၀တၳဳတုိမ်ားစာအုပ္မွ
ထပ္ဆင့္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။)

ka1

လီရနာ၊ ဂဂၤါ၊ ဧရာ၀တီ (၁၅)

15

ရုပ္ရွင္မ်ား (၅)

ေရးသူ- စစ္ျငိမ္းဒီေရ

(၁၅)
ဒီပုိ႕စ္မွာေတာ့ ရုပ္ရွင္ကား အမ်ားၾကီးကို မညႊန္ႏုိင္ေသးပါဘူး။
တခ်ဳိ႕လင့္ခ္ေတြက download ေႏွးတာ၊ အပိုင္းမ်ားတာေၾကာင့္ ျပန္စစ္ေနရ
ပါတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ ရွာေဖြရသေလာက္ တင္ျပလုိက္ပါတယ္။



တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ တရုတ္ျပည္ထူေထာင္ျခင္း ႏွစ္(၆၀)ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္
ျဖင့္ နာမည္ၾကီး တရုတ္ အႏုပညာရွင္ သရုပ္ေဆာင္အမ်ားအျပား ပါ၀င္တဲ့
The founding of a republic ဆုိတဲ့ ရုပ္ရွင္ကားကို အင္တာနက္ေပၚမွာ
အစအဆုံး အခမဲ့ ၾကည့္လုိ႕ရတဲ့ လင့္ခ္ကို အသိေပးခ်င္လုိ႕ပါ။
ေအာက္က လင့္ခ္မွာ ၾကည့္လုိ႕ ရပါျပီ။
http://xtshare.com/toshare.php?Id=19427

ေက်းဇူးျပဳ၍ ….
နာမည္ၾကီးေနတဲ့ ရုပ္ရွင္ကားကုိ အလကားၾကည့္လုိ႕ရေအာင္ ေစတနာနဲ႕ ညႊန္
ေပးတာပါ။ ေတာ္ၾကာ က်ေနာ့္ကုိ ဒီေကာင္ နီသြားျပီ၊ ျဖဴသြားျပီ ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္
ေတြ မခ်ီးျမွင့္ၾကပါနဲ႕ ဗ်ာ၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

(ဤမွ်သာ။)

(း)၀စၥႏွစ္လုံးေပါက္ ေပ်ာက္ဆုံးျခင္း

(း)၀စၥႏွစ္လုံးေပါက္ကုိ ခ်စ္တတ္ဖုိ႕
ကြ်န္ေတာ့္အဘုိးက ကြ်န္ေတာ့္အား
အိမ္မက္ေပး၍
ကြ်န္ေတာ္က ကြ်န္ေတာ့္ေျမးအား
အိမ္မက္ေပးမည္

ငါတုိ႕ အားလုံးသည္
ျမင့္မုိရ္ေတာင္နံေဘးရွိ
ကြ်န္းၾကီး ေလးကြ်န္းတြင္ ေနထုိင္ၾကသည္
ငါတုိ႕၏ ကြ်န္းမ်ားေပၚတြင္
ကြ်န္း ပင္ မ်ားစြာ ရွိ၍
ကြ်န္း ဆုိသည့္ စာလုံးေပါင္းတြင္
(း)၀စၥႏွစ္လုံးေပါက္ ပါရွိရမည္
သုိ႕ေသာ္
တခါတရံတြင္
ထုိ (း)၀စၥႏွစ္လုံးေပါက္သည္
အလည္ထြက္ေလ့ရွိသည္
ထုိ႕ေၾကာင့္
ငါတုိ႕ အားလုံးသည္ ….။

သူက ကြ်န္း ေရာက္ဖူးတယ္
သူတုိ႕က ကြ်န္း ရွာၾကတယ္
လူတခ်ဳိ႕က ကြ်န္း ေပၚေနတယ္
လူအခ်ဳိ႕က ကြ်န္း ေရာင္းစားတယ္
ကြ်န္း မသိတဲ့ လူေတြအတြက္
ကြ်န္း ရွိခဲ့သလုိ
ကြ်န္း မရွာတဲ့ သူေတြအတြက္
ကြ်န္း ရွိခဲ့တယ္။

ကြ်န္း ဆုိတဲ့ သတ္မွတ္မွဳမွာ
(း)၀စၥႏွစ္လုံးေပါက္ ျဖဳတ္လုိက္ရင္
သစ္ပင္တုိ႕သည္
သစ္ရြက္ေျခာက္ ျဖစ္လာ မလား
သစ္ကုိင္းေျခာက္ ျဖစ္လာ မလား
ကြ်န္း ဆုိတဲ့ ျပ႒ာန္းခ်က္မွာ
(း)၀စၥႏွစ္လုံးေပါက္ ျပဳတ္ခဲ့ရင္
ေနစရာတုိ႕သည္
ေရေပၚမွာ ေပၚပါ့ မလား
ေရပတ္လည္ ေပ်ာက္သြား မလား။

ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့
ကြ်န္ ဆုိတဲ့ စကားလုံးမွာ
(း)၀စၥႏွစ္လုံးေပါက္ ရွာေတြ႕ႏုိင္ဖုိ႕
(း)၀စၥႏွစ္လုံးေပါက္ လုယူႏုိင္ဖုိ႕
စပါတာကတ္သည္ ဘယ္ေတာ့မွ မေသ
ေရရာတာ တစ္ခုကေတာ့
ကြ်န္း ဆုိတဲ့ ဖြင့္ဆုိျခင္းတြင္
(း)၀စၥႏွစ္လုံးေပါက္ ကုန္ဆုံးခဲ့ရင္
(း)၀စၥႏွစ္လုံးေပါက္ ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့ရင္
စပါတာကတ္ ထာ၀ရ ေသျပီ။

(း)၀စၥႏွစ္လုံးေပါက္ကုိ ခ်စ္တတ္ဖုိ႕
ကြ်န္ေတာ့္အဘုိးက ကြ်န္ေတာ့္အား
အိမ္မက္ေပး၍
ကြ်န္ေတာ္က ကြ်န္ေတာ့္ေျမးအား
အိမ္မက္ေပးမည္။ ။


-စစ္ျငိမ္းဒီေရ

(၂၇.၃.၁၉၈၉)ေန႕ သုိ႕မဟုတ္ ေမွာ္ဆရာႏွင့္ ေၾကြအံကစားျခင္း (၃)

ေရးသူ- စစ္ျငိမ္းဒီေရ



ယခင္ အပုိင္း(၂)မွ အဆက္ …

က်ေနာ္တုိ႕အားလုံး အစိတ္စိတ္အျမြာျမြာ ပုံသဏၭာန္ ကြဲထြက္သြားပါတယ္။
တခ်ဳိ႕လည္း ကန္ဘဲ့ သံလမ္းဖက္ကို ေျပးတယ္၊ တခ်ဳိ႕လည္း ကန္ဘဲ့ေစ်းနဲ႕
ဘူတာရုံဖက္ကို ေျပးတယ္၊ တခ်ဳိ႕လည္း ေက်ာက္ကုန္း ကုန္းေပၚတက္တဲ့ ကား
လမ္းမၾကီးအတုိင္း တက္ေျပးၾကတယ္။ က်ေနာ္အပါအ၀င္ ေက်ာင္းသား ေလး
ငါးေယာက္က ေက်ာက္ကုန္းက လမ္းသြယ္ေတြထဲ ၀င္ေျပးခဲ့ၾကပါတယ္။

ေသနတ္သံေၾကာင့္ အိမ္တုိင္းလုိလုိ ျခံတုိင္းလုိလုိက လူေတြ အိမ္ေပါက္၀ ျခံေပါက္
၀ေတြမွာ ထြက္ၾကည့္ေနၾကပါတယ္။ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း က ေက်ာပုိးအိတ္တစ္ခု
နဲ႕ပါ။ ဒါနဲ႕ သူ႕ကို အေရးထဲဆုိ ဒီေက်ာပုိးအိတ္ၾကီးက ဘာေတြထည့္ထားလဲလုိ႕ ေမး
လုိက္ေတာ့မွ အိတ္ထဲမွာ အ.က.သ (B.E.S.U) ရဲ႕ ရင္ထုိးတံဆိပ္ေတြ အထုပ္လုိက္
ပါလာေၾကာင္း သိရပါတယ္။ အဖမ္းခံရရင္ေတာ့ သက္ေသခံပစၥည္း အျပည္အစုံနဲ႕ေပါ့
လုိ႕ ေျပာရင္း ေျပးေနရပါတယ္။ ေက်ာက္ကုန္း ခရစ္ယာန္ R.C ဘုရားေက်ာင္းရွိရာ
လမ္းနဲ႕ ကပ္လ်က္ လမ္းထဲ အေရာက္ ေျပးရတာ အရမ္းေမာလုိ႕ ခဏအေမာေျဖ မိ
ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ အေမာေျဖေနတဲ့ လမ္းထဲက သက္တူရြယ္တူ လူငယ္တခ်ဳိ႕
က်ေနာ္တုိ႕ နံေဘးကို ေရာက္လာပါတယ္။ ရန္ကင္း စာတုိက္မွတ္တုိင္၊ မုိးေကာင္းဘုရား
ကားမွတ္တုိင္ ေတြမွာ စစ္ကားေတြ (တီအီး 11) အမ်ားအျပား ေရာက္ေနျပီလုိ႕ သိရ
ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေနရာမွာ ၾကာၾကာ မေနသင့္ဘူးလုိ႕ ေဒသခံ လူငယ္ေတြက
အၾကံေပး ပါတယ္။

ဒီလုိနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ အ.က.သ ေက်ာင္းသားငယ္ ငါးဦးတုိ႕သည္ ရန္ကင္း အ.ထ.က
(၁)ေရွ႕မွာ ရွိတဲ့ “ဆယ္ႏွစ္လုံးတန္း ကားမွတ္တုိင္” ရွိရာဆီ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ကား
မွတ္တုိင္မွာ ကားေစာင့္ေနတဲ့ လူအမ်ားစုကလည္း စလင္းဘတ္အိတ္ေတြနဲ႕ ဆုိေတာ့
က်ေနာ္တုိ႕ အုပ္စုလည္း ကားမွတ္တုိင္ဆီသြားဖုိ႕ စိတ္ထဲမွာ ခ်ီတုံခ်တုံပါ။ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္
ဆုိျပီ ၁၂-လုံးတန္းမီးပြိဳင့္နံေဘးမွာ မီးနီေၾကာင့္ ရပ္ေနရတဲ့ ဘတ္စ္ကားတစ္စီးေပၚ
ေျပးတက္ခဲ့ပါတယ္။ ကားေပၚေရာက္ေတာ့ မထင္မွတ္ဘဲ ေစာေစာက လူစုကြဲသြားတဲ့
အ.က.သ က ေက်ာင္းသားေတြနဲ႕ ျပန္ေတြ႕ရတယ္။ သူတုိ႕လည္း ဘယ္သူ ထိသြားတယ္၊
ဘယ္သူ မိသြားတယ္ စသျဖင့္ ေျပာျပပါတယ္။ (က်ေနာ္မွတ္မိသေလာက္ ေသနတ္ထိ
သြားတဲ့ ေက်ာင္းသားအမည္က ပ်ံလႊားလုိ႕ ေခၚျပီး တာေမြျမိဳ႕နယ္ အ.က.သ လုိ႕
ထင္ပါတယ္၊ သိပ္မက်ိန္းေသပါ။) ဒါနဲ႕ ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲလုိ႕ ေမးၾကည့္ေတာ့
ဗဟန္းျမိဳ႕နယ္ ၀ကၤဘာလမ္းမွာရွိတဲ့ ဒီ/ျငိမ္း (ဦးႏုရဲ႕ ဒီမုိကေရစီနဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႕
ခ်ဳပ္ ပါတီ) က လုပ္တဲ့ “ေတာ္လွန္ေရးေန႕” အခမ္းအနားမွာ လူထပ္စုမယ္လုိ႕ သိရ
ပါတယ္။

ေရႊတိဂုံဘုရားအနီး “သုံးလမ္းမွတ္တုိင္” မွာ ဆင္းျပီး လူစုခြဲ၍ ဗဟန္းျမိဳ႕နယ္၊ ၀ကၤဘာ
လမ္းထဲမွာ ရွိတဲ့ ဒီ/ျငိမ္း ျခံထဲကုိ က်ေနာ္တုိ႕ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ အုပ္စု
ကန္ေတာ္ၾကီးဘက္ကေန ၀ကၤဘာလမ္းထဲကုိ ၀င္တဲ့ အခ်ိန္ထိ အဲဒီနားမွာ စစ္တပ္
အရိပ္အေရာင္ ဘာမွ် မေတြ႕ရပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႕ အ.က.သ ေတြ ရန္ကင္းျမိဳ႕နယ္
ကေန ဗဟန္း ၀ကၤဘာလမ္းရွိ ဒီ/ျငိမ္း ျခံထဲကုိ ႏွစ္ေယာက္ တစ္အုပ္စု၊ သုံးေယာက္
တစ္အုပ္စုနဲ႕ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေရာက္လာပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ ေရာက္ျပီး သိပ္မၾကာ
ခင္ အခ်ိန္မွာ ဒီ/ျငိမ္း အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က သူတုိ႕ အခမ္းအနားကို ျပဳလုပ္ေနပါတယ္။
အဲသည့္ျခံထဲကုိ ၀င္၀င္ျခင္းမွာ တဲအၾကီးၾကီး တစ္လုံးရွိပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
အိမ္၀န္းထဲကလုိ ခပ္ဆင္ဆင္ပါပဲ။ ရုံးနဲ႕ အခမ္းအနားေတြ ျပဳလုပ္တဲ့ ေနရာလုိ႕ သိရ
ပါတယ္။ အခမ္းအနားကို အဲသည့္တဲၾကီးထဲမွာ စ’လုပ္ေတာ့ တဲထဲမွာ လူက အျပည့္
ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႕ အ.က.သ က ေက်ာင္းသားငယ္ေတြက တဲအျပင္
မွာပဲ ခုံေတြခင္းျပီး ထုိင္ရပါတယ္။ တဲထဲမွာ အခမ္းအနားလုပ္ေနတဲ့သူေတြက အသက္
အရြယ္အားျဖင့္ လြတ္လပ္ေရး လွဳပ္ရွားမွဳေခတ္မွာ ပါ၀င္ပက္သက္ခဲ့တဲ့ အသက္အရြယ္
အေနအထားေတြပါ။ အခမ္းအနားျပဳလုပ္တဲ့ လူၾကီးတစ္ဦးက လည္ပင္းမွာ စံပယ္ပန္းကုံး
တစ္ကုံးကုိ ဆြဲထားလုိ႕ အ.က.သ လုံ/စည္း တာ၀န္ခံတစ္ဦးကို က်ေနာ္က သူတုိ႕
လည္း ပန္းကုံးေတြ ဘာေတြ ရတယ္ကြ … မင္းကိုလည္း ငါတုိ႕ ပန္းကုံးစြပ္ေပးမယ္လုိ႕
ေနာက္လုိက္ပါတယ္။

အခမ္းအနား စ’လုိ႕ ဆယ့္ငါးမိနစ္ ေလာက္ ၾကာတဲ့ အခ်ိန္လုိ႕ ထင္ပါတယ္။ စစ္ကား
ေတြ ဒီ/ျငိမ္း ျခံေရွ႕ကို တေ၀ါေ၀ါ ေရာက္လာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျခံတံခါးကုိ ပိတ္ထား
လုိက္ပါတယ္။ စစ္တပ္က အရာရွိတစ္ေယာက္ ဆင္းလာျပီး တာ၀န္ရွိသူနဲ႕ စကားေျပာ
ခ်င္တယ္လုိ႕ ေျပာပါတယ္။ ျခံထဲက လူၾကီးေတြေရာ က်ေနာ္တုိ႕ အ.က.သ ေက်ာင္းသား
ေတြေရာ လွဳပ္လွဳပ္ ရွားရွား ျဖစ္ေနပါျပီ။ စစ္တပ္က ဒီ/ျငိမ္း ျခံေရွ႕မွာ အတန္းလုိက္
တန္းစီျပီး ပစ္ဖုိ႕ အဆင္သင့္ျပင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီ/ျငိမ္း အဖြဲ႕ရဲ႕ တာ၀န္ရွိသူ တစ္ဦး
ျဖစ္တဲ့ ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္၀င္ တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဗုိလ္မွဴးေအာင္က ထြက္ျပီး စကား
ေျပာပါတယ္။ ဗုိလ္မွဴးေအာင္နဲ႕ စစ္တပ္က အရာရွိႏွစ္ဦးတုိ႕ စကားေျပာေနရာကေန
ရုတ္တရက္ ဗုိလ္ၾကီးအဆင့္ရွိသူ တစ္ဦးက ေသနတ္ထုတ္ျပီး ပစ္လုိက္ပါတယ္။

“ဒုိင္း” ဆုိတဲ့ ေသနတ္သံနဲ႕ ဆဲသံေတြ ျပန္ေျပာသံေတြ ရွဳပ္ေထြးေနပါတယ္။ အဲသည့္
အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ တုိ႕လည္း ျခံထဲကုိ စစ္တပ္ ဇြတ္အတင္း ၀င္ေရာက္လာရင္ ေျပးဖုိ႕
ေျပးလမ္းကို ရွာေနရပါတယ္။ ျခံထဲရွိ အိမ္မၾကီးရဲ႕ ေမာ္ေတာ္ကားရပ္တဲ့ ေပၚတီကုိ
ေအာက္မွာ က်ေနာ္ေရာက္ ေနပါတယ္။ ျပႆနာျဖစ္ေနတာက ျခံေပါက္၀မွာပါ။
ဗုိလ္ၾကီးအဆင့္ရွိသူက ပစ္တာပါ။ ဒါေပမဲ့ နံေဘးက ဗုိလ္မွဴးအဆင့္ရွိသူက လက္ထဲရွိ
ဒုိင္ယာရီ စာအုပ္ပုံစံ စာအုပ္နဲ႕ ရုိက္ခ်လုိက္လုိ႕ ပစ္ခ်က္လႊဲသြားျပီး ထိေတာ့ မထိလုိက္
ပါဘူး။ သူတုိ႕ ဆက္ျပီး စကားေတြ အေခ်အတင္ ေျပာဆုိၾကပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့
ျခံထဲမွာ လုပ္ေနတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးေန႕ အခမ္းအနားကုိ လုံး၀ လုပ္ခြင့္မျပဳႏုိင္ေၾကာင္း၊
ျခံထဲရွိ လူေတြအားလုံး လူစုခြဲျပီး ထြက္ခြာသြားဖုိ႕ ေျပာပါတယ္။ လူစုမခြဲဘူးဆုိရင္ ျခံထဲ
ကုိ အဲသည့္ေခတ္က စစ္တပ္ေျပာေနၾကစကား “အင္အားသုံး၍ ေခ်မွဳန္းမည္” စကား
နဲ႕ ရာဇာသံေပးပါေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီ/ျငိမ္း ရုံးက က်ေနာ္တုိ႕ေရာ၊ အခမ္းအနား
ကို လာတဲ့ တျခားဧည့္သည္ေတြေရာ၊ သူတုိ႕ ပါတီ၀င္ေတြပါ ျခံထဲကေန ထြက္ခြာ
သြားဖုိ႕ ေမတၱာရပ္ခံလာပါတယ္။

ျဖစ္ေနတဲ့ ေနရာက ဗဟန္းဆုိေတာ့ နယ္ေျမခံေက်ာင္းသားျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္ကို ျခံထဲက
အရင္ဆုံး စ’ထြက္ဖုိ႕ အ.က.သ လုံ/စည္း အဖြဲ႕က အေရးေပၚ ဆုံးျဖတ္ပါတယ္။ ျခံ
အေပါက္၀ သုိ႕မဟုတ္ အိမ္ျပန္ရာလမ္း တစ္ေနရာရာမွာ အဖမ္းခံရမလား လႊတ္မလား
ဆုိတာ သိပ္ေတာ့ မက်ိန္းေသပါ။ ဒီလုိနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္တတြဲဆီ တြဲျပီး ထြက္ခြာသြားဖုိ႕
စစ္တပ္ကေန ဒီ/ျငိမ္း အဖြဲ႕မွ လူၾကီးေတြကို ေျပာလာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ့္တုိ႕
အ.က.သ အဖြဲ႕၀င္ ေက်ာင္းသားႏွင့္ အ.က.သ အဖြဲ႕၀င္မဟုတ္ေသာ တျခားလူငယ္တုိ႕
တြဲျပီး ျခံထဲက စ’ထြက္ၾကရပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း ေရွ႕ဆုံးက စ’ထြက္ ရေတာ့မယ္ဆုိ
ေတာ့ အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိ လန္႕ေနပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ႕ ဒီ/ျငိမ္း အဖြဲ႕က အရြယ္တူ
လူငယ္တစ္ဦးတုိ႕ စ’ထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ စစ္ကား အေရအတြက္က ေတာ္ေတာ္ကို မ်ား
ပါတယ္။ စစ္သားအားလုံးနီးပါး လည္ပင္းမွာ အနီပတ္ေတြ စည္းျပီး မ်က္ႏွာေတြက
တကယ့္စစ္မ်က္ႏွာမွာ ရန္သူနဲ႕ ရင္ဆုိင္ေနတဲ့ ပုံစံနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ကို ၾကည့္ေနပါတယ္။
က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒီ/ျငိမ္း ျခံထဲမွာ က်န္ခဲ့တဲ့ မနက္ေစာေစာ အိမ္ကထြက္တုန္း
က က်ေနာ္ယူလာတဲ့ စက္ဘီးစမွဳန္႕တံ ထည့္ထားတဲ့ ငါးမတ္တန္ေဘာ့ပင္ကုိ သတိရေန
မိပါတယ္။ ျခံထဲကအထြက္ က်ေနာ္ယူလာမလုိ႕ပါ။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က မင္းအဲဒီ
ပစၥည္းကို ဒီျခံထဲမွာ လႊတ္ျပစ္ခဲ့လုိ႕ တုိက္တြန္းမွဳေၾကာင့္ ေဘာ့ပင္ေလး က်န္ခဲ့ပါျပီ။

၀ကၤဘာလမ္းက ကားႏွစ္စီး လႊတ္ရုံသာ ေမာင္းလုိ႕ရတဲ့ အက်ယ္အ၀န္းပါ။ စစ္ကား
ေတြက လမ္းေပၚမွာ တန္းစီျပီး ရပ္ထားေတာ့ က်န္တဲ့ လမ္းတစ္ျခမ္းက သြားရပါတယ္။
စစ္ကားအစီးေပါင္းမ်ားစြားနဲ႕ တန္းစီျပီးရပ္ေနတဲ့ စစ္သားေတြ၊ မ်က္ႏွာထား တင္းတင္း
ၾကည့္ေနတဲ့ အၾကည့္ေတြေအာက္က ျဖတ္သြားရတဲ့ ဒုကၡက မေသးလွပါ။ ဘယ္စစ္ကား
ကမ်ား ငါတုိ႕ႏွစ္ေယာက္ကို ကားေပၚတင္ျပီး ေသနတ္ဒင္နဲ႕ ေထာင္းမလဲ ဆုိတာလည္း
အာမ မခံႏုိင္ပါ။ ဒီ/ျငိမ္း ျခံ ကေန ဗဟန္းျမိဳ႕နယ္ လ.၀.က ရုံး၊ ျပီးေတာ့ ကန္ေတာ္ၾကီး
ေစာင္းအထိ စစ္ကားေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ စစ္ကားေတြ တစ္စီးျပီး တစ္စီးကုိ
ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ပါတယ္။ လ.၀.က ရုံးေရွ႕ရွိ စစ္ကားနံေဘး ျဖတ္သြားမိေတာ့ ကားေရွ႕
ေခါင္းခန္းမွ စစ္တပ္အရာရွိက လွမ္းေျပာပါတယ္ …
“ငါ… မသားေလးေတြ၊ ဒီလုိ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ ေန႕ထူးေန႕ျမတ္ၾကီးမွာ ဆန္႕က်င္ဖုိ႕
ၾကိဳးစား ရဲတယ္၊ မ..…….ေလးေတြ”

ေရခဲဆုိင္မွတ္တုိင္ေရာက္မွ စိတ္ထဲ ေတာ္ေတာ္ေလး ေအးသြားပါတယ္။ ၀တ္ထားတဲ့
အက်ႌတစ္ထည္လုံး ေခြ်းေတြနဲ႕ ရႊဲေနပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႕ ဘတ္စ္ကားစီးျပီး က်ေနာ္ေနထုိင္
ရာ ဆင္းရဲသား မ်က္ႏွာမြဲ ရပ္ကြက္ေလးဆီ ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ အိမ္ကို ေရာက္ေတာ့
အိမ္ေပါက္၀မွာ က်ေနာ့္ ဒုတိယေျမာက္ အမက စာအိတ္ကပ္ျပီးသား အိတ္ခြံေတြ
သြားပုိ႕ခုိင္းမလုိ႕ က်ေနာ့္ကို မနက္မုိးလင္းကတည္းက လုိက္ရွာေနေၾကာင္း အျပစ္တင္
ေျပာဆုိ ေနပါတယ္။ အဲသည့္ေခတ္က က်ေနာ္တုိ႕ ညီအကိုေမာင္ႏွမမ်ားသည္
မိသားစု စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ၀င္ေငြ တဖက္တလမ္းရရန္ ေလယာဥ္ပ်ံတံဆိပ္
စာရြက္မ်ားကို စာအိတ္အျဖစ္ ခ်ဳိးျပီး ေကာ္ကပ္တဲ့ အိမ္တြင္းမွဳ လုပ္ငန္း လုပ္ရ
ပါတယ္။ အမမ်ား ျပဳလုပ္ျပီးေသာ စာအိတ္မ်ားကို စာပုံႏွိပ္တုိက္သုိ႕ ျပန္ပုိ႕ရာတြင္
သယ္ေဆာင္ေပးရျခင္းသည္ က်ေနာ့္တာ၀န္တစ္ခုပါ။

တေနကုန္ေပ်ာက္ေနေသာ က်ေနာ္တစ္ေယာက္ ဘယ္ေတြသြားျပီး ဘာေတြ
ျဖစ္ခဲ့သလဲဆုိတာ က်ေနာ့္မိသားစုသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာသည္အထိ
မသိခဲ့ရွာေပ။

(ဤမွ်သာ။)

(၂၇.၃.၁၉၈၉)ေန႕ သုိ႕မဟုတ္ ေမွာ္ဆရာႏွင့္ ေၾကြအံကစားျခင္း (၂)

ေရးသူ- စစ္ျငိမ္းဒီေရ



ယခင္ အပုိင္း(၁)မွ အဆက္ …

က်ေနာ္ မုိးေကာင္းဘုရား ကားမွတ္တုိင္ကုိ စ’ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ
အ.က.သ က သူငယ္ခ်င္းတခ်ဳိ႕ကို ေတြ႕ရပါတယ္။ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္
သိပ္မသိတဲ့ တျခား ေက်ာင္းသားအဖြဲ႕အစည္းက ေက်ာင္းသားတခ်ဳိ႕
ကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါနဲ႕ နံေဘးနားေရာက္ေနတဲ့ လွဳိင္ျမိဳ႕နယ္ အ.က.သ
တာ၀န္ခံတစ္ဦးကုိ ေမးၾကည့္ပါတယ္။ သူလည္း “စုေပါင္း အလုပ္ဖြဲ႕” အေရ
အတြက္ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႕ က်ေနာ္ႏွင့္ သူ
ပတ္၀န္းက်င္မွာ တျခား အ.က.သ ေတြကုိ လုိက္ရွာခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္ မွတ္မိ
သေလာက္ အဲသည့္ေခတ္က ေက်ာက္ကုန္း “ေက်ာင္းလမ္း” ထိပ္မွာ အလွေမြးငါး
ေရာင္းတဲ့ “ေရွ႕ေနထြန္းထြန္း” ျခံေရွ႕ဖက္ကုိ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနရာကေန
မလွမ္းမကမ္းမွာ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္တစ္ခုကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။

လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ထဲကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ကခ်င္ပုဆုိးေတြ၊ ပင္နီအက်ႌေတြ
ကို ၀တ္ဆင္ထားတဲ့ လူငယ္အေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ျမင္ရပါတယ္။ သူတုိ႕ကုိ ေမာင္ေထာ္
ေလးလမ္းမွာ တခါမွ မေတြ႕ဖူးပါ။ အ.က.သ မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။
ဒါနဲ႕ နံေဘးက သူငယ္ခ်င္းကို အ.က.သ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအရ “ေပတရာေပၚ
ေျပာက္က်ား သပိတ္” မွာ ထင္သာျမင္သာရွိတဲ့ ၀တ္စုံေတြ မ၀တ္ဖုိ႕ မွာၾကားထား
ေၾကာင့္ ေျပာျပပါတယ္။ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ထဲမွာ ရွိတဲ့ လူငယ္ေတြဟာ တျခား
ေက်ာင္းသား အဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုခုကလား၊ လူငယ္တပ္ဦး (အဲသည့္အခ်ိန္အထိ
တပ္ဦးလူငယ္ အဖြဲ႕ေတြရဲ႕ လွဳပ္ရွားမွဳေတြ ရန္ကုန္မွာ ရွိပါေသးတယ္၊ က်ေနာ္
မွတ္မိသေလာက္။) အဖြဲ႕ တစ္ခုခုကလား ဆုိတာ က်ေနာ္တုိ႕ ေသေသခ်ာခ်ာ
မသိပါဘူး။ ထုိင္ေနတဲ့ လူအေရအတြက္က စာပြဲ၀ုိင္း သုံး … ေလး၀ုိင္းေလာက္
ရွိပါတယ္။ လူႏွစ္ဆယ္ ပတ္၀န္းက်င္ပါ။ က်ေနာ္တုိ႕ ႏွစ္ေယာက္ အဲဒီနားတ၀ုိက္
ေရာက္ရွိျပီး သိပ္မၾကာခင္မွာ အ.က.သ ရဲ႕ ျမိဳ႕နယ္တခ်ဳိ႕က ေက်ာင္းသားေတြ
တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ေရာက္လာပါတယ္။ အ.က.သ
ရဲ႕ လုံ/စည္း(လုံျခံဳေရးႏွင့္ စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရး) တာ၀န္ခံတခ်ဳိ႕ ေရာက္လာတာ
ကို ေတြ႕ရတဲ့ အတြက္ သိပ္မၾကာခင္ “ပြဲ” စေတာ့မယ္ဆုိတာ သေဘာေပါက္လုိက္
ပါျပီ။

က်ေနာ္နဲ႕ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း တစ္ဦး (လွဳိင္ျမိဳ႕နယ္ အ.က.သ မွ) တုိ႕သည္
မုိးေကာင္းဘုရား ကားမွတ္တုိင္ မွာ ရွိေနပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ ရွိေနတဲ့ ကားမွတ္
တုိင္သည္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ထဲကုိ သြားဖုိ႕ စီးႏွင္းလုိက္ပါရတဲ့ ဖက္အျခမ္းမွာပါ။ က်ေနာ္
တုိ႕ရဲ႕ ကားလမ္းတဖက္မွာ ေတာင္ဥကၠလာပဖက္ကို သြားဖုိ႕ စီးႏွင္းရတဲ့ ကားမွတ္
တုိင္ ရွိပါတယ္။ မုိးေကာင္းဘုရား ေရွ႕တည့္တည့္မွာပါ။ အ.က.သ လုံ/စည္း
တာ၀န္ခံက က်ေနာ္တုိ႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေနာက္ဖက္ကေန ရုတ္တရက္ ျဖတ္ေလွ်ာက္
လာတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါနဲ႕ သူ႕ကုိ က်ေနာ္က အဖြဲ႕ ဘယ္ႏွစ္ဖြဲ႕ ပူးေပါင္း
ထားသလဲလုိ႕ ကပ္ျပီး ေမးၾကည့္ပါတယ္။ သူက လက္ေလးေခ်ာင္းပဲ ေထာင္ျပ
သြားပါတယ္။ အ.က.သ ရဲ႕ ျမိဳ႕နယ္ေလးခုက ေက်ာင္းသားေတြလား၊ ေက်ာင္းသား
အဖြဲ႕ ေလးဖြဲ႕လား ဆုိတာ မသဲကြဲပါဘူး။ ထုံးစံအတုိင္း လုပ္ဖုိ႕ နီးလာျပီဆုိရင္
က်ေနာ့္ရင္ထဲမွာ စိတ္ကို တင္းထားပင္မဲ့ တဒိန္းဒိန္းေတာ့ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ဟုိၾကည့္ ဒီၾကည့္နဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ေလွ်ာက္ၾကည့္ေနမိပါတယ္။ နံေဘးက
သူငယ္ခ်င္းက ရုတ္တရက္ သူ႕ပခုံးနဲ႕ က်ေနာ့္ပခုံးကုိ ဆတ္ခနဲ တြန္းလုိက္
ပါတယ္။ ဒါနဲ႕ သူ႕ဖက္လွည့္ျပီး ဘာလဲလုိ႕ ေမးေငါ့ ျပပါတယ္။ သူက ေနရာ
တစ္ခုကို ၾကည့္လုိက္ မ်က္ခုံးပင့္လုိက္ လုပ္ျပေနပါတယ္။ ဒါနဲ႕ သူၾကည့္ေနတဲ့
ျမင္ကြင္း လုိက္ၾကည့္မိပါတယ္။ ေက်ာက္ကုန္းေပၚသုိ႕ စတက္တဲ့ ကားလမ္ထိပ္
မွာ “အီးတူးေသာင္စင္” ကားတစ္စီးကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ကားေရွ႕ခန္းမွာ ထုိင္ေန
တဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ကုိလည္း ေသေသခ်ာခ်ာ ျမင္ေနရပါတယ္။ ကားရဲ႕ နံေဘး
“မုိးကာ တာလပတ္” က ကားရဲ႕ ေနာက္ပုိင္းတစ္၀က္ကုိ ဖုံးအုပ္ထားပါတယ္။
နံေဘးက သူငယ္ခ်င္းက က်ေနာ့္ကုိ လက္တုိ႕ျပီး ညာဖက္ကို လမ္းေလွ်ာက္ဖုိ႕
အခ်က္ျပပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ လမ္းမၾကီးအတုိင္း ညာဖက္ကို ခဏေလးပဲ
လမ္းေလွ်ာက္လုိက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ “အီးတူးေသာင္စင္” ကားေနာက္ဖက္ အတြင္း
ပုိင္းကုိ ၾကည့္လို႕ရေတာ့ အထဲမွာ လူ ေလး…. ငါးေယာက္ ထုိင္ေနပါတယ္။
က်ိန္းေသေနပါျပီ၊ ဒီကား က …. ။ က်ေနာ္တုိ႕ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အ.က.သ ရဲ႕
လုံ/စည္း တာ၀န္ခံ ဘယ္နား ေရာက္ေနလဲလုိ႕ အသည္းအသန္ လုိက္ၾကည့္ေန
မိပါတယ္။ အခ်ိန္က အရမ္း နီးေနပါျပီ။

“သပိတ္ … သပိတ္ .. ေမွာက္ …ေမွာက္”
ဆုိတဲ့ အသံနဲ႕အတူ ေက်ာင္းသားႏွစ္ဦးဟာ ခြပ္ေဒါင္းအလံကုိ တစ္ဖက္ဆီကိုင္
ျပီး က်ေနာ့္တုိ႕ရဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္မွာရွိတဲ့ မုိးေကာင္းဘုရား၀င္ေပါက္တည့္တည့္
က ကားမွတ္တုိင္မွာ ေခါက္တုတ္ေခါက္ျပန္ စတင္ ေၾကြးေၾကာ္ ၾကပါေတာ့တယ္။
သူတုိ႕ႏွစ္ဦး ဟုိဖက္ သည္ဖက္ ေခါက္တုတ္ေခါက္ျပန္ ေၾကြးေၾကာ္ေနစဥ္ အတြင္း
မွာပဲ အနီးနားတ၀ုိက္ ေရာက္ရွိေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ သူတုိ႕နဲ႕အတူ ပူးေပါင္းဖုိ႕
ကားလမ္းကို အေရးတၾကီး ကူးလာေနပါျပီ။ က်ေနာ္တုိ႕ ႏွစ္ေယာက္လည္း ကား
လမ္း ကူးဖုိ႕ ဘယ္ညာ ၾကည့္ေနဆဲပါ။

“ဒုိင္း … ဒုိင္း”
ဆုိတဲ့ ေသနတ္သံ ႏွစ္ခ်က္ ေရွ႕ေနာက္ဆင့္ျပီး ထြက္ေပၚလာပါတယ္။
ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ စက္တင္ဘာ အာဏာသိမ္းခဲ့တဲ့ ကာလကေန စ’ ေရတြက္ရင္
ေျခာက္လအတြင္း ပထမဦးဆုံး က်ေနာ္တုိ႕ ျပန္ၾကားလုိက္ရတဲ့ ေသနတ္သံ
ပါ။ အလံကုိင္ထားတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ က်ေနာ္တုိ႕ မ်က္စိေရွ႕တည့္
တည့္မွာ ပုံလ်က္သာ လဲက်သြားပါတယ္။ ရပ္ထားတဲ့ အီးတူးေသာင္စင္ ကား
ေပၚက လူေတြဆီကေန လွမ္းပစ္လုိက္တာပါ။ အဲဒီလူေတြလည္း သူတုိ႕ႏွစ္ဦး
ဆီ ေသနတ္အတုိေတြ ကိုင္ျပီး ေျပးလာေနၾကပါျပီ။

“ေျပး … ေျပး … ေျပး”
ဆုိတဲ့ အသံေတြ က်ေနာ့္နားထဲမွာ ရွဳပ္ရွက္ခတ္ေနပါတယ္။ ေသနတ္သံေၾကာင့္
ပတ္၀န္းက်င္မွာ ရွိတဲ့ အျခားျပည္သူေတြလည္း ေျပးလႊား ၾကပါေတာ့တယ္။
က်ေနာ့္နံေဘးက သူငယ္ခ်င္းက ရုတ္တရက္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖစ္သြားတဲ့
က်ေနာ့္ကုိ ဇြတ္အတင္း ဆြဲျပီး စ’ေျပးမွ က်ေနာ္လည္း သတိ၀င္လာပါတယ္။

(ဆက္ရန္။)

အျဖဴေရာင္ျငိမ္းခ်မ္းေရး ၀ိညာဥ္သို႕

ေထာင္ဒဏ္ ၅၉ ႏွစ္ မတရား ခ်မွတ္ခံေနရစဥ္ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္
တြင္ က်ဆုံးကြယ္လြန္ခဲ့သူ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္
ကုိသက္၀င္းေအာင္

(မွတ္ခ်က္။ ။ ကိုသက္၀င္းေအာင္ က်ဆုံး ကြယ္လြန္ျခင္း သုံးႏွစ္ျပည့္
အထိမ္းအမွတ္၊ အမွတ္တရ စာမ်ား စုစည္းေဖာ္ျပႏုိင္ေရးအတြက္
(၁၅.၁၀.၂၀၀၉)ေန႕ ေနာက္ဆုံးထား၍ ကုိအုိးေ၀ေအာင္၏ အီေမးလ္လိပ္စာ
oway88@gmail.com သုိ႕ ေရးသား ေပးပုိ႕ႏုိင္ပါသည္။)

“အျဖဴေရာင္ျငိမ္းခ်မ္းေရး ၀ိညာဥ္သို႕”

အၿဖဴေရာင္ဝိညာဥ္ သို႔…….
အာဇာနည္ဆိုတာ…
ငါ့ေၿမ ငါ့ေရ
ငါ့ႏိုင္ငံအတြက္
ဘယ္ခရီးေရာက္ေရာက္
ဘယ္နည္းေပါက္ေပါက္
ငါေသခ်င္ေသ
ငါမြဲခ်င္မြဲပါေစေတာ့
ရင္ထဲက အပူကို ေတြးပူကာ မလြမ္း
ငါ့ႏိုင္ငံ ငါ့လူမ်ိဳးအတြက္
ငါေၿပးေလရာ လမ္းခရီးမွာ
အသိဗလာမဟုတ္
ငါၿပဳတဲ့ကံ ငါခံလို႕
ဒီခရီး နီးေအာင္
ဘဝကိုႏွစ္ (အခ်စ္ကိုပစ္ၿပီး)
မ်က္ရည္မ်ားကို လည္စင္းခံ
ေသမယ့္ရက္ကို လက္ေရခ်ိဳးလို႕
ေရွ႕ေဆာင္လမ္းၿပ
ဘဝမလွပဲ ေႀကြလြင့္ႀကရေသာ္ျငား
လူသာေသသည္ နာမည္မေသပါ…
အာဇာနည္မ်ိဳး ေသရိုးထံုးစံမရွိပါ…..။

အၿဖဴလြလြ ေကာင္းကင္ေပၚက
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕ ဝိညာဥ္
ႏွဖူးၿပင္ ခပ္တင္းတင္းနဲ႕
ဘဝကိုဖက္နဲ႔ထုပ္
ဗ်ာပါဒကို ခဝါခ်
ေဟ့ ဒါငါတို႕ႏိုင္ငံအတြက္ကြလို႕
မိဘကိုမငဲ့
ေမာင္ႏွကိုမညွာ
သာမည ဘဝနဲ႕ နံရံေလးဖက္ႀကား
(၂၀၀၆) ေအာက္တိုဘာမွာ
ဆို႔… နစ္…. ေႀကကြဲစြာ…..
ဘဝကို စေတးသြား……။

သံသရာမွာ….
ကံႀကမၼာကိုပဲ ယိုးမယ္ဖြဲ႕ရမလား
ဒီေန႕ ဒီကံ နင္ၿပတ္ေစ
ဒီေန႕ ဒီက နင္သြားေစ
မတရားသမွဳ နင္တို႔ၿပဳတို႔
ပန္းေၿခြတဲ့ လူသတ္လက္ေတြမွာ
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္
ကိုသက္ဝင္းေအာင္
ေထာင္ဒဏ္က(၅၉)
အသက္တြင္(၃၄)
လူသားခ်င္း စာနာစိတ္မေမြး
တိမ္းရက္ စိမ္းရက္
သတ္ရက္ႀကတယ္
ဘယ္အရာဘယ္အတြက္
ဘယ္အညိွဳးနဲ႕မ်ား
ၿပိဳပ်က္ လို႕ ရက္စက္ေစခဲ့သလဲကြယ္…။

အေႀကြေစာတဲ့ ႀကယ္တစ္ပြင့္
ရင္ နင့္ စို႕ လို႕
ႏွေၿမာမိေပမယ့္
ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့ သူ႔အေသြးအသား
အၿဖဴေရာင္ သစၥာစကားမ်ားနဲ႕
အာဇာနည္စိတ္ထား
လူပင္ေသေသာ္ျငား
နာမည္က မေသသြား။ ။

ဒါ “ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဝိညာဥ္”အတြက္အားးးး
ဒါ…. ငါ တို႔ရဲ႕အားးးးးးးးးးးးး။

ေလးစားစြာျဖင့္
ျမဴးသွ်ရီ

ကိုသက္၀င္းေအာင္ က်ဆုံးျခင္း သုံးႏွစ္ျပည့္ အမွတ္တရ

ေရးသူ- စစ္ျငိမ္းဒီေရ

ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုသက္၀င္းေအာင္
(၂၇.၀၈.၁၉၇၁- ၁၆.၁၀.၂၀၀၆)

၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုျပံဳးခ်ဳိ
(ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအျဖစ္ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ မတရားက်ခံေနရဆဲ
ကိုသက္၀င္းေအာင္၏ အကို။)

ကုိသက္၀င္းေအာင္ ကြယ္လြန္ျခင္း တစ္လျပည့္ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္
(၁၉.၁၁.၂၀၀၆) ေန႕တြင္ ျပည္ပသာသနာျပဳ ပီနန္ဆရာေတာ္ၾကီးထံ
ဆြမ္းကပ္ လွဴဒါန္းခဲ့ေသာ ဒိန္းမတ္ႏုိင္ငံေရာက္ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေရး လွဳပ္ရွား
သူမ်ားႏွင့္ အ.က.သ အဖြဲ႕၀င္ေဟာင္းမ်ား ျဖစ္ေသာ ေအာင္ခင္ျမင့္ (စာေရးသူ)၊
ေ၀မုိး (ဧရာ၀တီ မီဒီယာ)။

“သူငယ္ခ်င္းေရ မင္းကေတာ့ တမလြန္မွာ မင္း သိပ္ခ်စ္တဲ့
ဆရာၾကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္းနဲ႕ ဆုံေတြ႕ခြင့္ ရသြားျပီ”

ကုိသက္၀င္းေအာင္၊ က်ေနာ္တုိ႕ အ.က.သ (B.E.S.U) မ်ား၏ ေခါင္းေဆာင္
တစ္ဦးအျဖစ္ တာ၀န္ေပါင္းမ်ားစြာကို ထမ္းရြက္ခဲ့ေလသူ သက္၀င္းေအာင္
တစ္ေယာက္ ကြယ္လြန္ေသာ အခါ သူႏွင့္ ပက္သက္ ရင္းႏွီးခဲ့ေသာ လုပ္ေဖာ္
ကုိင္ဖက္ မိတ္ေဆြ သဂၤဟ ရဲေဘာ္အေပါင္းတုိ႕က မွတ္တမ္းမ်ားစြာ ေရးထုိး
ခဲ့ၾကသည္။ သူ၏ ထူးျခားလွေသာ ေခါင္းေဆာင္မွဳစြမ္းရည္၊ အပင္ပန္းခံ အနစ္နာ
ခံႏုိင္မွဳ အရည္းအခ်င္းတုိ႕သည္ ေျပာ၍မကုန္ ဆုိ၍မခမ္း ရွိခဲ့ပါသည္။

က်ေနာ္သည္ သူႏွင့္ မ်ားစြာ ရင္းႏွီးခဲ့ပါသည္။ အခ်ိန္မ်ားစြာ အတူတကြ
ရွိခဲ့ဖူးပါသည္။ သူႏွင့္ ပက္သက္၍ မွတ္မွတ္ရရ ျဖစ္ေနေသာ အတိတ္က
ေန႕စြဲ႕မ်ား၌ အ.က.သ အဖြဲ႕အစည္း၏ တာ၀န္ပုိင္းဆုိင္ရာမ်ား ရွိသလုိ
ရယ္ေမာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ လြမ္းေမာဖြယ္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ဖူးသည္။

ပထမဦးဆုံး စတင္ ဆုံဆည္းျခင္း …

ရက္စြဲေတာ့ အတိအက် မမွတ္မိေတာ့ပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ မိခင္
ေဒၚခင္ၾကည္ စ်ာပန ေနာက္ပိုင္းကာလ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိအခ်ိန္က က်ေနာ္သည္
ကိုသီဟ ေခါင္းေဆာင္ေသာ အ.က.သ အစုတြင္ စတင္ ပါ၀င္လွဳပ္ရွားခဲ့သည္။
ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိေက်ာ္ျငိမ္း၏ ျခံအတြင္းရွိ ကားဂုိေဒါင္ၾကီး၌ ကိုသီဟ က က်ေနာ္တုိ႕အား
ကိစၥတစ္ခု ရွင္းျပပါသည္။ အ.က.သ အဖြဲ႕အစည္းသည္ က်ေနာ္တုိ႕ တစ္အုပ္စု
တည္းသာမက တျခား အုပ္စုလည္း ရွိေသးေၾကာင္း၊ ထုိေၾကာင့္ အ.က.သ
ႏွစ္အုပ္စု ပူးေပါင္း၍ ရန္ကုန္တုိင္း အ.က.သ ကို ခုိင္မာစြာ ဖြဲ႕စည္းမည္
ဟု ရွင္းျပပါသည္။ က်ေနာ္တုိ႕က ေမးျမန္းေသာအခါ က်ေနာ္တုိ႕ အုပ္စုကဲ့သုိ႕
ေက်ာင္းသား အင္အား ေတာင့္တင္းခုိင္မာေသာ ေနာက္ထပ္ အ.က.သ အုပ္စု
သည္ ကုိမင္းဇင္ ေခါင္းေဆာင္ေသာ အ.က.သ အုပ္စု ျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါသည္။
အဲသည့္ညေန၌ပင္ ကိုသီဟ ေခါင္းေဆာင္ေသာ က်ေနာ္တုိ႕ အ.က.သ အုပ္စုႏွင့္
ကိုမင္းဇင္ ေခါင္းေဆာင္ေသာ အ.က.သ အုပ္စုတုိ႕သည္ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိေက်ာ္ျငိမ္း ျခံထိပ္၀
တြင္ ရွိေသာ ဂိတ္၀ ကင္းတဲတြင္ ခဏ ဆုံေတြ႕ ၾကပါသည္။ ထုိေတြ႕ဆုံပြဲတြင္
လြယ္အိတ္ကို စလြယ္သုိင္း လြယ္ထားေသာ သက္၀င္းေအာင္ႏွင့္ က်ေနာ္ စတင္
ေတြ႕ဆုံ ရင္းႏွီးခဲ့ပါသည္။

အ.က.သ ရန္ကုန္တုိင္း၏ အစည္းအေ၀းတစ္ခုတြင္ ေမာင္ေမာင္ၾကြယ္
(ABSDF ေျမာက္ပုိင္းတြင္ ကြယ္လြန္သူ) က သက္၀င္းေအာင္အား
ရယ္စရာ တစ္ခုအျဖစ္ ေမးခုိင္းပါသည္။
“သက္၀င္းေအာင္၊ ေအာင္ခင္ျမင့္ကို ေမးၾကည့္ပါလား အ.က.သ ဘယ္ေနရာမွာ
စဖြဲ႕တာလဲလို႕”

သက္၀င္းေအာင္။ ။ သူငယ္ခ်င္း၊ ငါတုိ႕ အ.က.သ ဘယ္ေနရာမွာ စဖြဲ႕တာလဲ။
က်ေနာ္။ ။ ေဒၚခ်ဳိ ျခံထိပ္က ကင္းတဲမွာ …
ေက်ာင္းသားမ်ား။ ။ ဟားဟားဟား … (ရယ္သံမ်ား)
သက္၀င္းေအာင္။ ။ မင္းေျပာေတာ့မွ ငါတုိ႕ဘ၀ ကင္းတဲ ေရာက္ေတာ့တယ္။
(က်ေနာ့္အေျဖသည္ အျပည့္အစုံ မမွန္ကန္ေသာ္လည္း သူသည္ ရယ္ေမာလ်က္။)
……. ….. …

လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ ထုိင္ဖုိ႕ …

၁၉၈၉ ခုႏွစ္ အတြင္း အ.က.သ ရန္ကုန္တုိင္းရုံးသည္ ရန္ပုံေငြအရ ျမိဳ႕နယ္တာ၀န္ခံ
မ်ား၊ အမာခံ အခ်ိန္ျပည့္ လွဳပ္ရွားသူမ်ားအား ေန႕စဥ္ ထမင္းဖုိး (၇) က်ပ္ ေပးေ၀ပါ
သည္။ ေမာင္ေထာ္ေလးလမ္းႏွင့္ မဟာဗႏၶဳလမ္းဆုံရာ လမ္းေထာင့္တြင္ ထုိအခ်ိန္က
လမ္းေဘး ထမင္းဆုိင္ရွိပါသည္။ ထမင္းတစ္ပြဲ တစ္ခါျပင္ဆုိလွ်င္ ငါးက်ပ္၊ လုိက္ပြဲမွာ
(၂) က်ပ္ျဖစ္ပါသည္။ အ.က.သ အစည္းအေ၀းတစ္ခု၌ ညိဳေမာင္ဦးက သက္၀င္းေအာင္
အား ရယ္စရာအျဖစ္ ေမးခြန္းတစ္ခု ေမးခုိင္းပါသည္။
“သက္၀င္းေအာင္၊ ငါတုိ႕ ထမင္းစားရတာ ဗုိက္မ၀ဘူး၊ ဟုိေကာင္ ေအာင္ခင္ျမင့္၊
ငါတုိ႕ ထမင္းစားရင္ လာျပီး ကပ္စားတယ္၊ သူ ရတဲ့ (၇)က်ပ္ကို ဘာလုပ္သလဲလုိ႕”

သက္၀င္းေအာင္။ ။ သူငယ္ခ်င္း၊ မင္း ထမင္း ၀ယ္မစားဘူးလား၊ ပုိက္ဆံ(၇) က်ပ္
ကို မသုံးဘူးလား …။

က်ေနာ္။ ။ ငါ ဘယ္ေတာ့ ၀ယ္မစားဘူး၊ သူမ်ားဆီက တစ္ေယာက္ တစ္ဇြန္းစီ
ကပ္စားတယ္၊ အဲ့ဒါဆုိ ဗုိက္၀တယ္၊ အဲ့ဒီပုိက္ဆံက အိမ္ျပန္ရင္ ရပ္ကြက္ထဲမွာ
လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ ထုိင္ဖုိ႕ …။

ေက်ာင္းသားမ်ား။ ။ ဟားဟားဟား … (ရယ္သံမ်ား)

သက္၀င္းေအာင္။ ။ မင္းကေတာ့ လုပ္ျပန္ျပီ။
(က်ေနာ့္အေျဖေၾကာင့္ သူသည္ ရယ္ေမာလ်က္။)
…….. ….. …

စားစား သူငယ္ခ်င္း ….

က်ေနာ္တုိ႕ အ.က.သ ရန္ကုန္တုိင္းရုံးရွိရာ ေမာင္ေထာ္ေလးလမ္းရုံးခန္း
ပုိင္ရွင္မွာ “ဒီမုိကရက္တစ္တကၠသုိလ္ဘဲြ႕ရႏွင့္ ေက်ာင္းသားေဟာင္းမ်ား ပါတီ”
ျဖစ္ပါသည္။ တေန႕တြင္ ထုိပါတီမွ ပန္းဘဲတန္းျမိဳ႕နယ္ အမတ္ေလာင္း ကိုေမာင္ေမာင္
ေအာင္ သည္ ရန္ပုံေငြအျဖစ္ မုန္႕ဟင္းခါး ေရာင္းပြဲ ျပဳလုပ္ပါသည္။ ထုိေစ်းေရာင္း
ပြဲတြင္ မုန္႕ဟင္းခါးမ်ား တစ္ပြဲျပီး တစ္ပြဲ စားေနေသာ က်ေနာ့္ကို ျမင္ေသာအခါ
သက္၀င္းေအာင္သည္ အၾကီးအက်ယ္ အံ့အားသင့္သြားပါသည္။ နံေဘးရွိ
ညီညီလွဳိင္ အား …

သက္၀င္းေအာင္။ ။ ညီညီလွဳိင္၊ ေအာင္ခင္ျမင့္တစ္ေယာက္ ဒီေန႕ မုန္႕ဟင္းခါးေတြ
ဘာေတြ ၀ယ္စားေနပါလား၊ ေတာ္ေတာ္ အားေပးေနပုံရတယ္။

ညီညီလွဳိင္။ ။ ဟုတ္ပါလိမ့္မယ္ အားၾကီး၊ မုန္႕ဟင္းခါး သြားယူရင္ ေပးရတဲ့ စာရြက္
ေတြက ဗီရုိေပၚမွာ ရွိတယ္၊ အဲ့ဒီစာရြက္ကို ပါတီက တံဆိပ္တုံးေလးပဲ ထုထားတာ။
ဒါကို ကုလားကိုေရႊၾကီးတုိ႕ တာတီးဖုိးတုိ႕က အတုလုပ္တာ။ သူလည္း အဲ့ဒီစာရြက္
ေတြကို အဲ့လုိလုပ္ျပီး အခုလုိ အားေပးေနတာေပါ့။

သက္၀င္းေအာင္။ ။ ေၾသာ္ အဲ့လုိလား … စားစား သူငယ္ခ်င္း … ။

ဟု က်ေနာ့္အား လွမ္းေျပာလုိက္ပါသည္။

“သူငယ္ခ်င္း သက္၀င္းေအာင္ ေကာင္းရာသုဂတိ လားပါေစ”

(၂၇.၃.၁၉၈၉)ေန႕ သုိ႕မဟုတ္ ေမွာ္ဆရာႏွင့္ ေၾကြအံကစားျခင္း (၁)

ေရးသူ- စစ္ျငိမ္းဒီေရ



၁၉၈၉ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႕မွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြကို ပါ၀င္ခဲ့သူေတြ
ထဲက ဘယ္သူေတြမ်ား စျပီး ေရးၾကမလဲလုိ႕ က်ေနာ္ေမွ်ာ္ေနခဲ့တာ ၾကာပါျပီ။
အခုထိ အဲဒီေန႕သမုိင္းကို ေရးတဲ့လူ မေတြ႕ရလုိ႕ က်ေနာ့္အေနနဲ႕ က်ေနာ္
ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရတာကို ေရးပါ့မယ္။ အဲဒီေန႕ (၂၇.၃.၁၉၈၉)ေန႕ မတုိင္ခင္
(၂၅.၃.၁၉၈၉)ေန႕မွာ ဆႏၵျပပြဲတစ္ခု လုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္၊ သိမ္းၾကီးေစ်း “သံေစ်း”
သပိတ္ ေနာက္ပုိင္း ထင္ရွားခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြပါ။ ဒါေၾကာင့္ (၂၇.၃.၁၉၈၉)ေန႕
သမုိင္းကို ေရးတဲ့သူသည္ (၂၅.၃.၁၉၈၉)ေန႕ကို ေက်ာ္ခြျပီး ေရးဖုိ႕ အခက္အခဲေတြ
ရွိလာပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္ ဘာျဖစ္လုိ႕ ဘာအတြက္ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းေတြသည္ ေဆြးေႏြးပြဲခန္းမ
ေတြမွာသာ ရွိပါတယ္။ အလုပ္အတြက္ အလုပ္သေဘာတစ္ခုအတြက္ အလုပ္ လုပ္
တဲ့ ေနရာမွာ ေမးခြန္းထက္ အလုပ္ျပီးေျမာက္ေရးသည္ ပိုအေရးၾကီးပါတယ္။
(၂၅.၃.၁၉၈၉)ေန႕ တြင္ ကုကၠိဳင္းမီးပိြဳင့္မွ စတင္ခ်ီတက္ ဆႏၵျပခဲ့ေသာ ဆႏၵျပပြဲ
သမုိင္းတြင္ က်ေနာ္ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ သုိ႕ေသာ္ ေမးခြန္းမ်ားအတြက္ ျဖစ္စဥ္မ်ားကို
ျပန္လည္ ေဖာ္မျပႏုိင္ေသးတဲ့အေပၚ သည္းခံၾကပါ။ အဲ့သည့္အခ်ိန္က ႏုိင္ငံေရး
အေဆာက္အဦး၏ ေခါင္းစဥ္သည္ “ၾကားျဖတ္အစုိးရ ဖြဲ႕စည္းေရး” ျဖစ္ပါတယ္။

(၂၇.၃.၁၉၈၉)ေန႕ သုိ႕မဟုတ္ ေမွာ္ဆရာႏွင့္ ေၾကြအံကစားျခင္း

အဲသည့္ေန႕ မတုိင္ခင္ တစ္ရက္အလုိမွာ ေမာင္ေထာ္ေလးလမ္း အ.က.သ ဗဟုိ၏
ညႊန္းၾကားမွဳတြင္ “စုရပ္” သည္ ေရႊဂုံတုိင္ရွိ လူ႕ေဘာင္သစ္ပါတီရုံး “၀ါးရုံေတာ”
ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ က်ေနာ္သည္ အဲသည့္ေန႕ မနက္ ေျခာက္နာရီေလာက္
တြင္ ေနအိမ္မွ စတင္ ထြက္ခြာခဲ့ပါတယ္။ “ေတာ္လွန္ေရး” ေန႕ ျဖစ္ေသာ
ေၾကာင့္ ပုံမွန္ ဘတ္စ္ကားမ်ားသည္ လမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းလဲ ေမာင္းႏွင္းရပါတယ္။
ေရႊဂုံတုိင္ မီးပြိဳင့္ထိပ္မေရာက္ခင္ ကားမွတ္တုိင္တြင္ က်ေနာ္ ဆင္းခဲ့ပါတယ္။
မီးပြိဳင့္ပတ္၀န္းက်င္တြင္ စစ္တပ္၊ လုံထိန္း၊ ယာဥ္ထိန္းရဲ အစရွိေသာ ယူနီေဖာင္း
၀တ္မ်ား အမ်ားအျပားရွိေနသလုိ အရပ္၀တ္ျဖင့္ ေနရာယူထားေသာ လူအေတာ္
မ်ားမ်ားလည္း ရွိေနပါတယ္။

မီးပြိဳင့္ထိပ္တြင္ ကားလမ္းကူးလာသူမ်ားအား စစ္ေဆးေမးျမန္းမွဳမ်ား လုပ္ေနသည္
ကို ေတြ႕ရေသာေၾကာင့္ က်ေနာ္လည္း နည္းနည္း ေက်ာခ်မ္းေနပါတယ္။ က်ေနာ့္
ခႏၶာကိုယ္တြင္ က်ေနာ့္ဘာသာ က်ေနာ္ ျပဳလုပ္ထားေသာ ဓါးေျမွာင့္ပုံစံ ေဘာ့ပင္
ရွိေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေဘာ့ပင္သည္ အဲသည့္ေခတ္က “ငါးမတ္တန္”
ေဘာ့ပင္ဟု ေခၚေသာ တစ္ခါသုံး ေဘာ့ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ စာေရး၍ မင္ကုန္သြားလွ်င္
ဆက္ျပီး အသုံးျပဳလုိ႕ မရပါ။ ေဘာ့ပင္၏ နံေဘးတေလွ်ာက္တြင္ အျဖဴလုိင္း၊ အျပာလုိင္း
စေသာ လုိင္းမ်ဥ္းမ်ား ပါရွိပါတယ္။ မင္ကုန္သြားေသာ ထုိေဘာ့ပင္ကုိ က်ေနာ္သည္
သုံးခ်ဳိး တစ္ခ်ဳိးေနရာမွ ျဖတ္ျပီး က်န္ႏွစ္ခ်ဳိးနဲ႕ ဆတူ သံေခ်ာင္းအလုံးေသး အခြ်န္တစ္ခု
ကို ထည့္ထားပါတယ္။ ေဘာ့ပင္၏ အတြင္းသုိ႕ ၀င္ေရာက္ႏုိင္ေသာ သံေခ်ာင္းမွာ
စက္ဘီး၏ စမွဳန္႕တံျဖစ္ပါတယ္။ ရုတ္တရက္ အႏၱရာယ္ တစုံတရာ က်ေရာက္လွ်င္
ျပန္လည္ ခုခံႏုိင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ မသိသူမ်ားအတြက္ဆုိလွ်င္
စာေရးဖုိ႕ အက်ႌတြင္ ခ်ိတ္ထားေသာ သာမန္ ေဘာ့ပင္တစ္ေခ်ာင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္သည္ လမ္းျဖတ္ကူးဖုိ႕ ခ်ီတုံခ်တုံ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ရုတ္တရက္ က်ေနာ့္
နံေဘးတြင္ ကေလးငယ္ သုံးဦးႏွင့္ လင္မယားစုံတြဲ တစ္တြဲကို ေတြ႕လုိက္ရပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္လည္း သူတုိ႕ မိသားစုထဲမွ ကေလးငယ္ တစ္ဦးကို လက္ဆြဲျပီး
ကားလမ္းကူးရာ၌ ကူညီလုိက္ပါတယ္။ လူကူးမ်ဥ္းၾကားထိပ္တြင္ ကူးလာသူ မွန္
သမွ်ကို ရွာေဖြေနေသာ စစ္သားသည္ ကေလးကို ဆြဲျပီး လမ္းကူးလာေသာ
က်ေနာ့္အား လုံး၀ မရွာေဖြပဲ လႊတ္ေပးလုိက္ပါတယ္။

“၀ါးရုံေတာ” ရွိရာ လမ္းၾကားအတြင္းသုိ႕ ေက်ာခ်မ္းခ်မ္းႏွင့္ပင္ က်ေနာ္ ၀င္ေရာက္
ခဲ့ပါတယ္။ အသံေတြလည္း မၾကားရ၊ အသိ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားလည္း
မေတြ႕ရေသာေၾကာင့္ တစ္ခုခုဆုိလွ်င္ ေျပးဖုိ႕ စိတ္ထဲမွာ အသင့္ျပင္ေနရပါတယ္။
ရုံးရွိရာ ျခံအတြင္းသုိ႕ ၀င္လုိက္တဲ့ ခဏအတြင္းမွာပဲ က်ေနာ့္ေနာက္မွာ ေက်ာင္းသား
တစ္ေယာက္ ၀င္လာပါတယ္။ သူက “မုိးေကာင္းဘုရား ကားမွတ္တုိင္ကို သြားပါ”
လုိ႕ ေျပာပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အေျခအေန မေကာင္းေၾကာင္းလည္း ေျပာပါတယ္။
ဒီလုိနဲ႕ပဲ ေရႊဂုံတုိင္ မီးပြိဳင့္ရွိ ကားမွတ္တုိင္သုိ႕ က်ေနာ္ ျပန္ထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ရန္ကင္းဖက္
သုိ႕ သြားေသာ ဘတ္စ္ကားျဖင့္ “မုိးေကာင္းဘုရား ကားမွတ္တုိင္” သုိ႕ က်ေနာ္ ေရာက္
သည့္ အခ်ိန္သည္ မနက္ (၈) နာရီေလာက္ ျဖစ္ပါတယ္။

(ဆက္ရန္။)

ဒိန္းမတ္ေဘာလုံးအသင္း ေျခစစ္ပြဲေအာင္ျပီ

ေရးသူ- စစ္ျငိမ္းဒီေရ



၂၀၁၀ ကမၻာ့ဖလား ေဘာလုံးပြဲအတြက္ ဒိန္းမတ္ ေဘာလုံးအသင္း သည္
ဥေရာပဇုံ အုပ္စု (A) တြင္ ဆြီဒင္ေဘာလုံးအသင္းႏွင့္ (၁၀.၁၀.၂၀၀၉)ေန႕တြင္
ယွဥ္ျပိဳင္ကစားခဲ့ရာ (1:0) ျဖင့္ အႏုိင္ရခဲ့ပါသည္။ ဒိန္းမတ္ေဘာလုံးအသင္းအတြက္
၂၀၁၀ ကမၻာ့ဖလား ေဘာလုံးပြဲ က်င္းပမည့္ ေတာင္အာဖရိကႏုိင္ငံသုိ႕ သြားေရာက္
ခြင့္ရေရး တစ္ဂုိးတည္းေသာ အႏုိင္ဂုိးအား သြင္းေပးခဲ့သူမွာ (Jakob Poulsen)
“ယာခုိ႕ ဖူးလ္စင္” (ဒိန္းမတ္အသံထြက္ျဖင့္) ျဖစ္ပါသည္။

ၾကိဳးစင္ေပၚမွ မွတ္တမ္းမ်ား (ဂ်ဴးလီယက္ဖူးခ်စ္)

ဤေနရာတြင္ (link) ျမန္မာစာျဖင့္ ဖတ္ရူႏုိင္။

ဤေနရာတြင္ (link) အဂၤလိပ္စာျဖင့္ ဖတ္ရူႏုိင္။

ေဒါက္တာေအးေက်ာ္ႏွင့္ ဧရာ၀တီ အင္တာဗ်ဴး

ေဒါက္တာေအးေက်ာ္

ရခိုင္လူမ်ိဳး သမိုင္း ပညာရွင္တဦးျဖစ္သည့္ ေဒါက္တာေအးေက်ာ္ ထိုင္းႏုိင္ငံ
ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕သို႔ ေခတၱ ေရာက္ရွိစဥ္ ရခိုင္ျပည္နယ္၏ ေနာက္ခံ သမိုင္း၊
ႏုိင္ငံေရး အေျခအေနႏွင့္ ႐ုိဟင္ဂ်ာ ေနာက္ခံသမိုင္း၊ ႐ုိဟင္ဂ်ာ အေရးႏွင့္
အျမင္မ်ားအား ဧရာဝတီ သတင္းေထာက္ ဘေစာတင္က ေတြ႕ဆုံေမးျမန္း
ထားသည္ မ်ားကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။
ေဒါက္တာေအးေက်ာ္သည္ လက္ရွိတြင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု နယူးေယာက္ၿမိဳ႕
၌ အၿငိမ္းစား ပါေမာကၡ တဦးအျဖစ္ ေနထိုင္လ်က္ရွိသည္။ ေဒါက္တာေအးေက်ာ္၏
ကုိယ္ေရးအက်ဥ္းကိုလည္း ေအာက္တြင္ ပူးတြဲ ေဖာ္ျပထားပါသည္။

ေမး။ ။ လြတ္လပ္ေရးမရမီ ရခိုင္ျပည္ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနေတြကို ေျပာျပေပးပါ။

ေျဖ။ ။ ျမန္မာ့ေတာ္လွန္ေရးသမိုင္းမွာ ရခိုင္ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ အၿမဲတမ္းေရွ႕က
ပါ၀င္ခဲ့တယ္၊ အဂၤလိပ္ ကိုေတာ္လွန္တဲ့ေနရာမွာေရာ ဂ်ပန္ကိုေတာ္လွန္တဲ့ေနရာမွာပါ
ေရွ႕တန္းကပါပဲ ၊ ရခိုင္ေတြဟာ ဘာကို လုိခ်င္ လို ့ေတာ္လွန္ေရးမွာ ေရွ႕တန္းက ပါရ
သလဲဆိုရင္ ရခိုင္ျပည္ကို ရခိုင္ေတြက အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ရခ်င္လို ့ျဖစ္တယ္၊ အဂၤလိပ္ေခတ္က
ထင္ရွားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေျပာပါဆိုရင္ ဆရာေတာ္ဦးစိႏၱာ၊ ဆရာေတာ္ ဦးပညာသီဟ၊
ဦးညိဳထြန္း၊ ဦးေအာင္ဇံေ၀၊ ဦးေက်ာ္မင္း၊ ဦးဘေစာ စတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ရခိုင္ျပည္
ေတာ္လွန္ေရး ရခိုင့္ႏိုင္ငံေရး ေလာကက ထိတ္ထိတ္ႀကဲေတြပဲေပါ့၊ ျမန္မာတႏိုင္ငံလံုး
အတြက္ ဆိုရင္ေတာ့ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမ ဟာ နံပါတ္တစ္ပါပဲ။

အဲဒီကာလက ရခိုင္ေတြရဲ့ အေနအထားကို ခြဲစိပ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ၿဗိတိသွ်ေတြရဲ႕
အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးထဲမွာ ပါ၀င္တဲ့ အပိုင္းကတပိုင္းနဲ ့ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္တဲ့
လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲေတြထဲမွာ ပါ၀င္တဲ့အပိုင္းေတြကို လည္း ေတြ႕ရပါမယ္။

ဦးညိဳထြန္းဆိုတာက ၁၉၃၆ ခုႏွစ္ ေက်ာင္းသားသပိတ္မွာ ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသား
ေခါင္းေဆာင္ တဦးလည္း ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူဟာ ရခိုင္အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာေရာ
ဗမာအသိုင္းအ၀ိုင္းမွာပါ လူသိမ်ားတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္တဦးပါ၊ ဒီကေန႕ ျမန္မာ
သမိုင္းမွာ မတ္လ(၂၇)ရက္ေန ့ကို ေတာ္လွန္ေရးေန႔ရယ္လို ့သတ္မွတ္ ထားၾက
တယ္၊ ဦးညိဳထြန္းေခါင္းေဆာင္တဲ့ ရခိုင္ေတြဟာ ဂ်ပန္ကို မတ္လ(၂၇)ရက္ထက္
ေစာၿပီး ေဖေဖာ္၀ါရီ လ (၁၂)ရက္လား (၁၃)ရက္လား က်ေနာ္အေသအခ်ာ မမွတ္မိ
ေတာ့ဘူး။ အဲဒီကတည္းက စၿပီး ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရးကို ရခိုင္ျပည္က
စေတာ္လွန္ခဲ့တယ္။ ဒါကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ့ မိန္႔ခြန္းေတြ ထဲမွာ လည္း ပါ
ပါတယ္။ ေမၿမိဳ႕မိုးၾကည္ ေရးတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမိန္ ့ခြန္းမ်ားထဲမွာ ရွာေဖြေတြ႕
ရွိႏုိင္ပါတယ္။ ေလ့လာၾကည့္ပါ။

ေမး။ ။ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း ရခိုင္ျပည္ရဲ႕အေျခအေနကေရာ ဘယ္လို
ရွိပါသလဲ။

ေျဖ။ ။ ရခိုင္ေတြဟာ အဂၤလိပ္ကိုေတာ္လွန္တဲ့ေနရာမွာေရာ။ ဂ်ပန္ကိုေတာ္လွန္တဲ့
ေနရာမွာပါ ေရွ႕တန္းက ပါ၀င္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ေျပာခဲ့ၿပီးၿပီ၊ အဲသလို ဗမာအပါအ၀င္
အျခားေသာ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ ့အတူတကြ လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲခဲ့တာရဲ႕
တကယ့္ ရည္မွန္းခ်က္က ဘာလဲဆုိရင္ ရခိုင္ေတြဟာ မိမိတို ့ရခုိင္ျပည္ ကို ရဖို႕ပါပဲ၊
တန္းတူအခြင့္အေရး ရဖို႕ပါပဲ၊ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုမွာ ရခိုင္ျပည္နယ္ ရဖုိ႕ပါပဲ၊
ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္း ျမန္မာ ႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးရရွိလာတဲ့အခါ ရခိုင္ေတြအတြက္
ဘာမွမရခဲ့ဘူး၊ ျပည္နယ္ အဆင့္ ေလးေတာင္ သတ္မွတ္ေပးတာကို မခံခဲ့ရဘူး၊
ရခိုင္ေတြ မြန္ေတြဟာ ဦးႏုကို ျပည္နယ္ေပးဖို ့ေတာင္းဆိုေပမယ့္ ဦးႏု ဟိုလိုလို
ဒီလိုလို ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္လုပ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ရခိုင္ေတြရဲ့ ရည္မွန္းခ်က္မျပည့္၀
ခဲ့ရဘူး၊ ဦးႏုဟာ သူ ့ပါတီအက်ိဳးကိုသာ ၾကည့္ခဲ့လို ့တကယ္အေရးပါတဲ့
National Interest (အမ်ိဳးသားအက်ိဳး အျမတ္) ကို ဆံုးရႈံး ေစခဲ့တယ္။

ေမး။ ။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ဆယ္ႏွစ္ ကာလအတြင္း ရခိုင္ျပည္မွာ ဘာေတြ
ျဖစ္ေနခဲ့ပါသလဲ။

ေျဖ။ ။ ဦးႏုရဲ့ ဖဆပလ ေခတ္မွာ ရခိုင္ျပည္မွာ အဓိကလႊမ္းမိုးတဲ့ ပါတီႀကီးနွစ္ခု
ရွိတယ္၊ ဖဆပလ နဲ ့ရတည (ရခိုင္ စည္းလံုးညီညြတ္ေရး ပါတီ)ေတြပါ၊ ရတညရဲ႕
ေခါင္းေဆာင္က ဦးေက်ာ္မင္းျဖစ္တယ္၊ သခင္ဦးေက်ာ္ရင္ တို႔လည္း ႏိုင္ငံေရး
လႈပ္ရွားမႈထဲမွာ ပါတယ္၊ ဦးေအာင္ဇံေ၀၊ ေတာင္ကုတ္က ဦးေက်ာ္တင္ စတာေတြက
ဖဆပလေတြ၊ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ ဖဆပလ ႏွစ္ျခမ္းကြဲခ်ိန္မွာ တည္ၿမဲ (ဖဆပလ)
နဲ ့သန္ ့ရွင္း (ဖဆပလ) ဆိုၿပီး ရွိလာတယ္၊ ဒီေတာ့ သန္ ့ရွင္းဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္
ျဖစ္တဲ့ ဦးႏုဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အက်ိဳး ထက္ သူ ့ပါတီအက်ိဳးကိုပဲ ၾကည့္တဲ့အေနနဲ႕
ေမယုခရိုင္ဆိုတာ လုပ္လာတယ္၊ အဲဒီမွာရွိတဲ့ ဘဂၤါလီ ေတြကို မဲရဖို႕ အတြက္
မ်က္ႏွာသာေပးတယ္၊ မွတ္ပံုတင္ ျပဳလုပ္ေပးတာေတြ ရွိလာခဲ့တယ္၊ ကိုလိုနီေခတ္က
ဘဂၤါလီ ေတြဟာ ရခိုင္ျပည္ကို အလုပ္လာလုပ္တယ္၊ စပါးရိတ္တယ္။ လယ္ထြန္တယ္။
ၿပီးရင္ ျပန္သြားၾကတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဦးႏုက မဲရဖို ့အတြက္ မ်က္ႏွာသာေပးတာနဲ႕
ဘဂၤါလီေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးအဆင့္ထိကို တိုးတက္ လုပ္ေဆာင္လာတာကို ေတြ႕
လာရတယ္။ သူတို႕အထဲက စူလတန္ မာမြတ္ဆိုတာဟာ ထင္ရွားတဲ့သူ တဦး
ပါ၊ ရခိုင္ေတြရဲ႕ရတည ကေတာ့ ရခိုင္ျပည္နယ္ရရွိေရးကို တစိုက္မတ္မတ္ ဆက္
လုပ္လာခဲ့တယ္။

ေမး။ ။ ဦးႏုက အဲ့ဒီလို လုပ္ခဲ့ေတာ့ ဘာေတြ ဆက္ျဖစ္လာခဲ့ပါသလဲ။

ေျဖ။ ။ အဓိက အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ၁၉၅၈-၅၉-၆၀ ကာလမ်ားမွာ
ဖလပလ ႏွစ္ျခမ္း ကြဲလာတယ္၊ ႏွစ္ျခမ္းကြဲလာေတာ့ ဖဆပလ အားနည္းလာ
တယ္၊ အဲဒီမွာ ဦးႏုက သူ ့ပါတီ အႏိုင္ရဖို ့ေမယုခရိုင္ကို ဘဂၤါလီ ေတြကို ၀င္ခြင့္ျပဳ
တယ္၊ အဲဒီလို ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းက ဒီကေန႔ျပည္ပမွာ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ အသံ
ထြက္ေနတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ ျပႆနာေတြကို ျဖစ္ေပၚေစတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းပါပဲ။

ေမး။ ။ ဒီရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းဟာ ဘယ္တုန္းက စေပၚခဲ့တယ္ဆိုတာ
သိပါသလား။

ေျဖ။ ။ ၁၉၆၀ ၀န္းက်င္ေလာက္မွာ စေပၚခဲ့တယ္လို ့ထင္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆို
ေတာ့ စူလတန္မာမြတ္ ဆိုတဲ့ ဘဂၤါလီႀကီးဟာ အမတ္ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ တခါမွ ရိုဟင္ဂ်ာ
ဆိုတဲ့ စကား ကို သံုးစြဲခဲ့တာ မေတြ ့ရပါဘူး၊ လြတ္လပ္ေရးမတိုင္မီက ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ
ေရာ ရခိုင္သမိုင္းမွာေရာ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရဟာ မရွိခဲ့ပါဘူး၊ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး
ခါစမွာေရာ မရွိခဲ့ပါဘူး။

ေမး။ ။ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရကေရာ ဘယ္လို အဓိပၸာယ္ကို ေဆာင္ပါသလဲ။

ေျဖ။ ။ ဆရာႀကီး ဦးသာထြန္း က်န္းမာစဥ္တုန္းက သူ ရန္ကုန္ကိုလာတုိင္း
က်ေနာ့္ဆီကို၀င္တယ္၊ သူနဲ႕ လက္ဖက္ရည္ေသာက္ရင္း စာအေၾကာင္းေပအေၾကာင္း
သမုိင္းအေၾကာင္း ေတြကို ေဆြးေႏြးတယ္၊ အဲဒီ အခါမွာ ဒီေ၀ါဟာရကို ဆရာႀကီး
ဦးသာထြန္းက အခုလို ဆိုပါတယ္။ ရိုဟင္ဂ်ာ ဆိုတာ ရခိုင္စကား လြင့္ဂ်ာက ျဖစ္လာ
တဲ့စကားျဖစ္တယ္။ လြင့္ဂ်ာဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္က ဥပမာ သစ္ပင္ေတြက သစ္ရြက္ေတြ
ေၾကြရင္ ေလထဲ မွာ ၀ဲၿပီး ဦးတည္ရာမဲ့ လြင့္ေနတာကို ဆိုလိုတယ္၊ ဒီ ဘဂၤါလီေတြကိုမွ
အခုလို ဆိုလိုတာမဟုတ္ပါဘူး၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ ဦးတည္ခ်က္မရွိဘဲ လြင့္ေနတဲ့ ဘယ္သူ႕ကို
မဆို ရခိုင္ဘာသာစကားနဲ ့လြင့္ဂ်ာလို႕ ဆိုတယ္။ ဒါကို ဘာသာေဗဒနဲ႕ ဆန္းစစ္ၾကည့္ရင္
လည္း လြင့္ဂ်ာကေန ရိုဟင္ဂ်ာလို ့ေျပာင္းလဲလာတယ္ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ လို႕ က်ေနာ္
တကၠသိုလ္ ပညာပေဒသာ စာေစာင္မွာ က်ေနာ္ေရးခဲ့ဖူးတယ္။ ယရလ၀ ဆိုတဲ့ ဗ်ည္းေတြ
ဟာ အသံေျပာင္းလဲတဲ့ သေဘာရွိ တယ္။

(ဆရာႀကီး ဦးသာထြန္းမွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏု လက္ထက္က ရခိုင္-ျမန္မာ ပညာရွိ
ႀကီးျဖစ္သည္။ ဦးႏု ကိုယ္တိုင္ ပ႑ိတ္ (ပညာရွိ) ဘြဲ႔ အပ္ႏွင္းခဲ့ဖူးေၾကာင္း သိရသည္။
အယ္ဒီတာ)

ေမး။ ။ အခုကာလမွာ ရခိုင္လူမ်ိဳးေတြက ဒီရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့အသံကိုေတာင္ မၾကား
ခ်င္ေလာက္ ေအာင္ျဖစ္ ေနၾကတာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ။

ေျဖ။ ။ ဒီရိုဟင္ဂ်ာ ဆိုတာျဖစ္လာဖို ့ရခိုင္ျပည္မွာ အရင္းခံတာက မူဂ်ာဟစ္ေတြျဖစ္
တယ္။ သူတို ့ဟာ ရခိုင္ျပည္မွာ ေနရာရဖို ့ေျမရဖို ့သူပုန္ထၾကတယ္။ သူတို ့ဟာ အစက
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က ဘဂၤါလီေတြပါ၊ ေရွးတုန္းက သူတို႔ေတြဟာ အလုပ္လုပ္ၿပီးရင္ သူတို႕
ေနရပ္ကို ျပန္ၾကတယ္၊ ေနာက္ၾကာလာေတာ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ ကိုယ္တိုင္က လူဦးေရ
ေပါမ်ားလြန္းလို႔ ေနရထိုင္ရအခက္အခဲ ရွိလာတယ္။ ဒီအခါ ဦးႏုက ေမယုခရိုင္အျဖစ္
သတ္မွတ္ထားတဲ့ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္းေတာ၊ ရေသ့ေတာင္နယ္ေတြကို မြတ္စလင္
ျပည္နယ္ ထူေထာင္ဖို႔ ့မူဂ်ာဟစ္ေတြ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္၊ အဲဒီမူဂ်ာဟစ္ေတြက နာမည္သစ္
ရိုဟင္ဂ်ာကို တင္သြင္းလာတဲ့အခါ ရခိုင္ေတြက လံုး၀လက္မခံပါဘူး၊ မိမိတိုင္းျပည္ရဲ႕
နယ္ေျမေတြကိုေရာ ဘာသာ သာသနာ ကိုပါ အႏၱရာယ္ျပဳႏိုင္တဲ့ ဒီ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတာကို
ရခိုင္ေတြက အသံကိုပင္ မၾကားႏိုင္တာျဖစ္တယ္။

ေမး။ ။ ဒီရိုဟင္ဂ်ာ ေပၚေပါက္လာရတဲ့ ေနာက္ခံ အေၾကာင္းတရားက ဘာေတြမ်ား
ျဖစ္ႏိုင္ပါသလဲ။

ေျဖ။ ။ အင္မတန္ေမးသင့္တဲ့ ေမးခြန္းေကာင္းတခုပါပဲ၊ တကယ္ေတာ့ ဒီရိုဟင္ဂ်ာ
ဆိုတာက အေပၚယံ ျပႆနာပါ၊ တကယ္နက္ရႈိင္းတဲ့ အရင္းခံက“အစၥလာမ္၀ါဒ လႊမ္းမိုး
ျပန္႕ပြားေရး”ဆိုတဲ့ဟာက အရင္းခံ ျပႆနာပါ၊ အဲဒီလႈပ္ရွားမႈကို ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ
ျပဳေပးတာက အာဖရိကတိုက္ ေျမာက္ပိုင္းက တိုင္းျပည္ ေတြ၊ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းက
ႏိုင္ငံေတြက ေငြေၾကးေတြ၊ လက္နက္ေတြ စသျဖင့္ လုိအပ္တာေတြကို ထုနဲ႕ ထည္နဲ႕
ပံ့ပိုးၿပီး လုပ္ေဆာင္ေနတာကို ေတြ ့ရတယ္၊ အေရွ ့ေတာင္အာရွကဆိုရင္ မေလးရွားႏိုင္ငံ
မွာရွိတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြက ဒါကို အားေပးတယ္။ မြတ္စလင္ ဘာသာျပန္႔ပြားဖို ့လႊမ္းမိုးဖို႕
နယ္ေျမရရွိေစဖို႕ အင္တိုက္ အားတိုက္ ကူညီတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သူတို႕ဟာ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္
ကို သံုးၿပီး ျမန္မာတိုင္းရင္းသား၊ ရခိုင္တိုင္းရင္း သား ျဖစ္ဖုိ ့အားထုတ္လာတယ္၊ တကယ္
ေတာ့ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတာ လူမ်ိဳးလည္းမဟုတ္ဘူး၊ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားလည္း မဟုတ္ဘူး။

ေမး။ ။ ျပည္တြင္းမွာေတာ့ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတာကို နအဖက အသိအမွတ္လည္း မျပဳဘူး၊
ဘယ္တုန္းကမွလည္း မရွိခဲ့ဘူးလို႕ အတိအလင္းဆိုပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ျပည္ပမွာရွိတဲ့
တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ားေကာင္စီမွာ တိုင္းရင္းသား အခြင့္အေရးရဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာ
ေတြကိုေတာ့ ၾကားဖူးတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ရခိုင္ေတြက ကန္႕ကြက္လို႕ အခုအခ်ိန္ထိေတာ့
ေအာင္ျမင္မႈမရေသးပါဘူး။ တိုင္းရင္းသားဆိုတာ ဘယ္သူေတြကို သတ္မွတ္ခဲ့ သလဲ
ဆိုတာ ကို သိခ်င္ပါတယ္။

ေျဖ။ ။ ၁၉၇၈ ခုနွစ္က ရန္ကုန္မွာ လမ္းစဥ္ပါတီေခတ္က တိုင္းရင္းသား
လူမ်ိဳးမ်ားနဲ ့ဆိုင္တဲ့ ဥပေဒတရပ္ကို သတ္မွတ္ဖို ့ဆရာေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ရယ္၊
ဆရာႀကီး ဦးစံသာေအာင္ရယ္။ က်ေနာ္တို႕ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြး ခဲ့ဖူးပါတယ္။
ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္က ဥပေဒ ပညာရွင္၊ က်ေနာ္က သမိုင္း၊ ဦးစံသာေအာင္က
အဲဒီတုန္း က အထက္တန္းပညာဦးစီးဌာနက ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ေပါ့၊ ေနရာကေတာ့
ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီ ရံုးခန္းမွာပါ။

အဲဒီမွာ က်ေနာ္က ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ သတ္မွတ္ေရးအတြက္ဆိုရင္
ဘိုးေတာ္ဘုရား စစ္တမ္း ဆိုတာရွိတယ္၊ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၈၀၀ ေက်ာ္ေလာက္က
စစ္တမ္းေကာက္ခဲ့တာ၊ အဲဒါဟာ အင္မတန္ျပည့္စံု တယ္၊ အဲဒီမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း
မွာ ေနထိုင္လာတဲ့ လူမ်ိဳးေတြ အားလံုးကို က်က်နန စစ္တမ္းေကာက္ထားတာ
ရွိတယ္၊ ရခိုင္ေတြ၊ ကရင္ေတြ၊ မြန္ကိုေတာ့ တလိုင္းလို႔ေခၚတယ္၊ အဲဒီဟာကို မူတည္
ၿပီးရင္ ဆံုးျဖတ္ရင္ မေကာင္းဘူးလားလို႕ က်ေနာ္က အႀကံေပးတယ္။

အဲဒီအခါ ဆရာေဒါက္တာေမာင္ေမာင္က မေစာလြန္းဘူးလားလို႔ျပန္ေမးတယ္၊ ဒါဆိုရင္
သမိုင္းမွာအေရးပါတဲ့ အလွည့္အေျပာင္းျဖစ္တဲ့ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၈၂၄ ခုႏွစ္က စသင့္
တယ္လို႔ေျပာခဲ့တယ္၊ ၁၈၂၄ က ျမန္မာျပည္ ကို အဂၤလိပ္ေတြစသိမ္းတဲ့ ႏွစ္ပါ၊ ဒါကို
ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္က သေဘာတူလို႕ အဲဒီမတိုင္မီက ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ လူမ်ိဳးေတြကို
တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား အျဖစ္ သတ္မွတ္တယ္လို႕ ဥပေဒ ျပဳခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္
ရိုဟင္ဂ်ာဆို တဲ့ အသံုးအႏႈန္း မရွိခဲ့ဘူး။


ေဒါက္တာေအးေက်ာ္ ကိုယ္ေရးအက်ဥ္း

ေဒါက္တာေအးေက်ာ္ကို ၁၉၃၉ ခုႏွစ္ က ရခိုင္ျပည္နယ္ ေတာင္ကုတ္ၿမိဳ႕နယ္
တန္းလြဲေခ်ာင္း ႐ြာမ ရြာသစ္ တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။

ေဒါက္တာေအးေက်ာ္ ဆည္းပူးရရွိခဲ့ေသာ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ ဘြဲ႕မ်ားမွာ
B.A (History and Religion) ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ (၁၉၅၉) ၊
B.A (Honors) Oriental History ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ (၁၉၆၀) ၊
M.A (History of Asia) ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ (၁၉၆၄) ၊
B.L (Law) ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ (၁၉၆၆) ၊
PhD (History of Southeast Asia) Monash University. Australia. 1979
စသည့္ ဘြဲ႔မ်ားကို ရရွိခဲ့သည္။

ေဒါက္တာေအးေက်ာ္သည္ ကထိက (သမိုင္းဌာန) ရန္ကုန္တကၠသိုလ္
(၁၉၆၂-၁၉၈၀) ။ တြဲဖက္ ပါေမာကၡ (သမိုင္းဌာန) ဖယတ္ တကၠသိုလ္၊ ခ်င္းမိုင္၊
ထိုင္းႏိုင္ငံ (၁၉၈၂-၈၄) ။ ကထိက (ေခတ္သစ္ ဘာသာေဗဒႏွင့္ သဒၵေဗဒ ဌာန)
ေကာ္နဲ တကၠသိုလ္၊ နယူးေယာက္၊ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု၊ (၁၉၈၄- ၈၉)။
ဘာသာျပန္ ကၽြမ္းက်င္သူ ( သကၠတစာေပ ဌာန) ဟားဗတ္ တကၠသိုလ္၊
အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု၊ (၁၉၉၁-၀၂) ။ တြဲဖက္ ပါေမာကၡ (သက္ႀကီးမ်ားအတြက္
စဥ္ဆက္မျပတ္ ပညာသင္ၾကားေရး အစီအစဥ္) နယူးေယာက္ တကၠသိုလ္၊ အေမရိကန္
ျပည္ေထာင္စု၊ (၁၉၉၃- ၉၅) ။ တြဲဖက္ပါေမာကၡ (အာရွသုေတသန ဌာန) နယူး ေယာက္
တကၠသိုလ္၊ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု (၁၉၉၆- ၉၉)၊ လြတ္လပ္ေသာ အာရွအသံ
(R.F.A) ျမန္မာပိုင္း အစီအစဥ္တြင္ အႀကံေပး အယ္ဒီတာ (၃ႏွစ္ခန္႔)အျဖစ္ တာဝန္မ်ား
ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ယခုအခါ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု နယူးေယာက္ၿမိဳ႕တြင္ အၿငိမ္းစား
ယူ၍ ျမန္မာ့အေရးဆိုင္ရာမ်ားကို ေဆာင္႐ြက္ ေနထိုင္လ်က္ရွိသည္။

ေဒါက္တာေအးေက်ာ္ ေရးသားထုတ္ေ၀ခဲ့သည့္ စာအုပ္မ်ား -

၁၊ ရွမ္းလူမ်ိဳးမ်ား၏ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားႏွင့္ ရိုးရာဓေလ့ (၁၉၆၈)
၂၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသားပညာေရးသမိုင္း (၁၉၇၀) စာအုပ္ျဖင့္
၁၉၇၁ခုႏွစ္အတြက္ အမ်ိဳး သားစာေပဆုကို ဆြတ္ခူးခဲ့သည္။
၃၊ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား၏ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားႏွင့္ ရိုးရာဓေလ့ (၁၉၇၃)
၄။ On the Birth of Modern Family Law in Burma and Thailand. Singapore (1990)
၅၊ The Voice of young. Cornell University, March 1990
၆၊ Code and Custom in Burma and Thailand. Scotland. 1993

(ဧရာ၀တီ သတင္းစာမ်က္ႏွာမွ “ရခုိင္ျပည္ကို ရခုိင္ေတြ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရခ်င္လုိ႕”
ေခါင္းစဥ္ပါ အင္တာဗ်ဴးအား ထပ္ဆင့္ကူးယူ ေဖာ္ျပပါသည္။)